Το χλευαστικό μειδίαμα του Νταβούτογλου

Ο Νταβούτογλου μας κατηγόρησε από την κατεχόμενη Κύπρο ότι δεν θέλουμε λύση.
Το χλευαστικό χαμόγελο στα χείλη δεν το είχε μόνο επειδή η χώρα του σκλάβωσε το μισό μας νησί, αλλά κυρίως επειδή πολλοί από μας συμπεριφέρονται σαν σκλάβοι που έχουν μοιρολατρικά αποδεχτεί την κατοχή.
Γιατί όμως ο Νταβούτογλου αισθάνεται ελεύθερος να μας κατηγορεί μ’ αυτό τον τρόπο και να πείθει μάλιστα αυτούς που ούτως ή άλλως είναι πρόθυμοι να τον πιστέψουν;

Σας θυμίζει τίποτα η φράση «δεν θέλει λύση»; Είναι η κατηγορία που απηύθυναν στον Τάσσο Παπαδόπουλο οι λιλιπούτειοι κατήγοροί του, πολιτικοί και δημοσιογράφοι της Νέας Τάξης Πραγμάτων σε Ελλάδα και Κύπρο, τροφοδοτώντας τις εχθρικές ενέργειες των ξένων. Αυτό ξεκίνησε όταν απέρριψε το νεοταξικό σχέδιο Αναν που έδινε την Κύπρο στην Τουρκία. Σ’ αυτό το «επιχείρημα» στηρίχτηκε και η προεκλογική εκστρατεία που στόχευσε - και πέτυχε - το φάγωμα του. Νόμιζαν όλοι αυτοί, μέσα στην τύφλωση του φανατισμού τους, ότι με την συκοφαντία αυτή έβλαπταν τον «απορριπτικό» Τάσσο, στην πραγματικότητα όμως έβλαπταν την Κύπρο. Αφού λοιπόν η Τουρκία και οι φίλοι της χρησιμοποιούσαν για την προπαγάνδα τους, δηλώσεις και δημοσιεύματα «δικών μας» ότι ο Πρόεδρος μας (άρα η πλευρά μας) «δεν θέλει λύση», αυτό εμπεδώθηκε στη διεθνή κοινότητα και η Τουρκία συνεχίζει να το χρησιμοποιεί, παρά την υποχωρητικότητα της πλευράς μας. Γιατί να εγκαταλείψει, χωρίς πίεση, το δώρο που της έκαναν; Η κατηγορία λοιπόν αυτή που χρησιμοποιεί ο Νταβούτογλου και χρησιμοποιεί και ο Ταλάτ συχνά, εκκολάφθηκε στα υπόγεια εργαστήρια της πλατφόρμας του «ναι». Θα συνεχίσουμε να την βρίσκουμε μπροστά μας επειδή κατ’ αυτούς όποιος δεν θέλει κακή λύση, σημαίνει ότι δεν θέλει λύση, ότι είναι «απορριπτικός». Να προστεθούν σ’ αυτό και οι υμνωδίες προς τον εκπρόσωπο της κατοχής, τον Ταλάτ, από τους Χριστόφια-Αναστασιάδη.

Ο Πρόεδρος δήλωνε περήφανα ότι θα βοηθήσει τον Ταλάτ να κάνει την επανάστασή του(!) και ότι έκανε την (κακή) συμφωνία της 23ης Μαΐου για να βοηθήσει τον φίλο του Ταλάτ (εμάς ποιος θα μας βοηθήσει ήθελα νάξερα), ενώ ο Ανανστασιάδης αποκαλούσε τον Ταλάτ αντιστασιακό.
Όλα αυτά αποενοχοποίησαν και αποθράσυναν τη τουρκική πλευρά με αποτέλεσμα τις προκλητικές δηλώσεις Νταβούτογλου και την εξευτελιστική συμπεριφορά στον Λιμνίτη. Ξέρουν άλλωστε οι τούρκοι πως ότι και να κάνουν θα βρουν υποστήριξη ή ανοχή από κάποιους στην πλευρά μας. Γιατί λοιπόν οι ξένοι να μη στρέψουν τις πιέσεις τους στην πιο «ευέλικτη»-«ευένδοτη»-«ρεαλιστική»-«προοδευτική», δηλαδή υποχωρητική και ανερμάτιστη πλευρά, η οποία επιπλέον αυτοενοχοποιείται συνεχώς; Γιατί να μην το κάνουν όταν ξέρουν πως υπάρχουν στην Κύπρο δυνάμεις έτοιμες να βοηθήσουν στην επιβολή του σχεδίου τους;

Για παράδειγμα σύμφωνα με το εκπληκτικό έγγραφο που αποκάλυψε ο Μ. Ιγνατίου στον «Φιλελεύθερο» (11/9/09) οι ξένοι ποντάρουν ξανά στον Ν. Αναστασιάδη για να περάσουν τα σχέδια τους - κι αυτός καρφώνει ως απορριπτικό τον «Φιλελεύθερο» στους ξένους συνωμότες.
Φωνασκώντας κιόλας όπως πάντα και παριστάνοντας τον θιγμένο, ο Αναστασιάδης ζητά να δεχτούμε τις ιδέες των μεσολαβητών (των κατά καιρούς Ντεσότων), δηλαδή επιδιαιτησία, ώστε να επιβληθούν οι ιδέες του Πάσκο, των άγγλων και των αμερικανών στην αφελή πλευρά μας που κοκορεύεται συνεχώς για το καλό κλίμα.

Πάντως με Δ. Χριστόφια στη Προεδρία και Ν. Αναστασιάδη αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης η κατάσταση είναι απελπιστική. Ο λαός ας επαγρυπνεί. (Και μέσα σ’ όλα αυτά το ΔΗΚΟ προσπαθεί να φιμώσει τον Γ. Κολοκασίδη, ένα από τους ελάχιστους κύπριους πολιτικούς που διαθέτουν συγκροτημένο και τεκμηριωμένο λόγο στο κυπριακό. Φαίνεται πως η πολλή συνάφεια με το ΑΚΕΛ προκαλεί σύνδρομα οδοστρωτήρα και στο ΔΗΚΟ - μη χειρότερα.)

Δρ Ευστάθιος Αβρααμίδης
Πηγή: http://www.philenews.com