Παντού καθαρά-ασπρισμένα πεζούλια, όμορφα σπιτάκια, εξαιρετικής αρχιτεκτονικής με παντελή απουσία ακαλαίσθητων άλλων οικοδομημάτων.
Να χαίρεσαι να καμαρώνεις κάθε χωριό αλλά ακόμη και τις 2 κωμοπόλεις (Αργοστόλι-Ληξούρι).
Εντύπωση μας έκανε ότι σε πολλές εκατοντάδες σπιτιών κυμάτιζε η γαλανόλευκη. Είτε σε ιστούς που είχαν επί τούτου αναρτήσεις στις αυλές τους, είτε στα μπαλκόνια τους. Το ίδιο συνέβαινε και σε μεγάλο αριθμό μαγαζιών. Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη Έλληνες που δεν έχασαν την ελπίδα τους.
15αύγουστο επισκεφθήκαμε το χωριό στο χωριό Αργίνια (φιδάκια εμφανίζονται και στο χωριό Μαρκόπουλο).
Στο βιβλίο του «Κεφαλλονίτικη Λατρεία 1946),ο καθηγητής Δημ.Σ. Λουκάτος συντάκτης τότε του Λαογραφικού Αρχείου, του σημερινού Κέντρου Ερεύνης Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, αφιέρωσε ιδιαίτερο κεφάλαιο για «Τα φίδια στο Μαρκόπουλο», χωριό στα ΝΑ του νησιού,όπου, αφηγούμενος παιδικές αναμνήσεις, περιγράφει ένα εντυπωσιακό λατρευτικό φαινόμενο: την εμφάνιση μικρών φιδιών κατά την περίοδο του Δεκαπενταύγουστου στην εορτάζουσα Εκκλησία της Κοιμήσεως του χωριού αυτού.
Γράφει εισαγωγικά: Είναι κάτι απίστευτο, που όμως συμβαίνει κάθε δεκαπενταύγουστο σ’ένα χωριό της Κεφαλονιάς στο Μαρκόπουλο.
Μέσα στην Εκκλησία, τις ώρες της ακολουθίας του πανηγυριού, σ’όλες τις γωνιές, στα έπιπλα και στα στασίδια, περιπατάνε φίδια , φίδια Ζωντανά, είκοσι και τριάντα πολλές φορές, που ανεβαίνουν στο τέμπλο, στο θρόνο, στους ανθρώπους με όλη τους την άνεση, ξεθαρρεμένα , ακίνδυνα , υποταχτικά (....)
Ακολουθεί γλαφυρή περιγραφή του φαινομένου από αυτοψία (1923), με πολλές παρατηρήσεις όχι μόνο λαογραφικές αλά και ψυχολογικές. Ιδιαίτερα μάλιστα εντυπωσιακή ήταν η μαρτυρία ότι «στα 1924- που έγινε η αλλαγή του ημερολογίου, ο κόσμος περίμενε να κανονίσει τη θέση του από τα φίδια. Εκείνα βγήκαν με τις νέες ημερομηνίες, κι έτσι δεν έμεινε κανείς παλαιοημερολογίτης στην περιοχή»
Όπως μας είπαν οι κάτοικοι του χωριού Αργίνια, τα φιδάκια της Παναγιάς εμφανίζονται στις 6 Αυγούστου το βράδυ (εορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος Χριστού) στα ερείπια της γκρεμισμένης (από το σεισμό) εκκλησίας του χωριού. Μετά την εσπερινή παράκληση στην Παναγία οι κάτοικοι μεταφέρουν τα φιδάκια στην νέα εκκλησία (λίγες δεκάδες μέτρα πιο πάνω). Η παλιά εκκλησία δεν ξαναχτίστηκε έκτοτε λόγω του ιδιαίτερα επικληνούς εδάφους.
Από ότι μάθαμε, στο χωριό Μαρκόπουλο, που είναι και το πιο γνωστό, λόγω της μεγάλης συσσώρευσης κόσμου αναγκάζονται να τοποθετούν τα φιδάκια σε γυάλινα δοχεία μπροστά από την εικόνα ώστε να επιταχυνθεί η διαδικασία.
Αντίθετα στα Αργίνια που είναι ορεινότερα και με πολύ λιγότερο κόσμο, οι επισκέπτες έχουν την δυνατότητα να πιάσουν οι ίδιοι τα φιδάκια αυτά και για όσο χρόνο επιθυμούνε.Τέλος όπως είδαμε και μας είπαν οι κάτοικοι, τοποθετούνε τα φιδάκια μέσα σε γυάλινη θήκη και αφήνουν μόνο 2-3 έξω (στην εικόνα ή στους πιστούς) για να μην προκληθεί αναστάτωση από το πλήθος των φιδιών, να μην πατηθούν κατά λάθος κλπ.
Στις 16 Αυγούστου τιμάται ο τοπικός άγιος της Κεφαλλονιάς, ο Άγιος Γεράσιμος.
Το σκήνωμά του παραμένει άφθαρτο 500 χρόνια τώρα. Κοιμήθηκε στις 15 Αυγούστου του 1579.
Το άφθαρτο σκήνωμά του τοποθετείται όρθιο και μπορεί να προσκυνήσει καθένας στο μοναστήρι του Αγίου, από τον 15αυγουστο μέχρι και την απόδοση της εορτής της Κοίμησης της Θεοτόκου. (η εικόνα από το σπήλαιο όπου μόνασε ο Άγιος που βρίσκεται λίγο έξω από το Αργοστόλι).
Τέλος
παραθέτουμε και και μερικές φωτογραφίες από συνθήματα στους τοίχους που χαρήκαμε στην Κεφαλλονιά.
Μας έκαναν αληθινά περήφανους!
Δείτε σχετικά με την θρησκευτική ζωή στην Κεφαλλονιά και το ιστολόγιο Κεφαλλονίτικη Πνοή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου