Πώς συμβιβάζονται διζωνική, ένταξη στην Ε.Ε. και υδρογονάνθρακες;

Επιβεβαιώνεται ξανά ότι η ηγεσία του ΔΗΣΥ ασεβεί προς το σωτήριο ΟΧΙ του κυπριακού Ελληνισμού στο τερατούργημα Ανάν. Υπενθυμίζουμε: Στο προοίμιο του σχεδίου ρητώς αναφερόταν ότι αν η μία εκ των δύο πλευρών απέρριπτε το σχέδιο, αυτό ήταν νεκρό. Το σχέδιο Ανάν ήταν η συμπύκνωση όλων των υποχωρήσεων και συμβιβασμών της ελληνικής πλευράς από το 1977 μέχρι το 2004.

Οι πολίτες, απορρίπτοντας το σχέδιο, ΑΠΕΡΡΙΠΤΑΝ και όλα όσα οι ηγέτες μας, είτε από ανεπάρκεια είτε από καλοπαιδισμό είτε μετά από πιέσεις, αποδέχτηκαν ή παραχώρησαν. Κυρίως, οι Έλληνες ΑΠΕΡΡΙΨΑΝ την τουρκογενή και αγγλότροπη διζωνική λύση και επιφόρτισαν την ηγεσία να αναζητήσει μιαν άλλη, ιδιαίτερα μετά την ένταξή μας στην ΕΕ, που να ανταποκρίνεται στις αρχές και αξίες της Ένωσης.

Ούτε ο μ. Τάσσος ούτε ο πρόεδρος Χριστόφιας σεβάστηκαν κατ’ ελάχιστον το ΟΧΙ της συντριπτικής πλειοψηφίας. Ο μεν Τάσσος συνομολόγησε τη Συμφωνία της 8ης Ιουλίου 2006, που επιμένει στην τουρκογενή διζωνική. Ο δε Χριστόφιας τσιμεντώνει, διά των συνομιλιών, το σχέδιο Ανάν, το οποίο, δήθεν, βελτιώνει.

Προχθές, ο ΔΗΣΥ επέδωσε στο ΔΗΚΟ ένα πολυσέλιδο «Περίγραμμα προγραμματικών προτάσεων». Μέσα από μια «δημοκρατική και εκσυγχρονιστική επανάσταση» και στο πλαίσιο «διαβουλευτικής δημοκρατίας», ο ΔΗΣΥ επιδιώκει αλλαγή του μοντέλου διακυβέρνησης του τόπου. Θα περιοριστούμε στο Κυπριακό και στο πλαίσιο προτάσεων για λύση, που πρέπει να βασίζεται: Στις ομόφωνες αποφάσεις της 18/9/2009.

Στα νέα δεδομένα μετά την ένταξη στην ΕΕ. Στον αναβαθμισμένο γεωστρατηγικό ρόλο της Κύπρου μετά την ανακάλυψη υδρογονανθράκων. Στη συμφωνία της 8ης Ιουλίου 2006. Στις όποιες αποφάσεις του ΕΔΑΔ και του ΔΕΚ.

Μερικές επισημάνσεις:
Πρώτον, ο ΔΗΣΥ εμμένει στην διζωνική, που η πλειοψηφία των πολιτών, όπως διαπιστώνεται μέσα από δημοσκοπήσεις, απορρίπτει. Αφού ΔΗΣΥ και Ν. Αναστασιάδης καυχώνται ότι είναι και οι πρώτοι Ευρωπαίοι, ας απαντήσουν: Πώς συμβιβάζεται η τουρκογενής διζωνική, που νομιμοποιεί παραβιάσεις θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Κυπρίων και προωθεί την τουρκική στοχοθεσία σε βάρος της Κύπρου, με τις αρχές της ΕΕ;

Δεύτερον, μετά την ένταξή μας στην ΕΕ, η Κυπριακή Δημοκρατία έχει συγκριτικό πολιτικό πλεονέκτημα έναντι της Τουρκίας, που ΔΗΣΥ και Ν. Αναστασιάδης ορθά κανοναρχούν καθημερινά. Πώς αυτό συμβιβάζεται με την διζωνική, που εξυπηρετεί, σύμφωνα με γνωματεύσεις διεθνούς κύρους συνταγματολόγων, τις τουρκικές στοχεύσεις σε βάρος της Κύπρου;

Τρίτον, οι «όποιες» (!) αποφάσεις του ΕΔΑΔ και του ΔΕΚ καταδικάζουν την Τουρκία ως κατοχική χώρα, που παραβιάζει αδίστακτα το διεθνές και κοινοτικό δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Άρα, πώς οι ομόφωνες αποφάσεις της 18/9/2009 και η συμφωνία της 8ης Ιουλίου 2006 συμβιβάζονται με τις αποφάσεις ΕΔΑΔ και ΔΕΚ;

Τέταρτον, η ανακάλυψη υδρογονανθράκων όντως αναβαθμίζει τον γεωστρατηγικό αλλά και γεωπολιτικό, ενεργειακό, οικονομικό και πολιτικο-διπλωματικό ρόλο της Κύπρου.
Γιατί ο ΔΗΣΥ θέλει να τον αχρηστεύσει με την εμμονή του στην τουρκογενή και αγγλότροπη διζωνική;

Πέμπτον, γιατί ο Ευρωπαίος ΔΗΣΥ δεν εμμένει ξεκάθαρα στις αρχές και αξίες της ΕΕ και στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα; Πώς μπορεί να είναι ευρωπαϊκό, ένα κράτος διζωνικό;

Έκτον, όσους όρους διεξαγωγής συνομιλιών ο ΔΗΣΥ εισηγείται, αρκετά ορθούς, με ποια μέσα και τρόπους θα υποχρεώσει την Τουρκία να τους αποδεχθεί; Δεν εξηγεί.

Έβδομον, ο ΔΗΣΥ να μην είναι σίγουρος: Οι πολίτες δεν θα αποδεχθούν το πλαίσιο λύσης που προτείνει και ομοιάζει προς το μνήμα του Αγίου Νεοφύτου. Απομένει να φανεί τώρα η αντίδραση του ΔΗΚΟ, επίσημου και ανεπίσημου.

Σάββας Ιακωβίδης, Εφ. Σημερινή