"Αγαπητοί φίλοι,
Σας αποστέλλουμε το πρόγραμμα εκδρομής στην Κωνσταντινούπολη, στις 11-17 Ιουνίου, που διοργανώνεται από το Iνστιτούτο Iστορικών Mελετών για την Eιρήνη και το Τμήμα Κλασικών Σπουδών και Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Κύπρου.
Το κόστος ανέρχεται στα €1350, ενώ συμπεριλαμβάνει το αεροπορικό εισιτήριο, διαμονή σε ξενοδοχείο, γεύματα και τα μεταφορικά μέσα για τη διακίνηση στους διάφορους χώρους.
Για πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε :
Δρ A. Δημ. "
Έγινα γνώστης διοργάνωσης-διαφήμισης από πλευράς ΝΕΔΗΣΥ εκδρομής στην Κωνσταντινούπολη. Το παραπάνω κείμενο προωθείται μέσω email σε χιλιάδες νέους.
Η Πόλη αποτελεί κοιτίδα του ελληνικού-βυζαντινού πολιτισμού. Αποτελεί συνιστώσα της ελληνικής ψυχής και κύριο δομικό στοιχείο του ελληνικού πολιτισμικού "είναι".
Αλλά μέχρι την απελευθέρωση της Κύπρου αρνούμαι να διανοηθώ ότι Έλληνες πρόσφυγες ή γόνοι προσφύγων θα επισκεφτούν ως εκδρομείς και θα χρηματοδοτήσουν τον κατακτητή. Πόσω μάλλον ότι ο χώρος που "δημιουργεί" τους επιστήμονες της νέας γενιάς, το Πανεπιστήμιο Κύπρου είναι ο οργανωτής, ο ενορχηστρωτής μιας τέτοιας "εκδρομής". Ως οδοιπόροι εις τα Σούσα...
Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις,
(η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις),
και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πηαίνεις στον μονάρχην Aρταξέρξη
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,
και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια.
Και συ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει·
Σατραπεία, Κ. Καβάφης
Το μήνυμα είναι ένα, ούτε ευρώ στον κατακτητή.
2 σχόλια:
Ρε παιδιά μήπως ζει και μας βλέπει ο Καβάφης;
Η ευτυχία των Ελλήνων είναι ότι όλα τα ζητήματα που διαχρονικά τους απασχολούν τα έχουν λύσει προ πολλού οι μεγάλοι ποιητές που από τον καιρό του Ομήρου διέθετε ο παράξενος αυτός λαός.
Η τραγωδία των Ελλήνων είναι ότι είναι διαρκώς αδιάβαστοι και τα φορτώνουν στον κόκορα!
Προσωπικά είμαι λάτρης του Καβάφη. Λίγα πράγματα υπάρχουν για τα οποία ο συγκεκριμένος ποιητής δεν έχει γράψει και σχολιάσει.. και που κάθε λίγο επαναλαμβάνονται στην ελληνική ιστορία!
Παραπέμπω στο Che fece .... il gran rifiuto
Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Οχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο το όχι -- το σωστό -- εις όλην την ζωή του.
Δημοσίευση σχολίου