Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009

ΟΔΟΣ ΤΖΕΛΑΛ ΜΠΑΓΙΑΡ... ΣΤΗΝ ΛΕΜΕΣΟ!!! - ΣΥΝΗΘΗΣ ΥΠΟΠΤΟΣ Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ


Σε έναν από τους μεγαλύτερους σφαγείς του Ελληνισμού τον Τζελάλ Μπαγιάρ έχει αφιερώσει ο Δήμος Λεμεσού έναν από τους πλέον πολυσύχναστους δρόμους της πόλης. Ο Τζελάλ Μπαγιάρ ήταν πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας την περίοδο των Σεπτεμβριανών του 1959 όταν ξεκληρίστηκε ότι είχε απομείνει από τον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης.

Από την ιστοσελίδα http://androutsou.wordpress.com/2009/06/01/gia-to-mitropol/ μπορούμε να διαβάσουμε τι είχε γίνει τότε :

<< Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στις 6-7 Σεπτεμβρίου 1959 εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης είχαν οργανωθεί από το Γραφείο Ειδικού Πολέμου (Özel Harp Dairesi), το οποίο αποτελούσε τον μηχανισμό, που είχε στηθεί από το ΝΑΤΟ για την αποτροπή του κομμουνιστικού κινδύνου. Οι πρώτες συγκεντρώσεις και ομιλίες ξεκίνησαν κατά τις 4:30 το απόγευμα, ενώ οι πρώτες ταραχές πρέπει να ξεκίνησαν γύρω στις 5:30. Φυσικά, η ώρα ενάρξεως των τουρκικών επιθέσεων εποίκιλλε από συνοικία σε συνοικία. Επιθέσεις εναντίον των Ελλήνων και των περιουσιών τους έλαβαν χώρα και στην ευρωπαϊκή και στην ασιατική πλευρά της Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και στις νήσους Χάλκη και Πρίγκηπο, από Τούρκους που μεταφέρθηκαν εκεί με πλοιάρια. Με στρατιωτική πειθαρχία κινούμενος ο τουρκικός όχλος, ο οποίος ανερχόταν σε δεκάδες χιλιάδες άτομα, κινήθηκε κατά παντός του ελληνικού. Μέσα σε εννέα περίπου ώρες (διότι σε πολλά σημεία οι βανδαλισμοί συνεχίστηκαν και μετά την κήρυξη του στρατιωτικού νόμου μετά τα μεσάνυκτα) καταστράφηκαν ολοσχερώς 1004 σπίτια, ενώ άλλα περίπου 2500 υπέστησαν εκτεταμένες ζημιές. Καταστράφηκαν επίσης 4348 καταστήματα, 27 φαρμακεία, 26 σχολεία, 5 πολιτιστικοί σύλλογοι, οι εγκαταστάσεις 3 εφημερίδων, 12 ξενοδοχεία, 11 κλινικές, 21 εργοστάσια, 110 ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια, 73 εκκλησίες, ενώ συλήθηκαν πάρα πολλοί τάφοι σε 2 κοιμητήρια, καθώς και οι τάφοι των πατριαρχών στην Μονή Βαλουκλή. Ξέρω ότι τουλάχιστον 30 Έλληνες σκοτώθηκαν και εκατοντάδες άλλοι κακοποιήθηκαν βάναυσα. Σε δύο περίπου χιλιάδες υπολογίζονται από τους κύκλους της ομογενείας οι βιασμοί, αν και επισήμως καταγγέλθηκαν μόνο 200, για ευνόητους λόγους. Ιδιαίτερο μίσος επεδείχθη κατά των ιερωμένων, αφού πολλοί απ’ αυτούς ξυλοκοπήθηκαν αγριότατα, άλλοι γυμνώθηκαν και διαπομπεύθηκαν, εξαναγκαζόμενοι να φωνάζουν: «Η Κύπρος είναι τουρκική», ενώ υπάρχουν μαρτυρίες ότι σε κάποιο ιεροδιάκονο έγινε αναγκαστική περιτομή. Ο Επίσκοπος Παμφίλου Γεράσιμος και ο ηλικιωμένος μοναχός Χρύσανθος Μαντάς ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου, ενώ ο Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως Γεννάδιος παρεφρόνησε από τους ξυλοδαρμούς και ύστερα από λίγο χρόνο απεβίωσε. Ξέρω ότι μετά την ανάδειξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην πρωθυπουργία στις 6 Οκτωβρίου 1955 και την αποχή της Ελλάδος από γυμνάσια του Ν.Α.Τ.Ο. στην Μεσόγειο, η Άγκυρα υποχρεώθηκε να αποδώσει μια στοιχειώδη ηθική ικανοποίηση στην Ελλάδα: Στις 24 Οκτωβρίου τίμησε σε ειδική τελετή στο στρατηγείο του Ν.Α.Τ.Ο. στην Σμύρνη την ελληνική σημαία, την οποία ύψωσε ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών. Σημειώνεται δε ότι, ταυτόχρονα με την έναρξη των ανθελληνικών γεγονότων στην Κωνσταντινούπολη, ο τουρκικός όχλος στην Σμύρνη επετέθη και κατέστρεψε το εκκλησάκι της Αγίας Φωτεινής, που λειτουργούσε στο στρατηγείο του Ν.Α.Τ.Ο. για τις ανάγκες των Ελλήνων αξιωματικών, λεηλάτησε τα σπίτια τους, ενώ προπηλάκισε αρκετούς από αυτούς. Ξέρω πως από τα μέλη της κυβερνήσεως Μεντερές, συμμετοχή στην διοργάνωση του ανθελληνικού πογκρόμ φαίνεται να είχαν, εκτός από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, οι Μαχμούτ Τζελάλ Μπαγιάρ, Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Μεχμέτ Φουάτ Κιοπρουλού, πρώην Υπουργός Εξωτερικών, Φατίν Ρουστού Ζορλού, Υπουργός Εξωτερικών, Ναμίκ Γκεντίκ, Υπουργός Εσωτερικών, Ετχέμ Μεντερές, Υπουργός Αμύνης και Φαχρεττίν Κερίμ Γκιοκάυ, βαλής (κυβερνήτης) της Κωνσταντινουπόλεως. >>


Λίγες μέρες μετά υποκριτικά , ο πρόεδρος της τουρκικής δημοκρατίας Τζελάλ Μπαγιάρ , υποκριτικά παρηγορούσε τους Έλληνες της Πόλης, πάνω στα ερείπια των περιουσιών και των καρδιών τους, υποσχόμενός τους βοήθεια!

θυμίζουμε ότι πριν μερικά χρόνια ο Δήμος Λεμεσού είχε μετονομάσει την κεντρικότατη λεωφόρο Μακεδονίας σε Σπύρου Κυπριανού !

3 σχόλια:

Lexi_penitas είπε...

Ρε αθκιάβαστε, τα ονοματα των οδών της Τ/Κ συνοικίας της Λεμεσού μένουν αναλλοίωτα από το 1974. Αλλά αμαν δεν βρίσκουμε συκοφαντίες τότε κατασκευάζουμε! Εύγε!

Ίδας είπε...

1. Όπως σημειώνουμε, η είδηση είναι αναμετάδοση από άλλο blog (έχουμε βάλει και link από πού το πήραμε).
2. Η είδηση έχει αναμεταδοθεί σε πάρα πολλές ιστοσελίδες και blogs.
3. Η οδός με αυτό το όνομα όντως υπάρχει στην Λεμεσό.
4. Εμάς δεν μας ενδιαφέρει πότε ακριβώς ονομάστηκε έτσι η οδός. Θίγουμε το γεγονός ότι υπάρχει και υμνεί ένα πρόσωπο που δεν θα έπρεπε…
5. Το ότι έχουμε κρατήσει τα ονόματα των οδών των πρώην τουρκοκυπριακές συνοικίες που βρίσκονται στις ελεύθερες περιοχές είναι ένα γεγονός του οποίου η ορθότητα σηκώνει μεγάλη συζήτηση… (αλήθεια, έχουν τις ίδιες ευαισθησίες και με τις δικές μας οδούς και τα δικά μας τοπωνύμια οι «αδελφοί τουρκοκύπριοι»; )

Άλκης είπε...

Αίσχος στον Δήμαρχο Λεμεσού και στον "Lexi_penitas" που δεν καταλαμβαίνει την ουσία του θέματος.

Με τέτοια μυαλά, το πιο πιθανόν μια μέρα, όλη η Κύπρος να έχει τέτοιες οδούς...