Αν ήμουν ο Ταλάτ...

Του ΛΟΥΚΑ Γ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ (δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ στις 4-5-2008)


Νομίζω πως μόνον ένας ψυχίατρος θα μπορούσε να δώσει εξήγηση στη συμπεριφορά των πολιτικών μας σε σχέση με τη διαδικασία που ξεκίνησε με τη συμφωνία Χριστόφια - Ταλάτ. Είναι τόσο παράλογη η στάση τους, που διερωτάται κανείς αν υπάρχουν πολλοί μεταξύ τους που πράγματι σκοπεύουν σε λύση του προβλήματος ή απλώς συνεχίζουν την πολιτική του Παπαδόπουλου, δηλαδή την πολιτική της μονιμοποίησης της διχοτόμησης με άλλα μέσα. Για παράδειγμα, από την πρώτη στιγμή ξέσπασε και συντηρείται μια παρανοϊκή συνθηματολογία με επίκεντρο το σχέδιο Ανάν, την οποία, επαναλαμβάνω, μόνο ένας ψυχίατρος μπορεί να διερευνήσει και να επεξηγήσει. Ο πρόεδρος Χριστόφιας και μερικοί σύμβουλοι του από τη μια και όλοι οι βασικοί εκπρόσωποι του απορριπτισμού (ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΕΥΡΩΚΟ, Αρχιεπίσκοπος, μέσα ενημέρωσης), από την άλλη, έχουν επιδοθεί σε ένα βλακώδη δημόσιο συναγωνισμό δηλώσεων για να πείσουν το κοινό ποιοι είναι οι μεγαλύτεροι πολέμιοι του (νεκρού;) σχεδίου Ανάν. Όλοι προσπαθούν να αποδείξουν τον "αντιανανισμό" τους. Φαίνεται πως ούτε οι μεν, ούτε οι δε κατάλαβαν ακόμη ότι το "όχι" δεν πουλά πια, και ότι ο Παπαδόπουλος απέτυχε, ακριβώς επειδή προσπαθούσε να πουλήσει κάτι για το οποίο δεν υπήρχαν πια πολλοί αγοραστές..

Βλέπουμε έτσι τους δημαγωγούς του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ να ξελαρυγγίζονται από το πρωϊ μέχρι το βράδυ ότι θα "αντισταθούν" σε προσπάθεια συζήτησης έστω και μιας λέξης από το σχέδιο Ανάν. Ακόμη λίγο θα ζητήσουν να δημιουγηθεί ένα καινούργιο αλφάβητο για να γραφτεί το νέο σχέδιο, ώστε να αρέσει και στον κ. Κάρογιαν. (Θα ήταν καλή ιδέα αυτή τη φορά να γραφτεί στα αρμένικα για να μην του θυμίζει το προηγούμενο). Βλέπουμε από την άλλη τον κ. Χριστόφια και τους συνεργάτες του να παίρνουν όρκους ότι δεν πρόκειται να δεχθούν να συζητήσουν τίποτε από το σχέδιο εκείνο. Συνεχίζουν το αηδές δημόσιο γλείψιμο του Κάρογιαν και του Ομήρου, δηλαδή των ηττημένων των εκλογών, παραγνωρίζοντας ότι οι πολίτες καταψήφισαν εκείνους και έδωσαν σε αυτούς την εντολή να κυβερνήσουν.

Εκείνο, όμως, που με εντυπωσιάζει περισσότερο είναι η επιμονή της τ/κ πλευράς να γίνει η συζήτηση στη βάση του σχεδίου Ανάν, τη στιγμή που εμείς, με τη βλακεία μας, της δίνουμε την ευκαιρία να αποδεσμευθεί από την αποδοχή του. Αν ήμουν στη θέση του κ. Ταλάτ, θα αντιμετώπιζα τον Χριστόφια ως εξής: Ώστε κύριε δεν θέλεις ούτε να ακούσεις για σχέδιο Ανάν; Ωραία, αφού έτσι θέλεις, ας ξεκινήσουμε από την αρχή. Λοιπόν, πάμε στο εδαφικό. Το Ανάν σας έδινε την Αμμόχωστο, τη Μόρφου, τη νεκρή ζώνη και 45 μεγάλα και μικρά χωριά; Ξεχάστε τα. Εγώ ξεκινώ από τη θέση ότι τα πληθυσμιακά δεδομένα έχουν αλλάξει, έγιναν 60% - 40%. Ξεχάστε και την Αμμόχωστο και τη Μόρφου. Πρέπει εσείς να μας δώσετε ακόμη ένα 4%. Ας πάμε στα στρατεύματα. Το σχέδιο Ανάν άφηνε 6.000 στρατιώτες το 2011, 3.000 το 2018 και 650 μετά το 2018; Αφού θέλετε διαπραγμάτευση από την αρχή, εγώ ξεκινώ με τη θέση ότι η αποχώρηση θα αρχίσει 15 χρόνια μετά τη συμφωνία. Πάμε και στους εποίκους. Το σχέδιο Ανάν άφηνε εδώ 40.000; Στο μεταξύ έχουν έλθει μυριάδες άλλοι, έχουμε τώρα 300.000. Αφού δεν σας αρέσει το Ανάν εγώ λέγω πως είναι απάνθρωπο να διώξουμε έστω και ένα. Ξεκινώ από τη θέση πως πρέπει να μείνουν και οι 300.000 που είναι σήμερα στην Κύπρο. Αφού λοιπόν δεν σας αρέσει το σχέδιο Ανάν δεν έχω πρόβλημα. Κοπιάστε να αρχίσουμε τη διαπραγμάτευση από την αρχή. Να δούμε ποιος έχει να χάσει.

Κάπως έτσι θα πολιτευόμουν αν ήμουν ο Ταλάτ. Και ας κοπιάσει ο κ. Χριστόφιας να διαπραγματευτούμε ένα σχέδιο που να μην έχει μέσα ούτε λέξη από το Ανάν. Ούτε μια λέξη. Αφού θα το ρίξουμε στη δημαγωγία όποιον πάρει ο Χάρος. "Έτσι κελλέ, έτσι ξιουράφι θέλει", λέει μια τουρκική παροιμία.

Εγώ πάλι, γιατί έχω την εντύπωση ότι το ποιο πάνω άρθρο το έγραψε ο ίδιος ο Μεχμέτ Αλή Ταλάτ με το ψευδώνυμο "Λουκάς Γ. Χαραλάμπους" για να μας μπερδέψει;