Καὶ τὸ πέτυχε μέσα ἀπὸ τὴν ἐνδελεχῆ ἀναζήτηση τῆς κόρης τῆς Θία.
Ἡ Γιαγιὰ τοῦ Πόντου ἔμαθε ἐπιτέλους τὸ πραγματικό της ὄνομα, ἔμαθε ποιὰ εἶναι.
Δὲν ἔκανε τὸ χατίρι τῶν γενοκτόνων της.
Ἐπέζησε, κράτησε σὰν φυλακτὸ τὶς θύμησες, τὶς διηγήθηκε καὶ τὶς κατέγραφε μὲ τὴν πένα τῆς κόρης της καὶ δίδαξε τὴν οἰκουμένη τὸ ἀνείπωτο δράμα τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου, τῶν χριστιανῶν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας.
το είδαμε εδώ
Τα μόνα ελληνικά που θυμόταν η μικρή Sano όταν έφτασε στην Αμερική μέσα από τεράστιες δυσκολίες ήταν το … «Πάτερ ημών» …
“Οι Τούρκοι μου οφείλουν μια πολύ μεγάλη, πραγματικά μεγάλη συγγνώμη .
Ούτε καν μια μικρή συγγνώμη, αλλά μια μεγάλη συγγνώμη, που πήραν μακριά μου όλους όσους αγαπούσα.
Ότι είχα. Είχαμε τη γη μας, τα ζώα μας, τις αγελάδες μας, τις κότες μας, είχαμε τις δουλειές μας, και όμως μας έκαναν να πεθάνουμε στο δρόμο. Αυτό που έκαναν ήταν θηριώδες, να καταστρέψουν οικογένειες και περιουσίες. Δεν θα μπορούσα ποτέ μου να ξεχάσω. Θέλω να θυμάμαι την οικογένειά μου. Αλλιώς θα ήταν Σα να ξεχνούσα τους ανθρώπους μου. Δε θα το κάνω ποτέ αυτό.”
Αυτά είχε δηλώσει το 2001 η Sano Halo σε μια συνέντευξή της στο περιοδικό “Πανσέληνος”.
το είδαμε εδώ
Αφιερωμένο σε όσους "νεοΚύπριους" που προτίμησαν να ΞΕΧΑΣΟΥΝ :
- τα σπίτια και τις περιουσίες τους,
- τις ερειπωμένες εκκλησίες τους,
- την εκποιημένη ακόμη και σε δημοπρασίες του εξωτερικού λεηλατημένη πολιτιστική τους κληρονομιά,
- τους αγνοουμένους γονείς και συγγενείς τους,
- τους βιασμούς, τις φρικαλεότητες,
- την Τουρκική εισβολή και την συνεχιζόμενη Τουρκική κατοχή.
Εύχομαι να αποκτήσουν κι αυτοί μια μέρα το "πείσμα" της 105χρονης Σάνο Χάλο (Εὐθυμίας Βαρυτιμίδου τοῦ Χαραλάμπους, σύζυγος Ἀβραὰμ Χάλο) και να αυτοπροσδιοριστούν κι αυτοί εθνικά, κοινωνικά, ιστορικά.
Παραθέτουμε μερικές φωτογραφίες, μήπως τους βοηθήσουμε να
θυμηθούν... με ποιους "λύκους" ονειρεύονται να μπούνε στο ίδιο "μαντρί" .
Δείτε τες:
Και επειδή οι αιώνες περνούν αλλά οι γείτονές μας δεν αλλάζουν, και μερικές πρόσφατες "φιλευσπλαχνίες τους":
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου