Σήμερα φιλοξενούμε ένα άρθρο του apoellas για το Πανεπιστήμιο Κύπρου και την Ομοσπονδιακή λύση που κάποιοι επιδιώκουν για το κυπριακό
Αγαπητοί συναγωνιστές επανέρχομαι.
Αγαπητοί συναγωνιστές επανέρχομαι.
Αφορμή αυτή τη φορά αφορμή αποτελεί η ενημέρωση που έτυχα ότι το κατα τ’ άλλα αυτόνομο ακαδημαϊκό ίδρυμα της Κύπρου, το Πανεπιστήμιο Κύπρου που συντηρείται με τα χρήματα των φορολογούμενων πολιτών, έχει στρατευτεί και αυτό στην υπηρεσία του ΔΗΣΑΚΕΛ και των ομοσπονδιακών φερέφωνών τους.
Διοργανώνει λοιπόν το Πανεπιστήμιο εκδήλωση συζήτηση «Η Ομοσπονδία στην Κύπρο – Μια ιστορική παρεξήγηση;» με ομιλητή τον Νιαζί Κιζιλιουρέκ Καθηγητή Ιστορίας και Κοινωνίας της Τουρκίας στο Τμήμα Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών. Νομίζω δεν χρειάζεται να πω περισσότερα για την εκδήλωση. Ο τίτλος βοά από μόνος του. Παρεξηγημένη έννοια η Ομοσπονδία. Και θα πασχίσει ο ομιλητής να την ξεκαθαρίσειι και να μας πείσει για την ορθότητα της διχοτόμησης (συγνώμη ομοσπονδίας ήθελα να πω).
Έχω την εντύπωση ότι οι διοργανωτές και οι αρχές του Πανεπιστημίου, ακολουθώντας τις οδηγίες των κομματικών τους προϊσταμένων, μας αντιμετωπίζουν ως κοινωνία ηλιθίων η οποία βρίσκεται σε άγνοια και περιμένει τον Τούρκο καθηγητή του Πανεπιστημίου να την διαφωτίσει και να της λύσει την παρεξήγηση με την οποία ζει τόσα χρόνια. Φαίνεται ότι οι εξαγγελίες (μάλλον οι απειλές) της κυβέρνησης και των συνοδοιπόρων τους ότι θα μας επιμορφώσουν (μάλλον θα μας παραμορφώσουν) για το τι εστί διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία παίρνει σάρκα και οστά.
Έχουν βάλει λυτούς και δεμένους να μας πείσουν να δεχτούμε την ανθελληνική (μη σας ξενίζει που ο ομιλητής είναι ο γνωστός για τις απόψεις του Τούρκος Νιαζί) λύση της ομοσπονδίας. Και επειδή εμείς στην παραπληροφόρηση των ομοσπονδιακών έχουμε να αντιτάξουμε λογικά επιχειρήματα, λογικών ανθρώπων, από το βήμα που μας παρέχει η σελίδα apoellas.com συνεχίζουμε:
Τα ακόλουθα αποφθέγματα, επεξηγούν ακριβώς γιατί η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία είναι απορρηπτέα για την Κύπρο:
Οι εμπνευστές:
[«Την προηγούμενη ημέρα, τη 13η Αυγούστου, υπήρξαν πρόσθετες ενδείξεις ότι η Τουρκία προετοίμαζε μια στρατιωτική κίνηση για το επόμενο πρωί, εάν οι τουρκικές απαιτήσεις δεν ικανοποιούνταν στη Γενεύη. Αυτές οι απαιτήσεις ήταν να δοθεί αυτονομία στους Τουρκοκυπρίους εντός μίας ή περισσότερων ζωνών που θα συνέθεταν το ένα τρίτο του νησιού». (Συζήτηση του υφυπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ, Σίσκο, με τον Καναδό πρεσβευτή Καντιέ, από τα μυστικά αρχεία του Department of State των ΗΠΑ)
Οι απαιτήσεις του Πρωθυπουργού της Τουρκίας Ετζεβίτ, τον Αύγουστο του 1974, για να μην προβεί σε δεύτερη εισβολή, ήταν η αυτονομία των Τουρκοκυπρίων και η δική τους ξεχωριστή ζώνη. Με λίγα λόγια, οι επιθυμίες του τουρκικού στρατού και του επεκτατισμού που διέπει αυτόν, είναι τώρα το πλαίσιο λύσης που φέρει την ονομασία «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία» και προβάλλεται από πολλούς ως η λύση που επιθυμεί η ελληνοκυπριακή πλευρά! ]
Η έλλειψη νομικής υπόστασης:
[ «Δεν υπάρχει τέτοιο προηγούμενο (σ.σ. Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία), ούτε η νομική επιστήμη δέχεται τέτοια τερατώδη ρατσιστικά κατασκευάσματα, διότι είναι αντίθετα με βασικές αρχές του δικαίου, όπως έχουν εξελιχθεί μετά από πικρές εμπειρίες συγκρούσεων και πολέμων».
« Η διευθέτηση αυτή (σ.σ. το Σχέδιο Ανάν* ) ήταν αντίθετη με αναγκαστικούς κανόνες του διεθνούς δικαίου, που απαγορεύουν τις ρατσιστικές διακρίσεις και προστατεύουν το δικαίωμα της ιδιοκτησίας και ελεύθερης εγκατάστασης, με αποτέλεσμα μια λύση, έστω και συμφωνημένη, στηριζόμενη σε αυτό το σχήμα να είναι άκυρη, σύμφωνα με το άρθρο 49 της Συνθήκης της Βιέννης». (Λουκής Λουκαΐδης, πρώην Δικαστής ΕΔΑΔ, σε συνέντευξη του στον Σάββα Ιακωβίδη, στις 12/08/2007)
Μία από τις εξέχουσες προσωπικότητες του νομικού επαγγέλματος της Κύπρου, επιβεβαιώνει ότι η «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία» είναι ένα δημιούργημα που κατασκευάστηκε ειδικά για την Κύπρο (από τους Τούρκους, όπως διαφαίνεται στο πρώτο απόφθεγμα) χωρίς να υπάρχει οποιοδήποτε νομικό υπόβαθρο στο διεθνές δίκαιο, πάνω στο οποίο θα μπορούσε να σταθεί. Κατά συνέπεια και το Σχέδιο Ανάν ήταν στην ουσία ένα μη υλοποιήσιμο νομικό (παρα)μόρφωμα, το οποίο δεν θα μπορούσε να έχει υπόσταση σε διεθνές επίπεδο, καθώς βασιζόταν στην παρανομία.
Με τον πρώην Δικαστή του ΕΔΑΔ φαίνεται να συμφωνεί και ο καθηγητής Συνταγματικού δικαίου και ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Δημήτρης Τσάτσος, ο οποίος σε χαρακτηριστικές δηλώσεις του κατά τη διάρκεια συνέντευξής του σε κυπριακή εφημερίδα, είπε: «Μόνο ένας παράφρων θα μπορούσε να συντάξει το σχέδιο Ανάν». (21/03/2004) Επίσης, ο πρώην Υπουργός του ΠΑΣΟΚ και συνταγματολόγος Βαγγέλης Βενιζέλος, ανέφερε στην Έλλη Στάη, ότι «Είναι θέμα δύο λεπτών να ξετινάξεις το σχέδιο Ανάν από πλευράς συνταγματικού, διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου». (ΑΝΤ1, 29/03/2004)
* η μόνη μορφή εφαρμοσμένης λύσης στα πλαίσια Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας που μας έχει προταθεί. «Τι απορρίφθηκε (από τους Ε/Κ), ήταν η λύση αυτή καθ’ εαυτή, παρά απλώς ένα λεπτομερές σχέδιο» (Κόφι Ανάν, έκθεση στο Συμβούλιο Ασφαλείας, 28 Μαίου 2004) ]
Οι ζώνες:
[ «Η Τουρκία θα επιμείνει σε μια Γεωγραφική Ομοσπονδία, και εγώ ουδέποτε θα αποδεχθώ μια Ομοσπονδία με Γεωγραφική βάση. Αυτό θα οδηγούσε σε Διχοτόμηση του νησιού και στην Διπλή Ένωση» (Μακάριος, συνέντευξη στην Οριάνα Φαλάτσι, Νοέμβριος 1974)
Ο ίδιος ο Μακάριος αντιλαμβανόταν από το 1974 ότι η πρόθεση της Τουρκίας για δημιουργία ζωνών ήταν στην ουσία μια «διχοτόμηση με το γάντι» και δήλωσε στην μεγάλη δημοσιογράφο ότι ουδέποτε θα αποδεχόταν κάτι τέτοιο. Σήμερα κάποιοι, χρησιμοποιώντας το όνομά του σαν άλλοθι, προωθούν αυτό τον παράλογο συμβιβασμό, ο οποίος ονομάζεται Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, ως μοναδική αξίωση της πλευράς μας. ]
Και πάλι θύματα:
[«Αν οι Ελληνοκύπριοι αποφασίσουν να κάνουν Ομοσπονδία στην Κύπρο θα πρέπει να διαλέξουν από τώρα δύο εποίκους από την Ανατολία για να τους συντηρούν».
«....Η Ομοσπονδία στην Κύπρο είναι σαν να βρίσκεις τη γυναίκα σου με τον εραστή της στο σπίτι σου και μετά το χωρισμό την παίρνεις τηλέφωνο και την παρακαλείς να γυρίσει πίσω μαζί με τον εραστή και με όλα τα έξοδα πληρωμένα.» (Νεοκλής Σαρρής, Καθηγητής Τουρκολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο)
Όπως γίνεται ξεκάθαρο από ένα άνθρωπο που γνωρίζει τις μεθοδεύσεις της Τουρκίας απ’ έξω κι ανακατοτά, το ομοσπονδιακό σύστημα λύσης είναι στην ουσία ένα πρόγραμμα υιοθέτησης των δημογραφικών αλλαγών που προσπαθεί να επιβάλει η κατοχική δύναμη. Είναι, δε, βαθύτατα προσβλητικό για κάθε υγιώς σκεπτόμενο άνθρωπο, που διατηρεί το επίπεδο και την αξιοπρέπειά του.]
Για το χατίρι τρίτων:
[ «Με το σχέδιο Ανάν δώσαμε την Κύπρο στην Τουρκία για να μας επιτρέψει να περάσουμε τα στρατεύματά μας από την επικράτειά της για το βόρειο Ιράκ» (Daniel Fried, Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών, Αύγουστος 2007)
Οι Αμερικάνοι, χωρίς ίχνος αιδούς ή μεταμέλειας, παραδέχονται ότι η εφαρμοσμένη μορφή Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας που προτάθηκε μέσω του Σχεδίου Ανάν, ήταν στην πραγματικότητα μία προσπάθεια δωροδοκίας της Τουρκίας από μέρους των μεγάλων δυνάμεων. Και το δώρο ήταν η πατρίδα μας! ]
Η αιώνια κατάρα:
[ «Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία αποκρυστάλλωσε ένα διαπραγματευτικό κεκτημένο (Ανάν, Γκαλι κτλ). Αποτελεί συνταγή για κρίση. Το μόνο που μπορεί να αλλάξει σε περίπτωση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας είναι κάποιες μικρές βελτιώσεις επί του Σχεδίου Ανάν». (Σταύρος Λυγερός, Ελλαδίτης Δημοσιογράφος και Συγγραφέας, Συζήτηση Κίνησης Πολιτών, Hilton Park, Ιανουάριος 2008)
Ο Σταύρος Λυγερος, μέσα από την πολύχρονη ενασχόλησή του με το Κυπριακό ζήτημα, έφτασε στο συμπέρασμα ότι το πλαίσιο της Δ.Δ.Ο. είναι στην ουσία το υλικό με το οποίο κτίζεται μια ένταση. Θεωρεί ότι το γεγονός πως αποδεχτήκαμε να διαπραγματευτούμε τόσο τη δέσμη ιδεών Γκάλι, όσο και το Σχέδιο Ανάν, δημιούργησε ένα πάρα πολύ κακό προηγούμενο για τη δική μας πλευρά και αποτέλεσε ένα είδος εθελούσιας παγίδευσης. Η επισήμανσή του δε, ότι οποιαδήποτε άλλη λύση μας προταθεί θα μοιάζει με αυτή του Σχεδίου Ανάν, τεκμηριώνεται πλήρως, καθώς οι πρόνοιες του μοντέλου ΔΔΟ δεν επιδέχονται σημαντικών αλλαγών.]
«Άλλα πιστεύει η ηγεσία των Ε/κ και άλλα η κοινή γνώμη» (Αλβάρο Ντε Σότο)
Στην πραγματικότητα, οι μοναδικοί που στηρίζουν την λύση στο πλαίσιο της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας είναι οι Τούρκοι και οι ηγεσίες των περισσοτέρων κυπριακών κομμάτων, καθώς και κάποιοι κύκλοι στην Αθήνα. Ο Κύπριος Πολίτης ερωτήθηκε για πρώτη φορά τον Απρίλιο του 2004, κατά πόσο αποδέχεται ένα τέτοιο είδος λύσης και το 76% απάντησε αρνητικά. Σε έρευνα των Ηνωμένων Εθνών, που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 2007, ποσοστό 72% των Ελληνοκυπρίων δήλωσαν ότι σαν λύση επιλέγουν αυτή του Ενιαίου Κράτους, δηλαδή μίας υγιούς, ειρηνικής δικοινοτικής συνύπαρξης, που βασίζεται στις αρχές της δημοκρατίας και του διεθνούς δικαίου.
Η εμμονή στο πλαίσιο μιας λύσης που απορρίπτει η συντριπτική πλειοψηφία του κυπριακού λαού, οφείλεται στην έλλειψη αξιοπρέπειας των πολιτικών αρχηγών, που επί σειρά ετών ή δεν καταλάβαιναν τι διαπραγματεύονταν ή δεν είχαν τις ικανότητες να χειριστούν το κυπριακό σωστά, και τώρα δεν έχουν τα κότσια να το παραδεχτούν. Επιλέγουν ετσιθελικά να αγνοούν την λαϊκή ετυμηγορία, προσπαθώντας να παραπλανήσουν τον απλό πολίτη με ανυπόστατη επιχειρηματολογία και μεθοδεύσεις. Αρνούνται να επαναπροσδιορίσουν το κυπριακό πρόβλημα στην αληθινή του βάση, η οποία είναι η εισβολή και η παράνομη κατοχή, γιατί η υποχωρητικότητα είναι η μόνη πολιτική κίνηση που γνωρίζουν.
Καθήκον της νέας γενιάς είναι να αντισταθεί στον ραγιαδισμό και την ηττοπάθεια και με όραμα και θέληση να επιδιώξει αυτό που της αξίζει: ένα μέλλον ελεύθερο και λειτουργικό. Όσοι υποστηρίζουν ότι η Ομοσπονδία είναι η μόνη εφικτή λύση, ας κοιτάξουν πίσω και ας αναρωτηθούν γιατί από το 1977 μέχρι το 2010, εδώ και 33 χρόνια δεν έχει σταθεί δυνατό να πραγματοποιηθεί η εφικτή αυτή λύση. Μήπως γιατί δεν είναι και τόσο εφικτή; Μήπως έχει φτάσει ο καιρός να απεμπλακούμε από τα σύνδρομα του παρελθόντος, από τα κομματικά και συμφεροντολογικά στεγανά και να χαράξουμε άλλο δρόμο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου