Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

"ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ": Το "ακηδεμόνευτο"(...) κίνημα του Συστήματος και του "τίποτα".


"Για όλους αυτούς υπάρχει ένα πρόβλημα: δεν επιτρέπεται να αποχωρήσεις από τη Μαφία.
Δεν μπορείς να πεις «έκανα τις βρομοδουλειές μου για 20 χρόνια, και -από δω και πέρα- εγώ θα ζήσω τίμια».

Οι νονοί
και τα πρωτοπαλίκαρά τους δεν θα στο επιτρέψουν.
Ξέρεις πάρα πολλά για τη δράση της συμμορίας και είσαι επικίνδυνος."
(απόσπασμα από ανάρτηση του RAMNOUSIA)





Ακολουθεί απόσπασμα από ανάρτηση του Κλασσικοπερίπτωση :

Μετά από τα χρηματοδοτούμενα από το κράτος ξεφτιλίκια των "αγανακτισμένων ομοφυλόφιλων" και τις "λαϊκές νουθεσίες" του κάθε είδους πεμπτοφαλαγγίτη της Νέας Τάξης Πραγμάτων, δεν μπορούμε παρά να νοιώθουμε απογοήτευση αφού το "εμβρυο" της λαϊκής εξέγερσης αντί να γίνει ανθρώπινη γροθιά φαίνεται ότι μπήκε σε κουκούλι για να γίνει πεταλούδα και μάλιστα πολύχρωμη , πολυπολιτισμική ,παγκόσμια, με αντάλλαγμα λίγη ...ζασαρίτσα.

Δεν σηκωθήκαμε απο τον ύπνο στο καναπέ για να έρθουμε να κοιμηθούμε στις πλατείες , ούτε γεννηθήκαμε με ανθρώπινο πρόσωπο και ελεύθεροι για να καταλήξουμε κρατούμενοι φορώντας μπλουζάκια που γράφουν "ζήτω η ελευθερία".

Αν η μαζική προσέλευση των αγανακτισμένων πολιτών παραμείνει στις γενικόλογες εκφράσεις των αιτιών της αγανάκτησης, τότε πολύ σύντομα θα γίνει το καύσιμο με το οποίο θα κινηθεί η κρεατομηχανή της παγκόσμιας κυβέρνησης .

Η πατρίδα μας δεν έχει ανάγκη από "βαλβίδες εκτόνωσης" ούτε ο Ελληνικός λαός θα σωθεί απλά και μόνο αν τον βγάλεις από την μια κατσαρόλα και τον βάλεις σε μιά άλλη.





Ακολουθεί απόσπασμα από ανάρτηση του ΔυνατόΜυρμήγκι
Για να βάλουμε όμως τα πράγματα στη θέση τους η επανάσταση όταν συνδυάζεται με αλκοόλ χόρτο και κιθάρα, μάλλον της ταιριάζει ο χαρακτηρισμός "ανάγκη για επικοινωνία". Η κίνηση των Ισπανών δεν ήταν χτύπημα στο κατεστημένο και ούτε απέφερε και κάποιο καρπό μέχρι τώρα. Αυτοί που αποφασίζουν για εμάς δε φοβούνται τόσο την αγανάκτησή μας, όσο την πραγματική πνευματική μας αφύπνιση που θα μας απομακρύνει από αυτούς.





Ακολουθεί απόσπασμα από το περιοδικό "Ρεσάλτο" (Θ.Παπανικολάου).
Οι επισημάνσεις με έντονα δικές μας. Το πλήρες κείμενο μπορείτε να διαβάσετε
εδώ
Δώσαμε δικούς μας τίτλους σε 5 επιλεγμένες από εμάς ενότητες.


1. Γιατί ΟΛΟΙ προβάλλουν το "κίνημα"
Είναι γνωστό το πολιτικό αξίωμα: «Χέρι που δεν μπορείς να το δαγκώσεις φίλα το»!
Όταν σε φιλά λοιπόν και σε επαινεί ο αντίπαλος το λιγότερο που πρέπει να σκεφτείς είναι ότι ετοιμάζεται να σε δαγκώσει
(...)

σύσσωμες οι δυνάμεις του καθεστώτος επαινούν
, ακόμα και υμνολογούν, το «κίνημα των αγανακτισμένων» και εμείς «μεθάμε» και δεν αναρωτιόμαστε το ΓΙΑΤΙ το καθεστώς χειροκροτεί ένα «κίνημα» που εξωτερικά, σε συνθηματολογία και πολιτικές εκλαϊκεύσεις, στρέφεται εναντίον των δυνάμεων του καθεστώτος.
ΟΛΟΙ μιλάνε με καλά λόγια για το «ακηδεμόνευτο», το «νέο» αυτό «κίνημα» που εκρέει τη λάβα της λαϊκής οργής, έτσι χύμα, χωρίς ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική κοίτη…

Πολιτικοί, οικονομολόγοι, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, διανοούμενοι πολύχρωμοι, δημοσιογράφοι (κυρίως αυτοί), ειδικοί της κοινής γνώμης και πολλοί άλλοι ηλίθιοι μαϊντανοί των ΜΜΕ, ΟΛΟΙ αυτοί που χαϊδεύονται, σαν τις πόρνες, με την εξουσία και τους ...«νταβάδες» της, μιλούν ακατάπαυστα για το «σοβαρό» αυτό «κίνημα των αγανακτισμένων» και τα «μεγάλα», «ιστορικά» του μηνύματα…
ΟΛΟΙ, λοιπόν, αυτοί που τους τρέχουν τα σάλια και κουνάνε την ουρά τους από χαρά
όταν πρόκειται να φανούν χρήσιμοι στα αφεντικά τους, ΣΠΕΥΔΟΥΝ να «μυρίσουν» αυτό το «νέο» φαινόμενο των «αγανακτισμένων»…


2. Το "κίνημα" του ΤΙΠΟΤΑ
Και αυτό που θέλουν σήμερα τα αφεντικά, αυτό που βολεύει τα καταχθόνια σχέδιά τους, είναι:
Η αγανάκτηση για την αγανάκτηση,

το σύνθημα για το σύνθημα,
η κραυγή για την κραυγή,
η αντικαθεστωτική ρητορεία για τη ρητορεία,

το αυθόρμητο για το αυθόρμητο,

το ειρηνικό κίνημα για το ειρηνικό κίνημα,

το «ακηδεμόνευτο» για το «ακηδεμόνευτο»…



3. Το "κίνημα" επιλέγει να εστιάζει στα συμπτώματα
και όχι στα ΑΙΤΙΑ

Πιο συγκεκριμένα, αυτό που θέλουν τα αφεντικά και βολεύει τους σχεδιασμούς τους είναι η λαϊκή οργή να στραφεί σε κάποιες πυώδεις, εξωτερικές φουσκάλες της καθεστωτικής σήψης (κόμματα, συνδικάτα, κ.λπ) και να μην μπει το νυστέρι βαθιά στην πληγή:
στις πηγές και τις κεντρικές εστίες της σήψης και στους ίδιους τους «νταβάδες», τους πρωτογενείς παραγωγούς της κρίσης, της σήψης, της λεηλασίας του λαού και της καταστροφής των κοινωνιών…

Με δύο λόγια να στραφεί και να καναλιζαριστεί
η λαϊκή οργή ΟΧΙ εναντίον των αιτίων (των θεμελίων του καθεστώτος), αλλά εναντίον κάποιων πυωδών εξωτερικών συμπτωμάτων του καθεστώτος: Να κτυπηθεί το σαμάρι και όχι ο γάιδαρος…


4. Ακηδεμόνευτο μόνο ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ
Και είναι ακριβώς αυτό που επαινείται και χειροκροτείται αφηνιασμένα στο «κίνημα των αγανακτισμένων»: Ότι δεν διαθέτει (...) στρατηγική, πρόγραμμα, οργάνωση, καθοδήγηση, ηγεσία, ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ…
Αυτό που υψώνουν σαν «σκιάχτρο», όλες
οι καθεστωτικές δυνάμεις, είναι ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ της Πολιτικής και της Οργάνωσης, ο διάβολος της «κηδεμονίας»!!!

Το «ακηδεμόνευτο», όμως είναι ένας ΜΥΘΟΣ, το ίδιο όπως το «ανεξάρτητο», η «ελευθερία της έκφρασης», η «αντικειμενική» και «αμερόληπτη ενημέρωση» κ.λπ…
Δεν υπάρχει τίποτα «ακηδεμόνευτο», «ανεξάρτητο» και «ελεύθερο»: Αυτοί είναι μύθοι της καθεστωτικής ιδεολογίας για να εξαπατούν τους λαούς.

Ένα αυθεντικό επαναστατικό κίνημα πάντα «κηδεμονεύεται» ιδεολογικά και πολιτικά και είναι ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟ στις ανάγκες της επαναστατικής του δράσης.
Και το πλέον αυθόρμητο λαϊκό κίνημα έχει τα πολιτικά έμβρυα της καθοδήγησης και τους οργανωτικούς του ιμάντες.

ΚΙΝΗΜΑ που ισχυρίζεται ότι δεν κηδεμονεύεται από ΠΟΥΘΕΝΑ και δεν έχει ΟΡΑΤΑ τα έμβρυα της δημιουργίας του και ΠΡΟΣΩΠΑ καθοδήγησης,
ένα τέτοιο «κίνημα» κηδεμονεύεται από το καθεστώς, τους μηχανισμούς του και τους κρυφούς ανθρώπους του.


5. Οι πρωτεργάτες (ΜΜΕ)
και τα "τσιράκια" τους

Η σημερινή έκρηξη της λαϊκής αγανάκτησης δεν είναι χωρίς κηδεμόνες. Έχει κηδεμόνες και «πυροδότες» με όνομα και ταυτότητα και με χρώμα: Το καθεστώς, οι υπηρεσίες του και τα μίσθαρνα «αριστερά» τους όργανα.
Αυτό ήταν ορατό και δια γυμνού οφθαλμού από την αρχή:
Από την οργιώδη προβολή και διαφήμιση των ΜΜΕ: Ηλεκτρονικών και έντυπων.(...)

Η Κάτω Πλατεία, δηλαδή οι εθνομηδενιστικοί, πολυπολιτισμικοί ιμάντες της Νέας Τάξης (τα κρυφά «αριστερά» τάγματα της καθεστωτικής κηδεμονίας) είναι που βάζουν το ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα σε αυτή τη «χύμα» λαϊκή αγανάκτηση…

Γι αυτό περιφέρουν τον Τσίπρα από κανάλι σε κανάλι για να υμνήσει το μέγα αυτό «ακηδεμόνευτο» πολιτικό φαινόμενο.
Το ίδιο έκανε, ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ και στα «Δεκεμβριανά» του 2008: Και τότε μιλούσαν για «εξέγερση» της νεολαίας και του ελληνικού λαού, χωρίς ιστορικό προηγούμενο (από κοινού με τους μεγάλους καθοδηγητές: Τα ΜΜΕ).
Μετά, βεβαίως, μπροστά στη γενική καταδίκη της κουκουλοφόρικης «εξέγερσης», άλλαξε ρότα και ο Τσίπρας και καταδίκασε και αυτός τη «μεγαλύτερη εξέγερση» της νεολαίας: η αποθέωση του οπορτουνισμού των καθεστωτικών προβοκατόρων… (...)

Το νέο «Ευαγγέλιο» είναι πλέον ο «διεθνισμός» του χρήματος, τα πολυπολιτισμικά του ιδεολογήματα, οι εισβολές των λαθρομεταναστών και οι παρελάσεις των γκέι, των μειονοτήτων και κάθε κοινωνικής, πολιτικής και πνευματικής διαστροφής(...)




Κλείνουμε με την απάντηση από το Ιστολόγιο Κλασσικοπερίπτωση σε σχόλιο Ιστολόγου του Θαλαμοφύλακα, ο οποίος συμμετείχε στους "300 'Ελληνες" (οι οποίοι αν κ ξεκίνησαν στο Σύνταγμα 4 ημέρες πριν τους "αγανακτισμένους", κανείς δεν τους έμαθε και κανείς φυσικά δεν θα τους μάθει αφού ποτέ δεν προβλήθηκαν από ΚΑΝΕΝΑ κανάλι)

Αφορμή για το κείμενο που διάβασες ήταν το χειρόγραφο του Πυλαρινού που κατ΄αποκλειστικότητα παρουσίασες και το οποίο μοιάζει περισσότερο με "δήλωση θράσους" παρά με "δήλωση μετανοίας".
Όχι αγαπητέ "θαλαμοφύλακα" δεν πιστεύουμε πως η συγκέντρωση των 300 (που δεν ήταν φυσικά 300) και η μετά από αυτήν μαζική προσέλευση των αγανακτισμένων, λειτούργησε ως "μνημόνιο" ενοχών ή πολύ περισσότερο ως μέσο εξαγνισμού των εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσόντων πολιτικών και πολιτών.

Ευχόμαστε πάντως, οι "Έλληνες αγανακτισμένοι πολίτες", να αποκτήσουν αυτό το γνήσιο πατριωτικό φρόνημα που θα τους βοηθήσει να διακρίνουν τις νεοεποχήτικες παγίδες τις οποίες έχουν κρύψει επιμελώς τα επιτελεία της Νέας Τάξης Πραγμάτων κάτω απο στρώματα δίκαιης κοινωνικής αγανάκτησης.

Όπως εξ΄άλλου τονίσαμε και στο κείμενο δεν σηκωθήκαμε από τον ύπνο του καναπέ για να πάμε να κοιμηθούμε στα παγκάκια της πλατείας.Η επανάσταση είναι "πανήγυρις" και αφορά όλους μας και όχι "πανηγύρι" το οποίο ασφαλώς ενδιαφέρει όσους έστησαν ευκαιριακά τον πάγκο για να πουλήσουν την πραμάτεια τους.
Είμαστε εξ αυτών που όταν κατεβαίνουμε στην πλατεία Συντάγματος έχουμε στο νού μας τον Στρατηγό Μακρυγιάννη , τον Κολοκοτρώνη, τον Παπουλάκο και όχι τον Πυλαρινό, τον Δημητροκάλη, τον Θεοδωράκη ή όποιον άλλο θέλει να χτίσει την νέα πολιτική ελίτ με τα μπάζα της παλιάς.

Φίλε Θαλαμοφύλακα,σου θυμίζουμε πως ο Στρατηγός Μακρυγιάννης , του οποίου μερικά σοφά λόγια χρησιμοποιείς σε άρθρο σου,όχι μόνο δεν αρνήθηκε όπως εσύ την "ταμπέλα" του Ορθόδοξου Χριστιανού, αλλά την έκανε και προμετωπίδα στον σκληρό αγώνα εναντίον της τότε "τρόϊκας" και των εντολοδόχων κυβερνητών:
«Όταν μου πειράξουν την πατρίδα και τη θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα’ νεργήσω κι’ ό,τι θέλουν ας μου κάνουν...Και βγήκαν τώρα κάτι δικοί μας κυβερνήτες, Έλληνες, σπορά της εβραιουργιάς, που είπαν να μας σβήσουν την Αγία Πίστη, την Ορθοδοξία, διότι η Φραγκιά δεν μας θέλει με τέτοιο ντύμα Ορθόδοξον. Και εκάθησα και έκλαιγα δια τα νέα παθήματα. Και επήγα πάλιν εις τους φίλους μου τους Αγίους. Άναψα τα καντήλια και ελιβάνισα λιβάνιν καλόν αγιορείτικον.

Και σκουπίζοντας τα δάκρυά μου τους είπα: «Δεν βλέπετε που θέλουν να κάμουν την Ελλάδα παλιόψαθα; Βοηθείστε, διότι μας παίρνουν, αυτοί οι μισοέλληνες και άθρησκοι, ό,τι πολυτίμητον τζιβαϊρικόν έχομεν. Φραγκεμένους μας θέλουν τα τσογλάνια του τρισκατάρατου του Πάπα. Μην αφήσετε, Άγιοί μου αυτά τα γκιντί πουλημένα κριγιάτα της τυραγνίας να μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες, κάνοντας περισσότερα κακά από αυτά που καταδέχθηκεν ο Τούρκος ως τίμιος εχθρός μας».
http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2011/06/blog-post_3849.html



Παλιότερες αναρτήσεις μας για το θέμα των "Αγανακτισμένων" μπορείτε να δείτε επιλέγοντας την αντίστοιχη ετικέτα του Ιστολογίου μας.

2 σχόλια:

PANAGIOTIS είπε...

Πολύ καλό κείμενο.
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας: Οι "αγανακτησμένοι" αντιδρούν όπως το μικρό παιδί που ενώ "θέλει σοκολάτα", δεν του την παίρνουν.
Πρόκειται για πασόκους ( στην νοοτροπία η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων είμαστε ΠΑΣΟΚ - εξ' ου και η συντριπτική υπεροχή του εδώ και 30 χρόνια έναντι όλων των υπόλοιπων κομμάτων), που απλά "αγανακτούν" ( όπως το μικρό παιδί που "θέλει σοκολάτα").
Ε λοιπόν "δεν έχει σοκολάτα", και ας κλαίνε όσο θέλουν.
Δεν πειράζει.

Μαχητής Θεσσαλονίκης είπε...

Στο σημερινό δελτίο ειδήσεων του Κρατικού καναλιού ανακοινώθηκε ότι οι Ισπανοί αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την πλατεία και μάλιστα βοήθησαν κ τα συνεργία του δήμου να καθαρίσουν τον χώρο ..
(τι όμορφα κ ανώδυνα τελειώνουν οι κατευθυνόμενες επαναστάσεις του συστήματος..)


Μάλλον κάπως έτσι θα λήξει "ειρηνικά"
και το κίνημα των "αγανακτισμένων" της Ελλάδος.

Μάλλον δεν ήταν τελικά τυχαίο που πριν καν ξεκινήσει όλα τα ΜΜΕ επέμεναν ότι θα είναι ΕΙΡΗΝΙΚΟ,
που επέμεναν ότι δεν θα εμφανιστεί επίσημα κανένα πολιτικό κόμμα (ώστε να μην καρπωθεί κανείς τα πολιτικά οφέλη)
που επέμεναν ότι είναι πανευρωπαϊκό (άρα δεν φταίει μόνον η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αλλά κάτι νεφελώδες σε όλο τον κόσμο)


και τότε θα μπορείτε όλοι εσείς οι "αγανακτισμένοι" να πάτε να κοιμηθείτε κ πάλι
περήφανοι για την "ειρηνική" και "ακομμάτιστη" διαμαρτυρία που δεν έτριξε ΚΑΘΟΛΟΥ τα θεμέλια του συστήματος.