Θεσσαλονίκη. Οδός Εγνατίας. Απέναντι από την εκκλησία και το παρεκκλήσι του Αγ. Αθανασίου (50 μέτρα πιο πέρα) οι "γνωστοί-άγνωστοι" κατέλαβαν τη Σχολή Θεατρολογίας.
Ηχεία απ έξω για να ξεκουφαίνουν όλους τους περαστικούς (ακόμη και τις ώρες κοινής ησυχίας πχ Κυριακή 4 το μεσημέρι) και παράξενη και "άγρια" η μουσική τους.
Η βιτρίνα συμπληρώνεται από τα σχετικά (πανό-ταμπλώ-μαυροκόκκινη κλπ)
Από ότι φαίνεται δεν τους αρκούσαν τα συνθήματα που γέμισαν όλη την πόλη.
Δεν τους αρκούσαν και οι καταστροφές και τα καμένα μαγαζιά της συμπρωτεύουσας.
Ξημερώματα Κυριακής 14/12 αποφάσισαν να γελοιοποιήσουν και το παρεκκλήσι του Αγ. Αθανασίου.
Λέρωσαν τις εικόνες (με σπρεϋ) για δεύτερη φορά, ακόμη και την τοιχογραφία της Παναγίας τα κωλόπαιδα.
Κυριακή πρωί Θεσσαλονικείς προσπάθησαν να καθαρίσουν όπως μπορούσαν τις εικόνες.
Κυριακή μεσημέρι βρεθήκαμε εκεί. Τα σημάδια των ελεεινών αυτών δεν είχαν ακόμη σβήσει.
Αφού τις φωτογραφήσαμε Κάναμε και εμείς μια προσπάθεια να τις καθαρίσουμε λίγο περισσότερο.
Τις φωτογραφίες αυτές παραδίδουμε στη χλεύη του πιστού μας λαού.
Και σε όσους επιπόλαια παρασύρθηκαν και νόμισαν ότι "τα παιδιά" έχουν αγνά κίνητρα.
4 σχόλια:
Δεν είμαι ούτε μπάτσος ούτε αντιεξουσιαστής.
Δεν είμαι ούτε αναρχικός ούτε χρυσαυγίτης.
Είμαι κάποιος που έπαθε μεγάλη ζημιά από όλα αυτά τα επεισόδια και θα γράψω μερικές αλήθειες.
Με έχει θλίψει το γεγονός ότι ένα παιδάκι 16 χρόνων σκοτώθηκε τόσο άδικα. Θυμώνω και εγώ από την αστυνομική ασυδοσία και από το πόσο εύκολα κάποιοι μπάτσοι βγάζουν τα όπλα και πυροβολούν!
ΟΜΩΣ για όλα φταίει το κράτος που δεν δίνει τα εφόδια στην αστυνομία να κάνει σωστά τη δουλειά της.
Φταίνε που δεν αφήνουν τους αστυνομικούς να πατάξουν τους αλήτες που κάνουν ζημιές στο κέντρο και μετά κρύβονται μέσα στα πανεπιστήμια.
Φταίνε που δεν άρουν το άσυλο των πανεπιστημίων και τα άφησαν να ρημάξουν στα χέρια των αναρχικών.
Φταίνε που άφησαν το παρακράτος των Εξαρχείων να εδραιωθεί!
Η αστυνομία πρέπει να είναι αξιόμαχη και να δρα αποφασιστικά χρησιμοποιώντας και βία όπου χρειαστεί (δεν λέω να πυροβολεί χωρίς λόγο) προκειμένου να καταφέρει να επιβάλει την τάξη! Σε διαφορετική περίπτωση θα ζούμε σε ένα χάος όπου κουμάντο θα κάνουν οι πρεζάκιδες.
Σκεφτείτε το…
Δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με τον "ανώνυμο".
Λυπάμαι πάρα πολύ για τα απεχθή αυτά γεγονότα που αμαυρώνουν την εικόνα της πατρίδας μας στο εξωτερικό.
Έπειτα αναρωτιόμαστε γιατί μας αντιμετωπίζουν σαν "κάφρους" στην Ευρώπη... γιατί δυστυχώς αυτό ακριβώς συμβαίνει.
Η κατάντια της χώρας μας με εξοργίζει και με απογοητεύει ταυτόχρονα μια και αδυνατώ να δω ένα φως στο τούνελ.
Κι αν γινόμαστε έρμαια ξένων συμφερόντων και δυνάμεων, το λάθος εξακολουθεί να είναι δικό μας, γιατί πολύ απλά τους αφήνουμε. Εκείνοι τη δουλειά τους κάνουν...
οι "μάγκες-επαναστάτες-αναρχικοί" ξαναχτύπισαν:
Τρίτη 16/12/2008- Θεσσαλονίκη
"Κατά τις πρώτες νυχτερινές ώρες εκλάπη και πάλι η κούκλα που αναπαριστά τον Ιησού..Περίπου 10 κουκουλοφόροι πλησίασαν τον υπάλληλο ιδιωτικής εταιρείας που ήταν επιφορτισμένος με την φύλαξη του σημείου και αφού τον απείλησαν αφήρεσαν την κούκλα και στη θέση της τοποθέτησαν τηλεόραση.."
http://greece-salonika.blogspot.com/2008/12/e.html
Τελικά οι αναρχικοί είναι όντως άξιοι θαυμασμού.
Χρειάστηκε να πάνε
-νωρίς τα χαράματα,
-10 άτομα μαζί και
-να φοράνε κουκούλες
-να απειλήσουν τον υπάλληλο security
για να κατορθώσουν να κλέψουν την κούκλα που παριστάνει τον νεογέννητο Χριστό.
Απ ότι φαίνεται δεν ξέρουν με τι να γεμίσουν το μεγάλο "εσωτερικό τους κενό". Αληθινά τραγικό
Έτσι όπως τα λέτε είναι. Όπως έχω τοποθετηθεί και στο ιστολόγιό μου (odosparadeisoy7.blogspot.com) σε αυτά τα γεγονότα είχαμε δυο εικόνες: του διαδηλωτή, με το όραμα, τα "πιστεύω" και της κότας... του ανθρώπου που έκρυβε το πρόσωπό του. Έλλειμα παιδείας. Γιατί στην Ελλάδα, πάντα μα πάντα, επιλέγουμε να λύσουμε τόσο σοβαρά ζητήματα με βία; Εγώ ήθελα μια πνευματική επανάσταση, να μην πέσουν κεφάλια, να ανοίξουν στόματα. Ήθελα να δω και τους ούτω καλούμενους "πνευματικούς ανθρώπους" στο δρόμο, δίπλα στους φοιτητές. Αντί αυτού τους είδα όλους να βουλιάζουν στη σιωπή της παραίτησης και της συνενοχής. Κάποιοι άλλοι, ελέω μιας κακώς νοούεμενης σάτιρας, ούτε λίγο, ούτε πολύ επαίνεσαν την ωμή βία και την έκαναν, με το "έτσι θέλω" επαναστατικό ουμανισμό. Να με συγχωρούνε, αλλά αυτό δεν είναι ούτε επανάσταση, ούτε σάτιρα. Σάτιρα δεν είναι να λες ό,τι θέλουν κάποιοι να ακουστεί. Μεγάλο έλλειμα παιδεία τελικά.
Δημοσίευση σχολίου