ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΝΑΣ ΤΖΟΡΤΖ ΚΕΝΑΝ

ΟΤΑΝ το 1947 ο Τζορτζ Κέναν (George Kennan), ο σπουδαιότερος διπλωμάτης στην αμερικανική ιστορία και ένα από τα οξυδερκέστερα μυαλά στα διεθνή θέματα στις ΗΠΑ στα μέσα του 20ού αιώνα, και επικεφαλής τότε του Επιτελείου Σχεδιασμού Πολιτικής του αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών παρουσίαζε την έννοια της στρατηγικής της «ανάσχεσης», στο άρθρο του «The sources of Soviet Conduct» ανώνυμα ως «Mr X»,στο περιοδικό «Foreign Affairs» τον Ιούλιο του 1947, έννοια που μεταφράστηκε στη συνέχεια στο σχέδιο Μάρσαλ και το δόγμα Τρούμαν, που στηρίζονταν στην οικονομική και βιομηχανική ανόρθωση και ανάπτυξη της κατεστραμμένης από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο Δυτικής Ευρώπης, κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει τη μεγάλη σε μέγεθος και αποτέλεσμα επιτυχία αυτού του εγχειρήματος.

Αποτελέσματα που άρχισαν να είναι ορατά στα τέλη της δεκαετίας του ‘80 και στις αρχές της δεκαετίας του ‘90, με την πτώση του τείχους του Βερολίνου και τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Τότε ο Κέναν κατέληγε στο άρθρο του στον τρόπο αντιμετώπισης της σοβιετικής απειλής στη Δυτική Ευρώπη: «Υπό τις συνθήκες αυτές, είναι εμφανές ότι το κύριο στοιχείο της αμερικανικής πολιτικής προς την Σοβιετική Ένωση πρέπει να είναι μια μακροχρόνια, υπομονετική αλλά σθεναρή και άγρυπνη ανάσχεση των ρωσικών επεκτατικών τάσεων».

Σήμερα, στην ελληνική και κυπριακή πραγματικότητα ισχύουν τα ίδια δεδομένα. Υπάρχει μια Τουρκία με επεκτατικές βλέψεις όχι μόνο προς το Αιγαίο, τη Θράκη και την Κύπρο, αλλά και προς άλλες γειτονικές χώρες, βλέψεις που επιβεβαιώνονται στο βιβλίο του Αχμέτ Νταβούτογλου, υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, «Στρατηγικό Βάθος», ο οποίος μιλά για γεωγραφικό χώρο ως σύνορο και γεωπολιτικές ζώνες και γραμμές, που στηρίζονται στα στοιχεία που κληροδοτούν σε μια κοινωνία ο πολιτισμός και η ιστορία, και παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του διεθνούς οράματος. Σκέψεις που παραπέμπουν στο όνειρο της αναβίωσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Πληθώρα μελετών που βλέπουν τη δημοσιότητα δίνουν ηγεμονικό ρόλο στην Τουρκία τα επόμενα εκατό χρόνια στην περιοχή μας. Η Τουρκία, όμως, παραβιάζει τον βασικότερο κανόνα για τη σύσταση επιτυχημένων ηγεμονικών σφαιρών. «Ο ηγεμόνας πρέπει να μοιράζει οφέλη στις κοινωνίες που ηγεμονεύει». Αντίθετα, η Τουρκία καταστρέφει, εκδιώκει, σκοτώνει, αλλοιώνει, εποικεί.

Η ανακάλυψη ενός Κέναν ή των Κέναν, ο οποίος ή οι οποίοι θα προχωρήσουν στην εκπόνηση του Δόγματος της «ανάσχεσης της Τουρκίας» μεταξύ των Ελλήνων ή και ακόμη φίλα προσκείμενων γειτονικών χωρών ή γειτονικών χωρών με τις ίδιες ανησυχίες και φόβους με μας, προβάλλει ως αδήριτη ανάγκη για το σχεδιασμό και στη συνέχεια στην εφαρμογή μιας μακροχρόνιας, υπομονετικής, αλλά σθεναρής και άγρυπνης ανάσχεσης των τουρκικών επεκτατικών σχεδίων. Οι Τούρκοι είναι γνωστό ότι σέβονται την ισχύ και περιφρονούν την αδυναμία.

(του Κώστα Αντωνιάδη, ιατρού, μέλους του Πολιτικού Γραφείου του ΕΥΡΩ.ΚΟ.)