Tου Άριστου Μιχαηλίδη
Το κυβερνών κόμμα είχε καταρτήσει από χρόνια
έναν κατάλογο από 23 φονευθέντες και υποστήριζε ότι αυτοί εκτελέσθηκαν από την
ΕΟΚΑ λόγω των αριστερών φρονημάτων τους.
Οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών ΕΟΚΑ, από την πλευρά τους, έλεγαν ότι από αυτό τον κατάλογο οι εκτελεσθέντες ως συνεργάτες των Άγγλων ήταν μόνο οι οκτώ. Ωστόσο, το ΑΚΕΛ επέμενε κι έτσι πέρασαν δεκαετίες χωρίς ποτέ να γραφτεί η ιστορική αλήθεια. Με την επιμονή του όμως το ΑΚΕΛ συντηρούσε σε κατάλογο προδοτών 23 ανθρώπους.
Οι τέσσερις από αυτούς δολοφονήθηκαν μετά τον αγώνα και δεν θα μπορούσαν να αποδοθούν σε εκτελέσεις της ΕΟΚΑ κι ένας, ο Παναής Τσάρος, πυροβολήθηκε από Άγγλους και όπως γράψαμε και χθες, τιμάται κι από τους Συνδέσμους μαζί με τα άλλα θύματα του αγώνα.
Με αυτά τα δεδομένα και με μεγάλη ευκολία θα μπορούσε να αποκατασταθεί η μνήμη δεκαπέντε ανθρώπων. Είναι αυτοί που δεν εκτελέσθηκαν ως προδότες από την ΕΟΚΑ, αλλά είτε σκοτώθηκαν σε επεισόδια, είτε δολοφονήθηκαν από άγνωστους άσχετους με την ΕΟΚΑ, είτε άλλως πως, πάντως δεν θεωρούνται ότι ήταν συνεργάτες των Άγγλων, με την έννοια που η κοινή λογική προσδίδει στην προδοσία.
Όμως, το ΑΚΕΛ, επαναλαμβάνω, για λόγους κομματικής κατανάλωσης, τους έβαλε όλους σε κατάλογο προδοτών και διέδιδε ότι αυτοί εκτελέσθηκαν από την ΕΟΚΑ ως προδότες. Ακόμα και τους τέσσερις οι οποίοι δολοφονήθηκαν μετά τον αγώνα όταν δεν υπήρχε ΕΟΚΑ. Ακόμα και τον Παναή Τσάρο.Ακόμα και τους τέσσερις που υπάρχει παραδοχή από την ΕΟΚΑ ότι δολοφονήθηκαν την περίοδο του αγώνα αλλά η Οργάνωση δεν είχε καμιά σχέση, οπότε πιθανόν να ήταν και δολοφονίες με προσωπικά κίνητρα. Γιατί;
Μα, επειδή το Κόμμα χρειαζόταν δικούς του ήρωες απέναντι και κατ΄ αντιπαράθεση στους ήρωες της ΕΟΚΑ κι επειδή έπρεπε να βρει τρόπους να απομυθοποιήσει τον απελευθερωτικό αγώνα στον οποίο δεν έλαβε μέρος.
Σήμερα, που το ΑΚΕΛ ως κυβέρνηση θα μπορούσε να προσφέρει αγαθό έργο στην κυπριακή πολιτεία και να ξεκαθαρίσει τα ιστορικά συμβάντα με αδιαμφισβήτητη επιστημονική έρευνα, έκανε ακριβώς αυτό που επιβάλλει η κομματική υστεροβουλία. Με την ευκολία, που μπορεί ο κάθε τυχάρπαστος να διασπείρει φήμες, το Υπουργικό Συμβούλιο εξέδωσε αίφνης μια ανακοίνωση ότι αποφάσισε να αποκαταστήσει τη μνήμη των 19 «αδίκως δολοφονηθέντων» (τουλάχιστον, αφαίρεσε από τον κατάλογο τους τέσσερις που δολοφονήθηκαν μετά την ανεξαρτησία). Ποιος είπε όμως ότι όλοι αυτοί ήταν προδότες, αφού και οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών, θεωρούν ότι εκτελέσθηκαν ως προδότες μόνο οι οκτώ από αυτούς; Μόνο το ΑΚΕΛ τους είχε όλους σε λίστα προδοτών και τους είχε μέχρι να χρειαστεί να τους αξιοποιήσει για κομματική προπαγάνδα. Το έκανε τώρα γιατί τώρα βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση ενόψει προεδρικών εκλογών, αλλά και πρωτοφανών επικρίσεων για την Τρόικα και χρειαζόταν κάτι να φανατίσει οπαδούς. Δηλαδή χρησιμοποίησε αυτή την τραγική ιστορία και τις οικογένειες των φονευθέντων για να ενισχύσει το κόμμα. Και το έκανε με προχειρότητα και μικροκομματική λογική, γιατί ακριβώς δεν το ενδιαφέρει να ξεπερνά τις κομματικές γραμμές η εμβέλεια της αποκατάστασης.
Οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών ΕΟΚΑ, από την πλευρά τους, έλεγαν ότι από αυτό τον κατάλογο οι εκτελεσθέντες ως συνεργάτες των Άγγλων ήταν μόνο οι οκτώ. Ωστόσο, το ΑΚΕΛ επέμενε κι έτσι πέρασαν δεκαετίες χωρίς ποτέ να γραφτεί η ιστορική αλήθεια. Με την επιμονή του όμως το ΑΚΕΛ συντηρούσε σε κατάλογο προδοτών 23 ανθρώπους.
Οι τέσσερις από αυτούς δολοφονήθηκαν μετά τον αγώνα και δεν θα μπορούσαν να αποδοθούν σε εκτελέσεις της ΕΟΚΑ κι ένας, ο Παναής Τσάρος, πυροβολήθηκε από Άγγλους και όπως γράψαμε και χθες, τιμάται κι από τους Συνδέσμους μαζί με τα άλλα θύματα του αγώνα.
Με αυτά τα δεδομένα και με μεγάλη ευκολία θα μπορούσε να αποκατασταθεί η μνήμη δεκαπέντε ανθρώπων. Είναι αυτοί που δεν εκτελέσθηκαν ως προδότες από την ΕΟΚΑ, αλλά είτε σκοτώθηκαν σε επεισόδια, είτε δολοφονήθηκαν από άγνωστους άσχετους με την ΕΟΚΑ, είτε άλλως πως, πάντως δεν θεωρούνται ότι ήταν συνεργάτες των Άγγλων, με την έννοια που η κοινή λογική προσδίδει στην προδοσία.
Όμως, το ΑΚΕΛ, επαναλαμβάνω, για λόγους κομματικής κατανάλωσης, τους έβαλε όλους σε κατάλογο προδοτών και διέδιδε ότι αυτοί εκτελέσθηκαν από την ΕΟΚΑ ως προδότες. Ακόμα και τους τέσσερις οι οποίοι δολοφονήθηκαν μετά τον αγώνα όταν δεν υπήρχε ΕΟΚΑ. Ακόμα και τον Παναή Τσάρο.Ακόμα και τους τέσσερις που υπάρχει παραδοχή από την ΕΟΚΑ ότι δολοφονήθηκαν την περίοδο του αγώνα αλλά η Οργάνωση δεν είχε καμιά σχέση, οπότε πιθανόν να ήταν και δολοφονίες με προσωπικά κίνητρα. Γιατί;
Μα, επειδή το Κόμμα χρειαζόταν δικούς του ήρωες απέναντι και κατ΄ αντιπαράθεση στους ήρωες της ΕΟΚΑ κι επειδή έπρεπε να βρει τρόπους να απομυθοποιήσει τον απελευθερωτικό αγώνα στον οποίο δεν έλαβε μέρος.
Σήμερα, που το ΑΚΕΛ ως κυβέρνηση θα μπορούσε να προσφέρει αγαθό έργο στην κυπριακή πολιτεία και να ξεκαθαρίσει τα ιστορικά συμβάντα με αδιαμφισβήτητη επιστημονική έρευνα, έκανε ακριβώς αυτό που επιβάλλει η κομματική υστεροβουλία. Με την ευκολία, που μπορεί ο κάθε τυχάρπαστος να διασπείρει φήμες, το Υπουργικό Συμβούλιο εξέδωσε αίφνης μια ανακοίνωση ότι αποφάσισε να αποκαταστήσει τη μνήμη των 19 «αδίκως δολοφονηθέντων» (τουλάχιστον, αφαίρεσε από τον κατάλογο τους τέσσερις που δολοφονήθηκαν μετά την ανεξαρτησία). Ποιος είπε όμως ότι όλοι αυτοί ήταν προδότες, αφού και οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών, θεωρούν ότι εκτελέσθηκαν ως προδότες μόνο οι οκτώ από αυτούς; Μόνο το ΑΚΕΛ τους είχε όλους σε λίστα προδοτών και τους είχε μέχρι να χρειαστεί να τους αξιοποιήσει για κομματική προπαγάνδα. Το έκανε τώρα γιατί τώρα βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση ενόψει προεδρικών εκλογών, αλλά και πρωτοφανών επικρίσεων για την Τρόικα και χρειαζόταν κάτι να φανατίσει οπαδούς. Δηλαδή χρησιμοποίησε αυτή την τραγική ιστορία και τις οικογένειες των φονευθέντων για να ενισχύσει το κόμμα. Και το έκανε με προχειρότητα και μικροκομματική λογική, γιατί ακριβώς δεν το ενδιαφέρει να ξεπερνά τις κομματικές γραμμές η εμβέλεια της αποκατάστασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου