Μικρή μου πατρίδα (μουσική ανάσα, από την ακριτική Κάλυμνο)

Μικρή μου πατρίδα ριγμένη στὴ θάλασσα,
στὴν πρώτη ματιά μου φαινόσουν Παντάνασσα,

τὴ πρώτη ρυτίδα στὰ μάτια σου διάβασα,
μικρή μου πατρίδα, μικρή μου πνοή.
Μικρή μου πατρίδα γλυκειὰ καὶ παράξενη,
σκληρὴ καὶ ὡραία, ζεστὴ καὶ κατάξερη,
δυνάστες σωτῆρες σὲ θέλουν φιλάσθενη
μὲ ξένη τὴν ἀναπνοή.

Χιλιάδες παιδιά σου ριγμένα στὰ πέρατα,
μακριὰ ἀπ' τις ρίζες, μακριὰ κι ἀπ' τὰ
τέρατα,
ἡ πρώτη μαγιά σου μυαλὰ τετραπέρατα,
σοὺ δίνουν φιλὶ τῆς ζωῆς.
Κρατᾶς τὸ ρυθμό σου στὸ τρίτο τὸ πλάγιο,
τὸ ὄνειρο κάτω στὰ πόδια σου σφάγιο,
ψηλὰ στὴ κορφή σου δοξάζεις τὸν Ἅγιο,
Χριστέ μου καὶ λόγω τιμῆς.

Στὸν ἄνεμο ἀφέθηκα καὶ στὴ δική μου γνώμη,
ταξίδι μου, ἀνάσα μου, ἁρμύρα ὠκεανοῦ.
Τὸ γέλιο σου ὀρέχτηκα σὰν κριβὴ συγγνώμη,
ἀπόψε πανταμώσαμε σὲ σπίτι ἀλλουνοῦ.
 
Νὰ ζήσουν τὰ πάθη, τὸ θράσος, ἡ πάρτη μας,
τὰ νέα τὰ ἤθη ποὺ πνίξαν τὸν χάρτη μας,
ὁ Μάρτης, ὁ γδάρτης, ὁ παλουκοκαύτης μας,
δὲν εἶναι ἐτοῦτα ζωή.
Καὶ ποὺ θὰ μᾶς βγάλει αὐτὴ ἡ κατάσταση,
ἐμπόλεμη εἰρήνη, κουβέντα γιὰ
ἀνάσταση,
παράσταση γέλιου σὲ ἄλλη διάσταση,
φωνάζει: μποροῦμε μαζί.

Μαρία, Ἑλένη καὶ Γιῶργο καὶ Θέμελη,
ζωή μου μικρούλα, διόλου ἀνέμελη,
Κανέλλα, Κατίνα, Σκευί, Ἀθηνόδωρε,
τὸ κύριε διώχνω, κρατῶ τὸ μωρέ.
Γιαννιῶ, Πανορμίτη καὶ Πῆτερ καὶ Στεφανή,
τὴ μοίρα μου βρίσκω σὲ σένα τὸν ἀφανῆ,
φυλή μου, ψυχή μου, πλευρά μου περήφανη,
ἐσὺ πού μου δίνεις φωνή.

Ἀπὸ τὸ θεατρικό του ἔργο "Τὸ Μιρμιζέλι" (ἡ Καλύμνικη Ἑλληνικὴ σαλάτα), συνοδευόμενο ἀπὸ τὶς ἐκπληκτικές του φωτογραφίες.!

Στίχοι - Μουσικὴ - Φωτογραφίες: Γιάννης Κουλλιᾶς

Τραγούδι: Καίτη Κουλλιά, Σπύρος Ζαΐρης, Γιάννης Λεκόπουλος.

το είδαμε εδώ