Αποκλειστικό: Δόξα και Τιμή από την ακριτική Κόνιτσα

Η Ελληνική γη για να παραμείνει ελεύθερη, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, ποτίστηκε με άφθονο αίμα.

Την περασμένη Κυριακή, μεταβήκαμε στην ακριτική Κόνιτσα.

Δόξα και Τιμή. Μεγαλείο και απλότητα

Συναντήσαμε επιζώντες, γεροντάκια σήμερα,  που πολέμησαν στην Μάχη της Κόνιτσας και μας περιέγραψαν τα γεγονότα.

γέροντας Κονιτσιώτης, που πολέμησε στην μάχη της Κονίτσης, στα Τάγματα Εθνοφυλακής μας περιέγραψε το χρονικό

Προσκυνήσαμε στους τάφους των στρατιωτών που έπεσαν και είναι θαμμένοι στο κοιμητήριο:

• πεσόντες του 1940,
• πεσόντες της Μάχης της Κονίτσης (από τα Χριστούγεννα 1997, και για 2 εβδομάδες, λιγοστοί στρατιώτες με ντόπιους κατοίκους, έδωσαν την πιο άνιση μάχη, και βγήκαν τελικά ΝΙΚΗΤΕΣ.  Η Κόνιτσα δεν έπεσε στα χέρια των ανταρτών). 
• και πεσόντες στις τελευταίες μάχες του συμμοριτοπολέμου.

Ακολουθεί πλούσιο φωτογραφικό υλικό  από το Κοιμητήριο της ακριτικής Κονίτσης, που λήφθηκαν προχθές -ως ελάχιστο χρέος ΤΙΜΗΣ σε όσους έδωσαν την ζωή τους (οι φωτογραφίες προβάλλονται για πρώτη φορά στο διαδίκτυο)
καθώς και φωτογραφίες από τις εκδηλώσεις τιμής και μνήμης, στην Κόνιτσα (Κυριακή, 12/1/2014).

Παραθέτουμε και το κήρυγμα του τοπικού αγωνιστή Ιεράρχη Μητροπολίτη Κονίτσης π.Ανδρέα, που για μία ακόμη φορά "τα ψάλλει" στους πολιτικούς έξω από τα δόντια :

ΚΑΛΕΣΜΑ: Κυριακή 13/1/2013, εκδήλωση Μνήμης και Τιμής

Την ημέρα των Χριστουγέννων του 1947 στις 6 πμ, την ώρα που χτυπούσαν οι καμπάνες για την Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία, στην Κόνιτσα, ξεκίνησε η επίθεση των κομμουνιστών για την κατάληψη της κωμόπολης. 

Οι Κομμουνιστές (Δ.Σ.Ε) είχανε μόλις ανακηρύξει την κυβέρνησή τους και ζητούσαν άμεσα πόλη για να την ανακοινώσουν ως πρωτεύουσα του "κράτους" τους.

Την κωμόπολη υπεράσπισαν με πολύ αυτοθυσία Έλληνες στρατιώτες (με τμήματα της χωροφυλακής κλπ).
Μετά από δεκάδες ημέρες αντίστασης στην πολιορκία, η Κόνιτσα ΑΝΤΕΞΕ.ΔΕΝ ΕΠΕΣΕ στα χέρια των κομμουνιστών.
Ήταν μία σημαντική ήττα για τον Δ.Σ.Ε. και μία σημαντική νίκη για την Ελλάδα μας.

(από παλαιότερη ανάρτησή μας)

ΚΑΛΕΣΜΑ 2013:

Η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού (Ε.Α.Α.Σ.) Ιωαννίνων προσκαλεί όλους τους πατριώτες να παρευρεθούν

την Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013 και ώρα 10:00 π.μ.

στην Κόνιτσα Ιωαννίνων, 

όπου θα τελεστεί αρχιερατικό μνημόσυνο στον ιερό ναό Αγ. Νικολάου Κονίτσης για όλους όσους έπεσαν υπέρ πατρίδος (στρατιωτικούς, χωροφύλακες, Μ.Α.Υ.) υπερασπιζόμενοι την Κόνιτσα κατά τις μάχες με τους κομμουνιστοσυμμορίτες από 25 Δεκεμβρίου 1947 έως 3 Ιανουαρίου 1948. 

Μετά το ιερό μνημόσυνο θα ακολουθήσει

Μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας: "Θα αντιδράσουμε. Ταφόπλακα στην ακριτική μου Επαρχία δεν θα βάλλω"

Ο επίσκοπος της ακριτικής Κόνιτσας κ. Ανδρέας ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ εκ νέου για την σχεδιαζόμενη απομάκρυνση του 583 Τ.Π.
και στέλνει νέο Δελτίο Τύπου-Τελεσίγραφο στην Κυβέρνηση:


"Αν καταργηθεί το 583 Τ.Π. Κονίτσης, ... θα υπάρξει αντίδραση.
Η παραμεθόριος Επαρχία μου δεν θα γίνει "αμπέλι ξέφραγο" στους διακηνητές ναρκωτικών και στους διάφορους ,εξ Αλβανίας κυρίως, κακοποιούς.

Εγώ, ταφόπλακα στην ακριτική μου Επαρχία δεν θα βάλλω.
Αν κάποιοι φιλοδοξούν να γίνουν νεκροθάφτες της, τους λέω ότι θα τους στιγματίσει η Ιστορία, και η κατάρα του Έθνους θα τους συνοδεύει δια παντός."




Διαβάστε το Δελτίο Τύπου (9/4/2011) της Ι.Μ.Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανής κ Κονίτσης:

« Μόλις τώρα πληροφορήθηκα ἀπὸ ἰδιαιτέρως ἀξιόπιστη πηγή, ὅτι κάποιοι σχεδιάζουν, ἐκ νέου, τὴν κατάργηση τοῦ 583 Τάγματος Πεζικοῦ Κονίτσης, καθὼς καὶ τοῦ 628 Τ.Π. Φιλιατῶν, καὶ τὴν μεταφορά τους στὸ Στρατόπεδο Περάματος τῶν Ἰωαννίνων.

Ἡ πληροφορία λέει ἀκόμη, ὅτι ἡ ἀπόσυρση θὰ γίνῃ ἐν κρυπτῷ καὶ παραβύστῳ, σὲ ὧρες μᾶλλον νυχτερινές, ὥστε νὰ μὴ γίνῃ ἀντιληπτή, ἴσως διότι οἱ ταῦτα ἐνεργοῦντες φοβοῦνται τὴν ἀντίδραση τοῦ Λαοῦ. Ἀλλὰ μέχρι τώρα γνωρίζαμε, ὅτι οἱ ληστές, οἱ διαρρῆκτες, οἱ δολοφόνοι καὶ γενικῶς οἱ ἄνθρωποι τοῦ ὑποκόσμου, σχεδιάζουν τὴν κακοποιὸ καὶ κακοῦργο δράση τους τὶς βραδυνὲς καί, κυρίως, τὶς μεταμεσονύκτιες ὧρες. Τώρα, τὶ νὰ σκεφθοῦμε καὶ τὶ νὰ ὑποθέσουμε ; Ὅτι καὶ τὸ ἐπίσημο κράτος ἐνεργεῖ σὰν κοινός κακοποιός ; Ἀλλά, τότε, ἡ Πολιτεία μεταβάλλεται σὲ μάστιγα γιὰ τὴν ἀκριτική μας Ἐπαρχία.

Προσωπικῶς, δὲν θέλω καὶ δὲν μπορῶ νὰ πιστέψω κάτι τέτοιο. Ἄν, ὅμως, παρ’ ἐλπίδα συντελεσθῇ ἡ ἀτιμία αὐτὴ καὶ καταργηθῆ τὸ 583 Τ.Π. Κονίτσης, ἄς γνωρίζουν οἱ ἁρμόδιοι, ὅποιοι κι ἄν εἶναι, ὅτι θὰ ὑπάρξῃ ἀντίδραση. Ἡ παραμεθόριος Ἐπαρχία μου δὲν εἶναι διατεθειμένη νὰ γίνῃ «ἀμπέλι ξέφραγο» στοὺς διακινητὲς τῶν ναρκωτικῶν καὶ στοὺς διαφόρους, ἐξ Ἀλβανίας κυρίως, κακοποιούς.

Δηλώνω δέ, γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, ὅτι δὲν πρόκειται ἐφεξῆς νὰ δεχθῶ κανέναν, ἀπολύτως κανέναν, ἀπὸ ὅσους θὰ συντελέσουν στὸ ἀνοσιούργημα τῆς καταργήσεως τοῦ 583 Τ.Π. Κονίτσης. Ἐγώ, ταφόπλακα στὴν ἀκριτική μου Ἐπαρχία δὲν θὰ βάλω. Ἄν, παρὰ ταῦτα, κάποιοι φιλοδοξοῦν νὰ γίνουν οἱ νεκροθάφτες της, τοὺς λέω εὐθέως καὶ ἄνευ περιστροφῶν, ὅτι θὰ τοὺς στιγματίσῃ ἡ Ἱστορία, καὶ ἡ κατάρα τοῦ Ἔθνους θὰ τοὺς συνοδεύῃ διὰ παντός. Κι’ ἀκόμη ὅτι ὅλοι αὐτοί, οἱ νεώτεροι Ἡρόστρατοι, θὰ σβήσουν καὶ θὰ χαθοῦν, ἡ Ἑλλάδα, ὅμως, καὶ ἡ αἱματοβαμμένη Ἐπαρχία μας θὰ μένῃ καὶ θὰ φρονηματίζῃ τὶς ἐπερχόμενες γενεές ».

http://imdpk.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=190&Itemid=2

Κάποιοι στην Αθήνα ΔΕΝ φαίνεται να καταλαβαίνουν τους κινδύνους από το συστηματικό κλείσιμο στρατοπέδων στα σύνορα.


Και δεν φαίνεται να καταλαβαίνουν ότι

• πέρα από το αίσθημα ασφάλειας που δίνει στους κατοίκους
  
• και την ανάγκη ύπαρξής τους σε περίπτωση πολεμικής σύρραξης
• η ύπαρξή τους δίνει "ζωή" και στηρίζει την ακριτική επαρχία.

Δεν είναι δυνατόν οι ακρίτες που επιμένουν να ζούνε στα σύνορα να βιώσουν την ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ και την ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ακόμη κ από τον ίδιο τον Ελληνικό στρατό, το μόνο που έχει απομείνει στην περιοχή τους.

Σχολιασμός κ Επιμέλεια φωτογραφίας : Ιστολόγιο Αντιπαρακμή

9/1/2011: Μνημόσυνο για τα ηρωϊκά παλικάρια της Μάχης της Κόνιτσας. Απουσία "επισήμων"...

Την ημέρα των Χριστουγέννων του 1947 στις 6 πμ, την ώρα που χτυπούσαν οι καμπάνες για την Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία, στην Κόνιτσα, ξεκίνησε η επίθεση των κομμουνιστών για την κατάληψη της κωμόπολης.

Οι Κομμουνιστές (Δ.Σ.Ε) είχανε μόλις ανακηρύξει την κυβέρνησή τους και ζητούσαν άμεσα πόλη για να την ανακοινώσουν ως πρωτεύουσα του "κράτους" τους.
Η μαρτυρική Κόνιτσα στο στόχαστρο.
Την κωμόπολη υπεράσπισαν με πολύ αυτοθυσία Έλληνες στρατιώτες (με τμήματα της χωροφυλακής κλπ).

Μετά από δεκάδες ημέρες αντίστασης στην πολιορκία, η Κόνιτσα ΑΝΤΕΞΕ.
ΔΕΝ ΕΠΕΣΕ στα χέρια των κομμουνιστών.

Ήταν μία σημαντική ήττα για τον Δ.Σ.Ε. και μία σημαντική νίκη για την Ελλάδα μας.
Τις εκδηλώσεις στην Κόνιτσα οργάνωσε και φέτος στην ακριτική μητρόπολη, ο διάδοχος του μητροπολίτη Σεβαστιανού μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας.

Ευχαριστούμε το Ιστολόγιο Ρωμαίϊκο-Οδοιπορικό για τις φωτογραφίες από τις φετινές εκδηλώσεις (Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011).

Διαβάστε ακόμη εδώτο περσινό κείμενο της Αντιπαρακμής.

Παραθέτουμε απόσπασμα (Ιανουάριος 2008) από την περιγραφή της εκδήλωσης και από την ΟΜΙΛΙΑ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ του αγωνιστή μητροπολίτη Κονίτσης για τη συμπλήρωση 69 ετών από τη Μάχη της Κόνιτσας:

Μετὰ τὸ πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ἐκφώνησε τὸν Πανηγυρικὸ ὁ Ἐκπαιδευτικὸς κ. Ἀπόστολος Ριστάνης, ὁ ὁποῖος, παιδάκι τότε στὴν Παιδούπολη τῆς Κονίτσης, θυμήθηκε καὶ παρουσίασε μὲ γλαφυρὸ τρόπο τὴν ἀγωνία ποὺ πέρασε τότε μαζὶ μὲ τὰ 278 ἄτομα (παιδιὰ καὶ προσωπικό) ἀπὸ τὴν μανία τῶν συμμοριτῶν νὰ καταλάβουν τὴν Κόνιτσα, ἀνήμερα Χριστουγέννων, μὲ τὴν προοπτικὴ νὰ τὴν κάνουν πρωτεύουσα τοῦ «Κράτους τοῦ Βουνοῦ».

Ἀκολούθησε ἡ πύρινη ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. Ἀνδρέου, ποὺ ἀναφερόμενος στὰ 60 χρόνια ἐπετείου τῆς Μάχης, εἶπε ὅτι καταβλήθηκε ἐπίμονη καὶ λυσσαλέα προσπάθεια, ἰδίως μετὰ τὴν μεταπολίτευση τοῦ 1974, νὰ σταματήσει αὐτὸ τὸ Μνημόσυνο.

Στὴν διατήρηση τοῦ Μνημοσύνου συνέβαλε οὐσιαστικὰ καὶ καταλυτικὰ ὁ ἀείμνηστος ἱεράρχης ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ, ποὺ παρ’ ὅλες τὶς ὕβρεις καὶ τὶς ἀπειλὲς ἀπ’ ὅλες τὶς παρατάξεις, συνέχιζε σταθερὰ τὴν πορεὶα καὶ τὸν ἀγῶνα του, στὸ χρέος τιμῆς πρὸς τὰ παλληκάρια ποὺ ἔπεσαν πιστοὶ στὸ πρόσταγμα τῆς τότε Νομίμου Κυβερνήσεως γιὰ νὰ ζοῦμε ἐμεῖς σήμερα ἐλεύθεροι. Ἄν τότε ἀρνοῦνταν νὰ πολεμήσουν θὰ εἴμασταν σήμερα ἕνα κράτος σὰν τὴν γειτονικὴ Ἀλβανία ἐπὶ Ἐνβέρ Χότζα.

(...)

Λυποῦμαι ποὺ χρησιμοποιῶ τὴν ὠμὴ γλῶσσα τῆς ἀλήθειας. Ἀλλά, ὅπως καὶ ἄλλοτε ἔχω πεῖ, δὲν ἔγινα Ἐπίσκοπος οὔτε γιὰ νὰ κολακεύω τὴν ἑκάστοτε Κυβέρνηση, οὔτε γιὰ νὰ «λαμπρύνω» μὲ τὴν παρουσία μου τὶς διάφορες ἐκδηλώσεις. Ὄχι!

Ὁ Ἐπίσκοπος πρὲπει νὰ βρίσκεται πάντοτε ἄγρυπνος πάνω στὶς ἐπάλξεις τοῦ χρέους ἀπέναντι στὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ Ἔθνος.

Καὶ συνέχισε:

Καὶ πρέπει νὰ σᾶς πῶ ὅτι βαθύτατα λυπήθηκα ὅταν σὲ καθημερινὴ Ἐφημερίδα τῶν Ἀθηνῶν δέσποζε πρωτοσέλιδα μιὰ μεγάλη φωτογραφία τοῦ Ρώσου Προέδρου κ. Πούτιν δίπλα στὸν Πατριάρχη τῆς Μόσχας κ. Ἀλέξιο κατὰ τὸ ἐπισημότατο μνημόσυνο ποὺ πραγματοποιήθηκε στὴ Ρωσσία ὑπὲρ τῶν ψυχῶν τῶν χιλιάδων θυμάτων τῆς ἐποχῆς τοῦ Ἰωσὴφ Στάλιν.

Καὶ ἡ λύπη μου συνίστατο στὸ ὅτι, ἐνῷ στὴν ἄλλοτε «Μέκκα» τοῦ ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ, ἀναγνωρίζουν τὴν ὕπαρξη αὐτῶν τῶν ἀθώων θυμάτων τῆς κομμουνιστικῆς θηριωδίας, ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα, τὴν κοιτίδα τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς δημοκρατίας, ὄχι μόνο δὲν τιμοῦμε τὰ θύματα καὶ τοὺς ἡρωϊκοὺς νεκρούς, ἀλλὰ τοὺς ἀγνοοῦμε, καὶ, μάλιστα, ἐπιδεικτικά, ὅταν δὲν τοὺς λοιδωροῦμε.

Λοιπόν ; Λοιπόν, τὸ μνημόσυνο στὴν Κόνιτσα καὶ στὸ Γράμμο θὰ τὸ συνεχίσουμε.

Μόνοι μας, μὲ τὸν παλμὸ τῆς καρδιᾶς μας.

Οἱ ἐπίσημοι ἄς μὴν ἔρχονται.

Ἀνάμεσά μας φτερουγίζουν οἱ ψυχὲς τῶν ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ τῆς Ἑλληνικῆς μας Πατρίδος πεσόντων.

Καὶ πάνω ἀπ’ ὅλους, μὲ τὶς δυνατὲς φτεροῦγες του περιΐπταται ὁ ἡρωϊκὸς Ἱεράρχης τοῦ χρέους καὶ τῆς θυσίας : Ὁ Μητροπολίτης ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ, ὁ ὁποῖος ἀπευθύνεται σὲ ὅλους μας καὶ στὸν καθένα ξεχωριστὰ καὶ μᾶς λέει μὲ τὴν βροντώδη φωνή του: «ἕως θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας καὶ Κύριος ὁ Θεὸς πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ» (Σοφία Σειράχ 4,28).

http://imdpk.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=82&Itemid=2

Μάχες -σύγχρονες και παλιότερες, στην ηρωϊκή Κόνιτσα

Ένας σύγχρονος αγώνας:

Φλεβάρης του 1988 ή 1989,
ήμουνα μαθητής Λυκείου,
μαζί με άλλους 20-25 νέους ΣΦΕΒίτες - η πλειοψηφία τους φοιτητές στο Παν/μιο, με ένα λεοφορείο ξεκινήσαμε από Θεσσαλονίκη για Κόνιτσα (μικρή σχετικά κωμόπολη της βορειοδυτικής της Ελλάδος, κοντά στα σύνορα με την κομμουνιστική τότε Αλβανία).
Για να διεκδικήσουμε ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για τους αδερφούς μας της Β.Ηπείρου.

Το κόστος της μετακίνησης βάρυνε φυσικά τους ίδιους όπως και όλο το κόστος των γραφείων κλπ (ας τα ακούνε αυτά οι σημερικοί "υποτιθέμενοι" εθελοντές των Μ.Κ.Ο.)
Την φιλοξενία στο Οικοτροφείο της μητροπόλεως κάλυπτε πάντα με πολύ αγάπη η μητρόπολη και ο μητροπολίτης.

Ο τοπικός μητροπολίτης , ο μακαριστός πλέον Σεβαστιανός οργάνωνε στις 17 Φεβρουαρίου "3ήμερο πένθους και προσευχής" που κατέληγε σε συγκέντρωση & πορεία για την Αυτονομία της Β.Ηπείρου (1914) .

Θυμάμαι ακόμη το τσουχτερό κρύο το ανακατεμένο με την υγρασία.
Μετά τον εσπερινό, στο προαύλιο της εκκλησίας, λέγαμε αγωνιστικά τραγούδια και φωνάζαμε συνθήματα για να "ζεσταθούμε". Το ίδιο και την επόμενη μέρα, στις κύριες εκδηλώσεις.
Εκείνη τη χρονιά, η αστυνομία επικοινώνησε με τον δεσπότη να του πει ότι το ΠΑΣΟΚ θα αντιδράσει στις εκδηλώσεις και δεν θα αφήσει να πραγματοποιηθούνε (κάτι αντίστοιχο πήγε να κάνει το ΠΑΣΟΚ και στα Γρεβενά λίγους μήνες αργότερα όμως ο κόσμος των Γρεβενών γύρισε την πλάτη στους "νοσταλγούς του σοσιαλιστικού Παραδείσου" όπως χαρακτήριζε τότε την Αλβανία ο Ανδ.Παπανδρέου).

Θυμάμαι ακόμη το κρύο της Κόνιτσας αλλά και το χαμόγελο και την ελπίδα μας όταν βλέπαμε ότι δεν είμαστε μόνοι.
Συναγωνιστές της ΣΦΕΒΑ από Αθήνα, από Πάτρα, από Γιάννενα, όλοι έδιναν δυναμικά το παρόν.
Αλλά και η παρουσία του Σεβαστιανού μας έδινε πάντα κουράγιο.
Σαν να 'χαμε έναν βράχο δίπλα μας, προστάτη και καθοδηγητή.
Πανό, σημαίες, ντουντούκες, αυτοκίνητο με ηχητικά και μαχητικά τραγούδια για την πορεία, μετάβαση-πορεία μέχρι το τελωνείο της Κακαβιάς (επίσης μετά από πολλαπλά επεισόδια και συγκρούσεις με την αστυνομία εκείνη τη χρονιά αφού προσπαθούσαν με τη βία να μην μας επιτρέψουνε να φτάσουμε μέχρι τα σύνορα).

Αυτός ήταν ο αγώνας που δίναμε.
Κάθε Φλεβάρη. Στην Κόνιτσα.
Με το πρόσταγμα του αγωνιστή ιεράρχη Σεβαστιανού,
με αυταπάρνηση να δώσουμε την ψυχή μας για τον αγώνα,
για την λύτρωση των αδερφών μας της Β.Ηπείρου.

Κείμενου που μου έστειλλε συναγωνιστής της ΣΦΕΒΑ

και μία παλαιότερη μάχη:
Την ημέρα των Χριστούγεννα του 1947 στις 6 πμ, την ώρα που χτυπούσαν οι καμπάνες για την Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία.
Στην ίδια κρύα κωμόπολη, την Κόνιτσα.
Ξεκίνησε η επίθεση των κομμουνιστών για την κατάληψη της κωμόπολη.
Ας αφήσουμε τα γεγονότα να μιλήσουνε:

Οι Κομμουνιστές (Δ.Σ.Ε) είχανε μόλις ανακηρύξει την κυβέρνησή τους και ζητούσανε άμεσα πόλη για να την ανακοινώσουνε ως πρωτεύουσα του "κράτους" τους.
Η μαρτυρική Κόνιτσα στο στόχαστρο.
Την κωμόπολη υπεράσπισαν με πολύ αυτοθυσία Έλληνες στρατιώτες (με τμήματα της χωροφυλακής κλπ).
Μετά από δεκάδες ημέρες αντίστασης στην πολιορκία, η Κόνιτσα ΑΝΤΕΞΕ.
ΔΕΝ ΕΠΕΣΕ στα χέρια των κομμουνιστών.
Ήταν μία σημαντική ήττα για τον Δ.Σ.Ε. και μία σημαντική νίη για την Ελλάδα μας.

στην φωτογραφία:μνήματα από πεσόντες στρατιώτες στην μάχη της Κόνιτσας

Ευχαριστούμε το ιστολόγιο Ορθοδοξία-Ελληνισμός για την ανάδειξη του θέματος
Δυστυχώς πέρασε η επέτειος, και δεν κυκλοφόρησε η είδηση στα ιστολόγια της πατρίδας μας.
Τις εκδηλώσεις στην Κόνιτσα οργάνωσε και φέτος στην ακρητική μητρόπολη, ο διάδοχος του μητροπολίτη Σεβαστιανού μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας.


Ακολουθεί μικρό κομάτι από την περιγραφή της πορείας της μάχης από τον διοικητή ενός λόχου του Ελληνικού Στρατού



ΕΠΙΛΕΓΕΤΑΙ από το ΚΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ Η ΚΟΝΙΤΣΑ:
Μετὰ τὴν ἀποτυχία του στὸ Μετσοβο, τὸ Κ.Κ.Ε. ἀποφασίζει νὰ καταλάβει τὴν Κόνιτσα, ποὺ λόγω θέσης θὰ ἦταν μία ἰδανικὴ ἕδρα καὶ πρωτεύουσα. Τὸ Κ.Κ.Ε. πίστεψε ὅτι θὰ καταλάβει τὴν Κόνιτσα. Στὶς 29 Δεκεμβρίου 1947, ὁ Μᾶρκος Βαφειάδης, ὡς Ἀρχηγὸς τῶν Κ/Σ, ἀναγγέλει τὸν σχηματισμὸ κομμουνιστικῆς κυβέρνησης, στὴν ὁποία συμμετεῖχαν σὰν ὑπουργοὶ καὶ τρεῖς (3) Σλάβοι. Καὶ ἡ Κόνιτσα περικυκλώνεται πανταχῶθεν μὲ ἰσχυρὲς δυνάμεις.


Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΟΝΙΤΣHΣ:
Ξημερώνοντας Χριστούγεννα 1947, οἱ Κ/Σ ἐξαπέλυσαν μεγάλη ἐπίθεση κατὰ τῆς ἀμυντικῆς τοποθεσίας τῆς Κονίτσης, μὲ δύναμη δύο (2) ταξιαρχιῶν ὑπὸ τοὺς ἀρχισυμμορῖτες Σοφιανὸν καὶ Παλαιολόγον.
Ὅλη ἡ τοποθεσία φλέγεται ἀπὸ ὀρυμαγδὸ πυροβολικοῦ καὶ ὅλμων.
Τὸ ἀριστερὰ (δυτικὰ) 584 Τ.Π. μετὰ σκληρὸ ἀγῶνα καὶ κινδυνεῦον νὰ περικυκλωθεῖ, ἐξαναγκάζεται σὲ σύμπτυξη στὶς παρυφὲς τῆς Κoνίτσης.
Εὐτυχῶς ὅμως ὁ Προφήτης Ἠλίας - τὸ βασικὸ στήριγμα τῆς πόλης - ἀπέκρουσε ὅλες τὶς λυσσώδεις ἐπιθέσεις τῶν Κ/Σ ποὺ ἔφθασαν καὶ σὲ ἀπόσταση ὀλίγων μέτρων, καὶ ἔμεινε ἀπόρθητος. Ὁ προφήτης Ἠλίας καὶ οἱ ἐπὶ αὐτοῦ Ἐθνικὲς δυνάμεις ἔσωσαν τὴν Κόνιτσα. Ὅλες οἱ ἐν συνέχειᾳ ἐπιθέσεις κατ’ αὐτοῦ ἀποκρούστηκαν μὲ βαρειὲς ἀπώλειες ἑκατέρωθεν.
Τὴν ἴδια στιγμὴ οἱ ἄθεοι κομμουνιστοσυμμορῖτες (Κ/Σ), ἐπιτίθενται κατὰ χιλιάδες γιὰ νὰ καταλάβουν τὴν πόλη. Ὀρυμαγδὸς πυροβόλων καὶ ὅλμων, διακόπτει τὴν Θεία Λειτουργία.

Ἡ μεγάλη καὶ Ἱστορικὴ Μάχη τῆς Κονίτσης εἶχε ἀρχίσει. Γιὰ νὰ καταλήξει μὲ τὴ θέληση τοῦ Νεογέννητου Χριστοῦ σὲ πανωλεθρία τοῦ ἄθεου καὶ ἀσεβῆ ἐχθροῦ καὶ σὲ θριαμβευτικὴ ὅσο καὶ ἀποφασιστικὴ Νίκη τῆς Πατρίδας.

(η πλήρης περιγραφή από την εφημερίδα Πρωινός Λόγος εδώ ).

η 28η Οκτωβρίου πλησιάζει

Ο ιστοχώρος μας έχει την χαρά να παρουσιάσει κάτι πολύ όμορφο!

Επειδή η 28η Οκτωβρίου πλησιάζει
και κάποια παλικάρια, παλιοί φίλοι και συναγωνιστές
ΔΕΝ το ΞΕΧΑΣΑΝ!

Παλικάρια που βρίσκονταν και θα βρίσκονται στις επάλξεις του αγώνα
Το σύνθημα 2500 χρόνια φυσικά παραμένει το ίδιο!
ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ!

ΖΗΤΩ ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ

Φότο από τα ηπειρωτικά βουνά έξω από την Κόνιτσα.

UCC (Απελευθερωτικός Στρατός Τσαμουριάς)

UCC (Απελευθερωτικός Στρατός Τσαμουριάς)
Ένα made in USA ανθελληνικό εργαλείο

Του Σταύρου Καρκαλέτση
Ιστορικού – Συγγραφέα
Πολιτευτή Ευβοίας ΛΑ.Ο.Σ.

Στη γενική σιωπή που έχουν επιβάλλει οι μηχανισμοί του εγχώριου ΄΄συστήματος’’, ώστε να απονευρωθούν οι αντιστάσεις του ελληνικού λαού, έχει υποβαθμιστεί και ένα θέμα που θα όφειλε να παρακολουθείται στενά από τη χώρα μας. Αναφέρομαι στον UCC, ο οποίος μπορεί να είναι ένα φαινομενικά εν υπνώσει όργανο του αλβανικού μεγαλοιδεατισμού, αλλά κανείς δεν γνωρίζει πως και πότε θα το ενεργοποιήσουν οι υπερατλαντικοί πάτρωνες. Τα περί Τσάμηδων και της προπαγάνδας τους είναι λίγο πολύ γνωστά. Στο παρόν σημείωμα αξίζει να αναφερθούν κάποια στοιχεία που οι πολλοί αγνοούν και οι ΄΄αρμόδιοι’’ προσπερνούν.

Οι Τσάμηδες έχουν ιδρύσει στην Αλβανία τον "Σύνδεσμο της Τσαμουριάς", μιά 100μελή άτυπη βουλή. Ο Σύνδεσμος αυτός έγινε μέλος της "οργάνωσης υπο-αντιπροσωπευμένων λαών" του ΟΗΕ το 1995, μια ενέργεια στην οποία ούτε καν αντέδρασε η τότε ελληνική κυβέρνηση. Στην Αλβανία οι Τσάμηδες έχουν ιδιαίτερη δυναμική μαζί με τους Κοσοβάρους. Και αυτό γιατί από τους Αλβανούς, θεωρούνται εκπρόσωποι των "σκλαβωμένων" πατρίδων (Κόσοβο - Τσαμουριά). Αξίζει να σημειωθεί στις 30 Ιουνίου 1994 η αλβανική βουλή καθιέρωσε ομόφωνα την 27 Ιουνίου ως ημέρα "γενοκτονίας" των Τσάμηδων από τους Έλληνες.

Ο UCC εκτιμάται ότι ελέγχεται άμεσα από τον UCK. Το αρχηγείο του UCC, είναι στη νότιο Αλβανία, όπου έχουν εγκαταστήσει την έδρα τους οι Τσάμηδες αντάρτες, οργανωμένοι στα πρότυπα του UCK. Η δύναμη τους υπολογίζεται σε 5.000 ένοπλους, πανέτοιμους να αναλάβουν δράση με σαμποτάζ και ανταρτοπόλεμο εντός της Ελλάδος, αμέσως μετά την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου. Γνωστοί πολιτικοί (ο πρώην υπουργός Εθν. Άμυνας Άκης Τσοχατζόπουλος, ο νυν πρόεδρος της Δημοκρατίας Καρ. Παπούλιας και άλλοι), έχουν ότι η Θεσπρωτία αποτελεί τον 3ο στόχο του UCK, μετά το Κόσσοβο και τα Σκόπια.

Αξιόπιστη πληροφορία, αναφέρει ότι έχουν γίνει αντιληπτά έως σήμερα 30 έως 40 άτομα στην βορειοδυτική Ελλάδα, αλβανικής εθνικότητας, για τα οποία υπάρχουν υποψίες ότι είναι στελέχη-πράκτορες του UCC. Μόνο στην περιοχή της Ηπείρου και σε διάστημα 12 μόνο μηνών, ανακαλύφθηκαν από τις ελληνικές υπηρεσίες ασφαλείας περισσότερα από 1.000 Καλάσνικοφ, 200 πιστόλια και πολλές σφαίρες, που οι Αλβανοί ΄΄συμπτωματικά’’ εισάγουν σε αυτό το μέρος της Ελλάδας. Aπόρρητες πληροφορίες λένε ότι αποθήκες με βαρύ οπλισμο του UCK και του UCC υπάρχουν διάσπαρτες στις παρυφές της Αθήνας, και σε μυστικά σημεία της βόρειας Ελλάδας.
Όσοι Αλβανοί νέοι εντάσσονται στον UCC, λαμβάνουν το ποσό των 15.000 ευρώ από τις αλβανικές μυστικές υπηρεσίες. Αυτές στέλνουν Αλβανούς να καταφύγουν στην Ελλάδα για να βρουν δουλειά και να κινήσουν όλες τις νόμιμες διαδικασίες για να πάρουν άδεια παραμονής.

Θυμίζουμε το περιβόητο άρθρο του γερμανικού περιοδικού ΄΄Der Spiegel’’ Nr. 46 /10.11.2003) με τίτλο «Η εξέγερση των Σκιπετάρων: Αλβανοί εξτρεμιστές σχεδιάζουν ένοπλο αγώνα στη Βόρεια Ελλάδα με στόχο τη δημιουργία Μεγάλης Αλβανίας». Σύμφωνα με πηγές του περιοδικού ο UCC, με καθοδήγηση του UCK, είχε θέσει ως στόχο να στήσει μέχρι την άνοιξη και πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 ένα δίκτυο έτοιμο για ένοπλη δράση σε χωριά της Βόρειας Ελλάδας όπου ζουν Αλβανοί.
Αν η Ελλάδα δώσει στις ΗΠΑ δείγματα ΄΄κακού παιδιού’’, αν επιχειρήσει φιλορωσικά ανοίγματα ή αντιδράσει σθεναρά στο ανεξάρτητο Κόσοβο, o UCC θα είναι ένα ακόμα όπλο των Αμερικανών για να δημιουργήσουν μειονοτικό πρόβλημα και ταραχές μέσα στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με απόρρητα στοιχεία είναι απόλυτα σίγουρο πως:
-Ο UCC δημιουργήθηκε και εξοπλίζεται από τον UCK.
-Ο οπλισμός του έρχεται κυρίως από Κροατία, Βοσνία και Αλβανία.
-Τα χρήματα φτάνουν από Σαουδική Αραβία, την ίδια την Αλβανία, μέσω Ελβετίας (μαύρο χρήμα) και Αλβανούς της Αμερικής.
-O UCC ελέγχεται πλήρως από τις αμερικανικές υπηρεσίες.
-Έχει ήδη συγκεντρώσει οπλισμό σε δεκάδες κρυφά σημεία σε όλη την βόρεια Ελλάδα.
-Στρατολογεί μέλη από το 1.500.000 Αλβανούς που ζουν στην Ελλάδα, αλλά οι ΄΄επαγγελματίες’’ και τα ηγετικά στελέχη είναι Αλβανοί από το Κόσσοβο.

Απέναντι σε τέτοιες σκοτεινές μεθοδεύσεις, η υπό Ντόρα Μπακογιάννη ελληνική διπλωματία περί άλλων τυρβάζει και η μόνη ελπιδοφόρος και φερέγγυα πολιτική δύναμη που αναδεικνύει (και αυτό) το θέμα είναι ο ΛΑ.Ο.Σ. Μένει να αντιληφθεί ο ίδιος ο ελληνικός λαός ποιοί αγωνιζόμαστε για κυρίαρχη και υπερήφανη Ελλάδα και ποιοί την σπρώχνουν σε δρόμο χωρίς επιστροφή…



(το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΟΣΜΟ της 06.01.2008)