Κάποια χρόνια πριν (1993), στην ίδια πλατεία (Αριστοτέλους) κάποιοι άλλοι φοιτητές πόνταραν όλα τα όνειρα στα χρώματα της Πολιτικής Άνοιξης του Αντώνη Σαμαρά. Ποτέ δεν υποστήριξαν τη ΝΔ. Γοητευτήκαν όμως από αυτόν που τόλμησε, ακολουθώντας τα ιδεολογικά του πιστεύω, να έρθει σε ρήξη μαζί της.
Οι ίδιοι φοιτητές δεν δίστασαν να μπουν μπροστά και στιγματιζόμενοι να επανδρώσουν τα ψηφοδέλτια της νεοσύστατης (και από την αρχή καταδικασμένης) φοιτητικής νεολαίας της ΠΟΛ.ΑΝ.
Ο αγώνας του Αντώνη Σαμαρά ενάντια στο κατεστημένο και υπέρ των εθνικών θεμάτων (ειδικά του Μακεδονικού αλλά και του Κυπριακού) ήταν ωραίος αλλά και δύσκολος.
Με στεναχώρια παρακολουθήσαμε τον καταποντισμό της ΠΟΛ.ΑΝ., την καθήλωση της στο 2.94% στις εκλογές του 1996 και σιγά – σιγά τον αφανισμό της…
Με ανάμικτα συναισθήματα είδαμε τον Αντώνη Σαμαρά (ναι, αυτόν που μας έλεγε ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είναι οι δύο όψεις του ίδιου σάπιου νομίσματος) να επιστρέφει στη ΝΔ.
Ο Σαμαράς, προκειμένου να επιστρέψει στη ΝΔ έκανε προσωπικές υπερβάσεις και συμβιβασμούς. Θέλουμε να πιστεύουμε και ελπίζουμε ότι οι συμβιβασμοί αυτοί ήταν μόνο προσωπικοί και όχι ιδεολογικοί!
Περνώντας με κεκτημένη ταχύτητα από την Ευρωβουλή (2004), την Βουλή των Ελλήνων (2007), το Υπουργείο Πολιτισμού (2009) και την προεδρία της ΝΔ (2009) φαντάζει σαν σίγουρος μελλοντικός πρωθυπουργός.
Σε όλη αυτή του την πορεία δείχνει να έχει διατηρήσει την ορμή, την αποφασιστικότητα και την πατριωτική ιδεολογία την οποία πιστέψαμε πριν 16 χρόνια!
Αν όντως έτσι είναι τα πράγματα, Αντώνη σε καλωσορίζουμε πίσω.
Η Ελλάδα και η Κύπρος σε χρειάζονται περισσότερο από ποτέ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου