Πέρασαν κοντά 68 χρόνια απο τότε που ο ελληνικός λαός έμαθε να ζεί σαν "απελεύθερος", δηλαδή σαν ένας δούλος που απελευθερώθηκε από την άμεση εξουσία του αφέντη του.
Συνηθίσαμε λοιπόν σε αυτήν την ψευδαίσθηση "ελευθερίας", την οποία ωστόσο φρόντιζαν να συντηρούν όχι μόνο οι νικητές του εμφυλίου αλλά και οι ηττημένοι, βάζοντας - ο κάθε ένας από την σκοπιά του- ως ζήτημα ζωής και θανάτου το ψευτοδίλημμα "δεξιά - αντιδεξιά", λες και έφτανε να είσαι "αντιδεξιός" για να είσαι δημοκράτης ή να είσαι "δεξιός" για να χαρακτηρίζεσαι ως πατριώτης.
Πάνω σε αυτό το ψευτοδίλημμα πάτησε το πολιτικό τσίρκουλο της μεταπολίτευσης, για να κτίσει κατ΄εντολή των δύο τότε νταβατζήδων της οικουμένης τα νέα κομματικά τζάκια.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ο πρώτος που αναγνώρισε την φθορά αυτής της κατασκευασμένης "καύσιμης ύλης" και φρόντισε να την ...εμπλουτίσει με τον κατάλληλο made in USA αριστερόφρονα (δήθεν) πατριωτισμό.Ήταν τότε που ο πικραμένος απο την γυφτιά της δεξιάς ελληνικός λαός κατάπιε πρόθυμα αυτήν την καραμέλα , νομίζοντας ότι
έτσι θα του αποκαλυφθεί η αλήθεια γύρω απο αυτό το μεταπολεμικό "ζήτημα ελευθερίας και αυθυπαρξίας του ελληνικού έθνους".
έτσι θα του αποκαλυφθεί η αλήθεια γύρω απο αυτό το μεταπολεμικό "ζήτημα ελευθερίας και αυθυπαρξίας του ελληνικού έθνους".
Σήμερα βιώνουμε συνθήκες που μοιάζουν καταπληκτικά με την περίοδο γέννησης αυτού του ψευτοδιλήμματος με μία μόνη διαφορά.Ότι περιέχονται σε "συσκευασία του ενός" συμπυκνωμένες, όλες αυτές οι πολιτικές και οι ρητορείες που επι 68 χρόνια κράτησαν σε κώμα έναν ολόκληρο λαό.
Το ψευτοδίλημμα "δεξιά- αντιδεξιά", το οποίο εξ αρχής είχε μόνο ως πρόσχημα τα ιδεολογικο - πολιτικά προτάγματα, έδωσε τη θέση του σήμερα στο τραγικό διακύβευμα "Εθνική ανεξαρτησία - φθισική επιβίωση".
Εκεί θέλουν να πατήσουν οι εκατοντάδες "ψευτοσωτήρες" του έθνους που ξεπήδησαν είτε απο το πουθενά, είτε απο τα μαγειρεία των πιό σιχαμένων πλοκαμιών της διαπλοκής εξουσίας - κεφαλαίου , δηλαδή απο τα ΜΜΕ.
Ο στόχος είναι πάλι ο ίδιος.
Να μετατρέψουν αυτό το τραγικό διακύβευμα του έθνους μας σε ένα ακόμη μαγαρισμένο ψευτοδίλημμα, το οποίο σε συνδυασμό με την ανάδειξη των "νέων πολιτικών δυναμεων" θα κρατήσει για άλλα 68 χρόνια ναρκωμένο τον ελληνικό λαό, ώστε να μην αντιληφθεί το μέγεθος της δυστυχίας που θα του προκαλέσει η άνευ όρων παράδοση της χώρας μας και η μεττροπή της απο προτρεκτοράτο (που είναι) σε δουλοπαροικία.
Το 1945 οι αντικαταστάτες των Τσολάκογλου, Λογοθετόπουλου και Ράλλη με μία συντακτική πράξη, κάτι δηλαδή ανάλογο με τις "πράξεις νομοθετικού περιεχομένου", τις "Κ.Υ.Α" (κοινές υπουργ. αποφάσεις), και τις ...σκέτες "υπουργικές αποφάσεις" που εφάρμοσε η μονοκομματική χούντα του Παπανδρέου και εφαρμόζει η τρικομματική δικτατορία του Παπαδήμιου, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν τον λαστιχένιο όρο "εθνική αναξιότης" για να οδηγήσουν σε βέβαιη αθώωση τους δωσίλογους εκείνης της εποχής , τους οποίους για τα μάτια του κόσμου κάθισαν στο μαλακό σκαμνί της χειραγωγούμενης δικαιοσύνης.
Οι τότε διορισμένοι "εθνοσωτήρες" μεταξύ των οποίων κατά σύμπτωση πάλι υπηρχε το όνομα "Παπανδρέου", όρισαν ως "Εθνική αναξιότητα" , "την συμπεριφορά ενός πολίτη που στρέφεται ενάντια στην πατρίδα του, στην εθνική της αξιοπρέπεια ή που θίγει καθ΄ οιονδήποτε τρόπο αυτή".
Με αυτές λοιπόν τις γλυκανάλατες ερμηνείες του δωσιλογισμού και της εξ αυτού τελεσθείσης "εσχάτης προδοσίας", οδήγησαν τους δωσίλογους στην "κολυμβήθρα του Σιλωάμ" και έναν ολόκληρο λαό στην ψευδαίσθηση του αίσιου τέλους ενός εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, πράγμα που αύριο θα πράξουν και πάλι οι διάδοχοί τους .
Για να καταναοήσουμε τους σκοπούς ή τα υποφαινόμενα στη ρητορεία των σύγχρονων εκφραστών του "αντιμνημονιακού μετώπου" , ακολουθήσαμε ακριβώς την αντίθετη πορεία απο αυτήν που μας συνιστούσε ο Παπανδρέου, όταν μιλούσε για "νέο πατριωτισμό που δεν θα έχει ανάγκη απο σύμβολα και ιστορία αλλά απο μία παγκόσμια συνείδηση αλληλεγγύης και δικαίου".
Το συμπέρασμα είναι ένα και πάρα μα πάρα πολύ απλό.
Ο δωσιλογισμός δεν έχει μόνο μία μορφή και ασφαλώς δεν "εκπορεύεται" μόνο από τα εμφανή "κέντρα εξουσίας"Δεν παράγει μόνο δυστυχία και εθνική υποτέλεια ,αλλά με ...κατάλληλη χρήση δημιουργεί συνθήκες νάρκωσης στον χειμαζόμενο από τη δουλεία λαό.
Δωσίλογοι δηλαδή, δεν είναι μόνο εκείνοι που από θέσεις εξουσίας κλείνουν συμφωνίες και υπογράφουν δάνεια οδηγώντας την πατρίδα τους στην δουλεία, ούτε ακόμη και αυτοί που τους στηρίζουν είτε με την συναίνεση είτε με την "αντιπολιτευόμενη" νομιμοποίηση - ανοχή αυτής της προδοτικής συμπεριφοράς.
Δωσίλογοι είναι και όσοι μιλούν για "εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα" χωρίς να καθορίζουν με λεπτομέρεια και σαφήνεια το περιεχόμενό του ή όσοι παρακινούν τον λαό να "αγανακτίσει" και χωρίς πολύ σκέψη να κάνει "ντού" για την ανατροπή αυτού του τυρρανικού και δωσίλογου καθεστώτος, δίχως να σκεφτεί τα ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτών που θα καλύψουν το κενό που δημιουργηθεί.
Απο τη μια η δυσώδης τυρρανική κυβέρνηση των veritable δωσιλόγων, και απο την άλλη ένας κουρνιαχτός "καπεταναίων" που δόλια θέτει ως στόχο όχι την χαρά του ελεύθερου αλλά την επιβίωση του "απελεύθερου" στο όνομα ενός κουτσού, κίβδηλου και απο κάθε σκοπιά ιδιοτελούς "Εθνικοαπελευθερωτικού" ή "ταξικού" αγώνα.
Που είναι ωρέ κοπρίτες ο γνήσια εθνικοαπελευθερωτικός λόγος του Μακρυγιάννη , του Κολοκοτρώνη, του Παπαουλάκου ;
Ποιά είναι εκείνα τα εθνικά χαρακτηριστικά του αγώνα που λέτε ότι θα κάνετε υπερ του "Έθνους";
Διότι δεν μπορεί απο τη μια να μιλάμε για εθνική ανεξαρτησία και άλλα ωραία, ορίζοντας ως "έθνος" μια πολυπολιτισμική "χορτόσουπα" ή μια αποστειρωμένη κοινωνία που θα αποτελείται μόνο απο όσους θα έχουν στο αίμα τους το DNA του Ησίοδου ή του Απόλλωνα.
Άι σιχτίρ ελλαδέμποροι Φαρισαίοι που στο όνομα της πατρίδας και του λαού αφήνετε τις κουτσουλιές σας να πέσουν πάνω σε αυτά που μας κράτησαν ζωντανούς για χιλιάδες χρόνια.
ΥΓ: Τα παραπάνω αφιερώνονται εξαιρετικά σε όλους τους μασκαρεμένους "απελευθερωτές" που έχουν στήσει τους "πάγκους" τους απο το άκρο δεξιό μέχρι το άκρο αριστερό της "πλατείας".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου