Είδηση 1η:
Ερευνητές επικοινωνούν με ασθενείς που βρίσκονται σε κατάσταση "φυτού"
Μέθοδος επικοινωνίας με ασθενείς που έχουν υποστεί εγκεφαλική βλάβη και βρίσκονται σε κατάσταση ‘φυτού’, ανακαλύφτηκε από Βρετανούς και Βέλγους ερευνητές.
Στο περιοδικό ‘Lancet’ περιγράφουν πώς μέτρησαν την ηλεκτρική δραστηριότητα στον εγκέφαλο για να ανιχνεύσουν τη συνείδηση.
Η τεχνική, γνωστή ως ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, είναι ανώδυνη και αφορά την εφαρμογή ηλεκτροδίων στο κεφάλι.(...)
Η δοκιμή αφορούσε 16 ασθενείς. ‘Ολοι είχαν διαγνωστεί ότι βρίσκονταν σε κατάσταση ‘φυτού’-όπου κάποιος είναι ξύπνιος αλλά δεν έχει αίσθηση συνειδητότητας αυτού ή του περιβάλλοντος.
Ζητήθηκε από τους ασθενείς να φανταστούν ότι λυγίζουν τα δάχτυλα των ποδιών ή σφίγγουν το δεξί χέρι. Η εγκεφαλική δραστηριότητα σε 3 από τους 16 ασθενείς έδειξε ότι μπορούσαν επανειλημμένα να ακολουθούν διαταγές.
Ο ερευνητής Adrian Owen, από το Πανεπιστήμιο του Western Ontario, δήλωσε ότι πολλές περιοχές του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται όταν κάποιος εκτελεί μια κίνηση ενεργοποιούνται επίσης όταν φαντάζεται ότι την εκτελεί.
Δήλωσε ότι οι 3 ασθενείς είχαν συνείδηση, καθώς μπορούσαν να απαντούν επανειλημμένως στις οδηγίες που τους δόθηκαν.
Ένας από αυτούς μπόρεσε να το κατορθώσει περισσότερες από 100 φορές.
Η ερευνητική ομάδα έδειξε πρωτύτερα ότι ήταν δυνατόν να επικοινωνεί με ορισμένους ασθενείς σε κατάσταση ‘φυτού’ χρησιμοποιώντας λειτουργική μαγνητική τομογραφία.(...)
Η συσκευή ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος είναι σχετικά οικονομική και φορητή. Ο Καθηγητής Owen, δήλωσε ότι είναι συναρπαστικό, επειδή σημαίνει ότι μπορούν να φτάσουν στον πληθυσμό, να πάνε το μηχάνημα στους ασθενείς σε οίκους φροντίδας και να αξιολογήσουν πολύ περισσότερους ασθενείς στο κρεβάτι, για να διαπιστωθεί αν μπορεί να εντοπιστεί συνείδηση.
Η Helen Gill-Thwaites, του Royal Hospital, δήλωσε ότι για ένα μικρό ποσοστό ασθενών το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα μπορεί να αποτελέσει πολύ χρήσιμο εργαλείο για τη διάγνωση. Ωστόσο θα είναι χρήσιμο επιπλέον εργαλείο στις υπάρχουσες μεθόδους αξιολόγησης των σοβαρά τραυματισμένων στον εγκέφαλο ασθενών.
(Πηγή ηλ. κειμένου: iatronet.gr)
Η ΑΛΛΗ ΟΨΙΣ: "Να ελπίζουμε σε μια ανάλογη επικοινωνία με τους εγκεφαλικά "νεκρούς" ασθενείς; Και τότε τί θα συμβεί με τους οπαδούς του όρου πάνω στον οποίο στηρίζουν τις μεταμοσχεύσεις;"
πηγή: Η ΑΛΛΗ ΟΨΙΣ
Είδηση 2η:
"Εγκεφαλικά νεκρή" γυναίκα ΞΥΠΝΗΣΕ.
DROMMONDVILLE, Κεμπέκ, ΚΑΝΑΔΑΣ, 5 Ιουλίου 2011
Την περασμένη εβδομάδα, η Madeleine Gauron, μια γυναίκα από το Κεμπέκ που είχε χαρακτηριστεί ως βιώσιμη για τη δωρεά οργάνων αφότου οι γιατροί την διέγνωσαν «εγκεφαλικά νεκρή», εξέπληξε την οικογένειά της και τους γιατρούς της, όταν συνήλθε από το κώμα, άνοιξε τα μάτια της, και άρχισε να τρώει.
Η 76χρονη γυναίκα νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο Sainte Croix de Drummondville για μια φλεγμονή των ούλων, η οποία απαιτούσε μια σύντομη εγχείρηση. Κατά τη διάρκεια της ανάρρωσής της, το προσωπικό του νοσοκομείου έδωσε στην ηλικιωμένη γυναίκα στερεά τροφή, την οποία δεν μπορούσε να καταναλώσει στο σπίτι της οικογένειάς της για κάποιο χρονικό διάστημα, και την άφησαν αφύλακτη. Η γυναίκα πνίγηκε από το φαγητό και μετά από μια ανεπιτυχή προσπάθεια για ανάνηψη, έπεσε σε κώμα.
Το Ιατρικό προσωπικό επικοινώνησε με την οικογένειά της και τους εξήγησε ότι η μητέρα τους ήταν «εγκεφαλικά νεκρή», χωρίς καμία ελπίδα ανάρρωσης. Αναφερόμενοι στα μάτια της Gauron ως ιδιαίτερα βιώσιμα, οι γιατροί ρώτησαν αν η οικογένεια θα συμφωνούσε με τη δωρεά οργάνων.
Ενώ ήταν θετική στην πιθανότητα της δωρεάς των οργάνων, η σοκαρισμένη οικογένεια ζήτησε να προχωρήσουν πρώτα σε περαιτέρω ιατρικές εξετάσεις για να αποδειχτεί ότι η Gauron ήταν πράγματι νεκρή.
Την επόμενη μέρα, η οικογένεια δοκίμασε μεγάλη έκπληξη όταν έμαθε ότι η Gauron είχε ξυπνήσει. Λίγο αργότερα, καθόταν στο κρεβάτι και έτρωγε γιαούρτι.
«Αν είχαμε αποφασίσει να δωρίσουμε τα όργανά της, θα την είχαμε σκοτώσει», είπε ο γιος της.
«Δεν μπορώ να καταλάβω πώς αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους με τέτοιο τρόπο. Αν και είναι 76 χρονών και είναι άρρωστη, δεν ήταν ανάγκη να τα υποφέρει όλα αυτά», επέμεινε η κόρη της.
Η Madeleine Gauron είναι πλέον σε θέση να φάει, να περπατήσει και να μιλήσει, και αναγνώρισε αμέσως την οικογένειά της. Τα παιδιά της έχουν αποφασίσει να κινηθούν νομικά κατά του νοσοκομείου.
Καθώς παρόμοια ανέκδοτα περιστατικά όπως της Gauron συνεχίζουν να συσσωρεύονται, ο «εγκεφαλικός θάνατος» ως θεμιτή διάγνωση πραγματικού θανάτου αμφισβητείται όλο και περισσότερο από τα εμπλεκόμενα μέλη της οικογένειας και το ιατρικό προσωπικό, ενώ πολλοί έχουν απευθύνει την κατηγορία ότι τα κριτήρια του «εγκεφαλικού θανάτου» δημιουργήθηκαν απλώς για να διασφαλιστεί ότι τα όργανα που θα συλλεχθούν θα είναι ζωντανά.
Σήμερα, περισσότεροι από τους μισούς Σουηδούς νοσηλευτές που δουλεύουν σε εντατικές μονάδες φροντίζοντας υποτιθέμενους εγκεφαλικά νεκρούς ασθενείς, έχουν αμφιβολίες σχετικά με τις μεθόδους για τον καθορισμό του εγκεφαλικού θανάτου, σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα από την Sahlgrenska Academy του Πανεπιστημίου του Gothenburg.
Ενώ οι κανονισμοί απαιτούν οι Σουηδοί γιατροί να διαπιστώνουν τον εγκεφαλικό θάνατο μέσω ειδικών κλινικών δοκιμών, η περαιτέρω ανάλυση σε συνδυασμό με ακτινογραφίες εγκεφάλου γίνονται μόνο σε επιλεγμένους ασθενείς.
Η συντάκτρια της διατριβής, Anne Flodén, νοσοκόμα και ερευνήτρια του Ινστιτούτου Επιστημών Υγείας και Φροντίδας, είπε ότι η έκβαση της μελέτης ήταν προβληματική, επισημαίνοντας την ανάγκη για σαφείς κατευθυντήριες γραμμές που θα περιβάλλουν τη διαδικασία της διάγνωσης και της δωρεάς των οργάνων.
"Αυτό το πρόβλημα τέθηκε από πολλούς νοσηλευτές Μονάδων Εντατικής Θεραπείας σε αρκετές από τις μελέτες», δήλωσε η Flodén. "Ήταν απογοητευμένοι από την έλλειψη δομής και κατευθυντήριων γραμμών και, συνεπώς, κάνουν έκκληση για περισσότερη υποστήριξη από τη διοίκηση για τα θέματα αυτά."
(Πηγή αγγλικού κειμένου: http://www.lifesitenews.com/news/brain-dead-quebec-woman-wakes-up-after-family-refuses-organ-donation)
Την περασμένη εβδομάδα, η Madeleine Gauron, μια γυναίκα από το Κεμπέκ που είχε χαρακτηριστεί ως βιώσιμη για τη δωρεά οργάνων αφότου οι γιατροί την διέγνωσαν «εγκεφαλικά νεκρή», εξέπληξε την οικογένειά της και τους γιατρούς της, όταν συνήλθε από το κώμα, άνοιξε τα μάτια της, και άρχισε να τρώει.
Η 76χρονη γυναίκα νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο Sainte Croix de Drummondville για μια φλεγμονή των ούλων, η οποία απαιτούσε μια σύντομη εγχείρηση. Κατά τη διάρκεια της ανάρρωσής της, το προσωπικό του νοσοκομείου έδωσε στην ηλικιωμένη γυναίκα στερεά τροφή, την οποία δεν μπορούσε να καταναλώσει στο σπίτι της οικογένειάς της για κάποιο χρονικό διάστημα, και την άφησαν αφύλακτη. Η γυναίκα πνίγηκε από το φαγητό και μετά από μια ανεπιτυχή προσπάθεια για ανάνηψη, έπεσε σε κώμα.
Το Ιατρικό προσωπικό επικοινώνησε με την οικογένειά της και τους εξήγησε ότι η μητέρα τους ήταν «εγκεφαλικά νεκρή», χωρίς καμία ελπίδα ανάρρωσης. Αναφερόμενοι στα μάτια της Gauron ως ιδιαίτερα βιώσιμα, οι γιατροί ρώτησαν αν η οικογένεια θα συμφωνούσε με τη δωρεά οργάνων.
Ενώ ήταν θετική στην πιθανότητα της δωρεάς των οργάνων, η σοκαρισμένη οικογένεια ζήτησε να προχωρήσουν πρώτα σε περαιτέρω ιατρικές εξετάσεις για να αποδειχτεί ότι η Gauron ήταν πράγματι νεκρή.
Την επόμενη μέρα, η οικογένεια δοκίμασε μεγάλη έκπληξη όταν έμαθε ότι η Gauron είχε ξυπνήσει. Λίγο αργότερα, καθόταν στο κρεβάτι και έτρωγε γιαούρτι.
«Αν είχαμε αποφασίσει να δωρίσουμε τα όργανά της, θα την είχαμε σκοτώσει», είπε ο γιος της.
«Δεν μπορώ να καταλάβω πώς αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους με τέτοιο τρόπο. Αν και είναι 76 χρονών και είναι άρρωστη, δεν ήταν ανάγκη να τα υποφέρει όλα αυτά», επέμεινε η κόρη της.
Η Madeleine Gauron είναι πλέον σε θέση να φάει, να περπατήσει και να μιλήσει, και αναγνώρισε αμέσως την οικογένειά της. Τα παιδιά της έχουν αποφασίσει να κινηθούν νομικά κατά του νοσοκομείου.
Καθώς παρόμοια ανέκδοτα περιστατικά όπως της Gauron συνεχίζουν να συσσωρεύονται, ο «εγκεφαλικός θάνατος» ως θεμιτή διάγνωση πραγματικού θανάτου αμφισβητείται όλο και περισσότερο από τα εμπλεκόμενα μέλη της οικογένειας και το ιατρικό προσωπικό, ενώ πολλοί έχουν απευθύνει την κατηγορία ότι τα κριτήρια του «εγκεφαλικού θανάτου» δημιουργήθηκαν απλώς για να διασφαλιστεί ότι τα όργανα που θα συλλεχθούν θα είναι ζωντανά.
Σήμερα, περισσότεροι από τους μισούς Σουηδούς νοσηλευτές που δουλεύουν σε εντατικές μονάδες φροντίζοντας υποτιθέμενους εγκεφαλικά νεκρούς ασθενείς, έχουν αμφιβολίες σχετικά με τις μεθόδους για τον καθορισμό του εγκεφαλικού θανάτου, σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα από την Sahlgrenska Academy του Πανεπιστημίου του Gothenburg.
Ενώ οι κανονισμοί απαιτούν οι Σουηδοί γιατροί να διαπιστώνουν τον εγκεφαλικό θάνατο μέσω ειδικών κλινικών δοκιμών, η περαιτέρω ανάλυση σε συνδυασμό με ακτινογραφίες εγκεφάλου γίνονται μόνο σε επιλεγμένους ασθενείς.
Η συντάκτρια της διατριβής, Anne Flodén, νοσοκόμα και ερευνήτρια του Ινστιτούτου Επιστημών Υγείας και Φροντίδας, είπε ότι η έκβαση της μελέτης ήταν προβληματική, επισημαίνοντας την ανάγκη για σαφείς κατευθυντήριες γραμμές που θα περιβάλλουν τη διαδικασία της διάγνωσης και της δωρεάς των οργάνων.
"Αυτό το πρόβλημα τέθηκε από πολλούς νοσηλευτές Μονάδων Εντατικής Θεραπείας σε αρκετές από τις μελέτες», δήλωσε η Flodén. "Ήταν απογοητευμένοι από την έλλειψη δομής και κατευθυντήριων γραμμών και, συνεπώς, κάνουν έκκληση για περισσότερη υποστήριξη από τη διοίκηση για τα θέματα αυτά."
(Πηγή αγγλικού κειμένου: http://www.lifesitenews.com/news/brain-dead-quebec-woman-wakes-up-after-family-refuses-organ-donation)
Διαβάστε περισσότερα για το πρόβλημα του "εγκεφαλικού θανάτου", που σχετίζεται άμεσα με τις μεταμοσχεύσεις πατώντας εδώ
Είδηση 3η:
Είδηση 3η:
Η Κριστιν Νικόλ ανένηψε από εγκεφαλικό θάνατο
Η 32 χρονη Χριστίνα -Νικόλ έπεσε σε υπογλυκαιμικό κώμα το 2004 εξαιτίας παρενεργειών από την λήψη φαρμάκων για τις ημικρανίες που την ταλαιπωρούσαν.
Οι θεράποντες γιατροί της επέμεναν ότι ήταν κλινικά νεκρή και ότι η καλύτερη επιλογή των γονιών της ήταν να δώσουν τα όργανα της προς μεταμόσχευση.
Οι δικοί της άνθρωποι αρνήθηκαν επίμονα αυτή την επιλογή...
Τα περαιτέρω από την ίδια! ....
Christina-Nicole ,Survived 'DECLARED BRAIN DEAD"
Η 32 χρονη Χριστίνα -Νικόλ έπεσε σε υπογλυκαιμικό κώμα το 2004 εξαιτίας παρενεργειών από την λήψη φαρμάκων για τις ημικρανίες που την ταλαιπωρούσαν.
Οι θεράποντες γιατροί της επέμεναν ότι ήταν κλινικά νεκρή και ότι η καλύτερη επιλογή των γονιών της ήταν να δώσουν τα όργανα της προς μεταμόσχευση.
Οι δικοί της άνθρωποι αρνήθηκαν επίμονα αυτή την επιλογή...
Τα περαιτέρω από την ίδια! ....
Christina-Nicole ,Survived 'DECLARED BRAIN DEAD"
Είδηση 4η:
«Kαθυστερούσα να συνέλθω και βιάστηκαν να με... τελειώσουν»
Nοσηλευόταν σε κώμα, στην εντατική μεγάλου νοσοκομείου της Αθήνας και μερίδα γιατρών διέγνωσε... εγκεφαλικό θάνατο, πιέζοντας τους συγγενείς της να δωρίσουν τα όργανά της. Tελικά ανένηψε!
Aγιο είχε η 55χρονη Παναγιώτα Αποστολοπούλου, κάτοικος Σαλαμίνας, που τη βοήθησε να επιστρέψει από... τον άλλο κόσμο!
Στο διάστημα που νοσηλευόταν στην εντατική σε κώμα, μετά από πνευμονία με μυκόπλασμα, οι συγγενείς της δέχονταν πιέσεις να δώσουν τη συγκατάθεσή τους και να υπογράψουν δήλωση δωρεάς οργάνων για μεταμόσχευση, αφού είχε ήδη καταγραφεί στα βιβλία του νοσοκομείου ο... εγκεφαλικός της θάνατος!
Οι πιέσεις, μάλιστα, άρχισαν από την πρώτη εβδομάδα νοσηλείας της στη ΜΕΘ μεγάλου νοσοκομείου της Αθήνας. Το συγκλονιστικό περιστατικό, μάλιστα, κατήγγειλε εγγράφως γιατρός του νοσοκομείου, αλλά και η οικογένειά της με αναφορά στον διοικητή του νοσοκομείου. Οι συγγενείς αρνήθηκαν κάθε συζήτηση για αφαίρεση οργάνων.
Η ασθενής, λόγω εργασιών συντήρησης, μεταφέρεται, για μερικές μόνο ημέρες, στη ΜΕΘ άλλου νοσοκομείου, με διάγνωση «εγκεφαλικός θάνατος οφειλόμενος σε μυκοπλασματική, ανοσολογικής αιτίας, εγκεφαλίτιδα». Στο χαρτί που συνόδευε την ασθενή, αναφέρεται ότι «οι συγγενείς αρνήθηκαν να υπογράψουν» για δωρεά οργάνων.
Διαφωνίες
Μετά από πολύμηνη νοσηλεία -στη διάρκεια της οποίας οι γιατροί είχαν χωριστεί στα δύο, επιμένοντας η μια πλευρά ότι «τελείωσε» και η άλλη ότι «είναι ζωντανή»- τελικά η γυναίκα ανένηψε!
Σημαντική λεπτομέρεια είναι ότι, σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, μόνο στο 8% των ασθενών με τη συγκεκριμένη νόσο νεκρώνεται ο εγκέφαλος, ενώ η αξονική τομογραφία δεν συνηγορούσε υπέρ του εγκεφαλικού θανάτου. Αυτό ήταν και το «σημείο τριβής» των δύο πλευρών.
Τη διάψευση του «θανάτου» της κάνει πλέον η ίδια η κ. Αποστολοπούλου και στο «Εθνος της Κυριακής»: «Δεν πίστευα στ’ αυτιά μου για όσα μου είπαν οι συγγενείς μου όταν συνήλθα.
Οι άνθρωποι που η ζωή μου είχε αφεθεί στα χέρια τους, θέλοντας να βοηθήσουν κάποιον που είχε ανάγκη για μεταμόσχευση, βιάζονταν να τελειώνουν με μένα. Νοσηλεύτηκα στην εντατική με σοβαρές επιπλοκές από πνευμονία και καθώς καθυστερούσα να συνέλθω, εκείνοι με είχαν ξεγράψει. Ο αδελφός μου ο Μιχάλης, κάποια στιγμή, αφού φύγαμε από το νοσοκομείο, μου λέει:
«Nα ευχαριστείς τον Θεό και τον γιατρό Κοφινά που σε έσωσε, κάνοντας καβγάδες με τους άλλους, γιατί ήταν αντίθετος και δεν άφησε να σε τελειώσουν».
Κινησιοθεραπεία
Σιγά σιγά βελτιώνεται -με ειδική κινησιοθεραπεία που ακολουθώ- και το κινητικό πρόβλημα που είχα στα χέρια και τα πόδια», μας λέει η κ. Αποστολοπούλου, που τη συναντήσαμε σε κλινική αποκατάστασης.
Εχω συνέχεια δίπλα μου μέρα και νύχτα, τον γιο μου τον Χρήστο, που με βοηθά. Ηδη κινώ τα χέρια μου και όπως μου λένε οι γιατροί, θα μπορώ αυτές τις ημέρες να σηκωθώ και όρθια, κάνοντας ειδικές ασκήσεις βαδίσματος. Σε κείνους που ήθελαν να με ξεγράψουν δεν κρατώ κακία, ούτε ζητώ κάτι. Αυτά τα πράγματα τα «δικάζει» ο Θεός».
Η διαδικασία... Παρά την προσπάθεια «κουκουλώματος» της υπόθεσης, είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται τέτοιο σοβαρό περιστατικό, καθώς είναι γνωστό ότι υπάρχουν ασφαλιστικές δικλίδες στη διαδικασία διαπίστωσης του εγκεφαλικού θανάτου, που αποκλείουν το ιατρικό λάθος, για να προχωρήσει στη συνέχεια η διαδικασία της δωρεάς. Μένει να αποδειχθεί αν, στη συγκεκριμένη περίπτωση, τηρήθηκε η προβλεπόμενη διαδικασία.
Ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ) οφείλει να αποσαφηνίσει αν η τακτική αυτή, που ακολουθήθηκε με την περίπτωση της κ. Αποστολοπούλου, είναι η μοναδική, γιατί, διαφορετικά, κάποιοι πλήττουν το «κίνημα» της δωρεάς οργάνων. Η διοίκηση του νοσοκομείου, παρά το γεγονός ότι από τις 23/10/2008 έχει λάβει επιστολή συγγενών της κ. Αποστολοπούλου, μέχρι σήμερα δεν έχει ζητήσει «συγνώμη».
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΛΑ
Η αναφορά του γιατρού που την έσωσε
Hδη από τις 30 Μαρτίου 2009, ο γιατρός Γεώργιος Κοφινάς με αναφορά του σε αρμό-δια όργανα εξιστορεί αναλυτικά ότι παρά τις δικές του αντιρρήσεις η οικογένεια δεχόταν πιέσεις από συναδέλφους του στο νοσοκομείο που συνεργάζονται με τον ΕΟΜ να δώσει τη συγκατάθεσή της για δωρεά οργάνων. Καταγγέλλει, μάλιστα, ότι «η εμμονή αυτή συνε-χιζόταν ακόμη και όταν κλήθηκε η νευρολόγος του νοσοκομείου που εξέτασε την ασθενή και είχε αρνηθεί να υπογράψει τον εγκεφαλικό θάνατο»! Περιγράφει «δοκιμασίες εγκεφαλικού θανάτου», οι οποίες έγιναν όλες χωρίς τη συγκατάθεση των συγγενών, μετά δε από κάθε δοκιμασία εγκεφαλικού θανάτου η ασθενής επιβαρυνόταν ανα-πνευστικά. Εξηγεί ότι «η παραμο-νή σε άπνοια -μέρος της διαδικα-σίας ελέγχου της εγκεφαλικής δραστηριότητας- προκαλεί ''ατελεκτασίες'' οι οποίες προδιαθέτουν σε πνευμονίες, ενώ η άνοδος του διοξειδίου του άνθρακα μειώνει το pH του αίματος και προκαλεί οξέωση...». «Η κατάσταση ξέφυγε από τα όρια του νοσοκομείου μας και ενεπλάκη και ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων. Η κ. (...) επείσθη, χωρίς να δει την ασθενή, να τηλεφωνήσει στους συγγενείς, για να συγκατατεθούν στην αφαίρεση οργάνων», λέει στην αναφορά του ο κ. Κοφινάς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ
Ενώ η 55χρονη Παναγιώτα Αποστολοπούλου βρισκόταν σε κώμα, μερίδα γιατρών διέγνωσε «εγκεφαλικό θάνατο οφειλόμενο σε μυκοπλασματική, ανοσολογικής αιτίας, εγκεφαλίτιδα». Ευτυχώς, κάποιοι άλλοι γιατροί είχαν αντίθετη γνώμη...
Στο διάστημα που νοσηλευόταν στην εντατική σε κώμα, μετά από πνευμονία με μυκόπλασμα, οι συγγενείς της δέχονταν πιέσεις να δώσουν τη συγκατάθεσή τους και να υπογράψουν δήλωση δωρεάς οργάνων για μεταμόσχευση, αφού είχε ήδη καταγραφεί στα βιβλία του νοσοκομείου ο... εγκεφαλικός της θάνατος!
Οι πιέσεις, μάλιστα, άρχισαν από την πρώτη εβδομάδα νοσηλείας της στη ΜΕΘ μεγάλου νοσοκομείου της Αθήνας. Το συγκλονιστικό περιστατικό, μάλιστα, κατήγγειλε εγγράφως γιατρός του νοσοκομείου, αλλά και η οικογένειά της με αναφορά στον διοικητή του νοσοκομείου. Οι συγγενείς αρνήθηκαν κάθε συζήτηση για αφαίρεση οργάνων.
Η ασθενής, λόγω εργασιών συντήρησης, μεταφέρεται, για μερικές μόνο ημέρες, στη ΜΕΘ άλλου νοσοκομείου, με διάγνωση «εγκεφαλικός θάνατος οφειλόμενος σε μυκοπλασματική, ανοσολογικής αιτίας, εγκεφαλίτιδα». Στο χαρτί που συνόδευε την ασθενή, αναφέρεται ότι «οι συγγενείς αρνήθηκαν να υπογράψουν» για δωρεά οργάνων.
Διαφωνίες
Μετά από πολύμηνη νοσηλεία -στη διάρκεια της οποίας οι γιατροί είχαν χωριστεί στα δύο, επιμένοντας η μια πλευρά ότι «τελείωσε» και η άλλη ότι «είναι ζωντανή»- τελικά η γυναίκα ανένηψε!
Η κ. Αποστολοπούλου και η επιστολή καταγγελία των συγγενών της προς τον διοικητή του αθηναϊκού νοσοκομείου.
Τη διάψευση του «θανάτου» της κάνει πλέον η ίδια η κ. Αποστολοπούλου και στο «Εθνος της Κυριακής»: «Δεν πίστευα στ’ αυτιά μου για όσα μου είπαν οι συγγενείς μου όταν συνήλθα.
Οι άνθρωποι που η ζωή μου είχε αφεθεί στα χέρια τους, θέλοντας να βοηθήσουν κάποιον που είχε ανάγκη για μεταμόσχευση, βιάζονταν να τελειώνουν με μένα. Νοσηλεύτηκα στην εντατική με σοβαρές επιπλοκές από πνευμονία και καθώς καθυστερούσα να συνέλθω, εκείνοι με είχαν ξεγράψει. Ο αδελφός μου ο Μιχάλης, κάποια στιγμή, αφού φύγαμε από το νοσοκομείο, μου λέει:
«Nα ευχαριστείς τον Θεό και τον γιατρό Κοφινά που σε έσωσε, κάνοντας καβγάδες με τους άλλους, γιατί ήταν αντίθετος και δεν άφησε να σε τελειώσουν».
Κινησιοθεραπεία
Σιγά σιγά βελτιώνεται -με ειδική κινησιοθεραπεία που ακολουθώ- και το κινητικό πρόβλημα που είχα στα χέρια και τα πόδια», μας λέει η κ. Αποστολοπούλου, που τη συναντήσαμε σε κλινική αποκατάστασης.
Εχω συνέχεια δίπλα μου μέρα και νύχτα, τον γιο μου τον Χρήστο, που με βοηθά. Ηδη κινώ τα χέρια μου και όπως μου λένε οι γιατροί, θα μπορώ αυτές τις ημέρες να σηκωθώ και όρθια, κάνοντας ειδικές ασκήσεις βαδίσματος. Σε κείνους που ήθελαν να με ξεγράψουν δεν κρατώ κακία, ούτε ζητώ κάτι. Αυτά τα πράγματα τα «δικάζει» ο Θεός».
Η διαδικασία... Παρά την προσπάθεια «κουκουλώματος» της υπόθεσης, είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται τέτοιο σοβαρό περιστατικό, καθώς είναι γνωστό ότι υπάρχουν ασφαλιστικές δικλίδες στη διαδικασία διαπίστωσης του εγκεφαλικού θανάτου, που αποκλείουν το ιατρικό λάθος, για να προχωρήσει στη συνέχεια η διαδικασία της δωρεάς. Μένει να αποδειχθεί αν, στη συγκεκριμένη περίπτωση, τηρήθηκε η προβλεπόμενη διαδικασία.
Ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ) οφείλει να αποσαφηνίσει αν η τακτική αυτή, που ακολουθήθηκε με την περίπτωση της κ. Αποστολοπούλου, είναι η μοναδική, γιατί, διαφορετικά, κάποιοι πλήττουν το «κίνημα» της δωρεάς οργάνων. Η διοίκηση του νοσοκομείου, παρά το γεγονός ότι από τις 23/10/2008 έχει λάβει επιστολή συγγενών της κ. Αποστολοπούλου, μέχρι σήμερα δεν έχει ζητήσει «συγνώμη».
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΛΑ
Η αναφορά του γιατρού που την έσωσε
Hδη από τις 30 Μαρτίου 2009, ο γιατρός Γεώργιος Κοφινάς με αναφορά του σε αρμό-δια όργανα εξιστορεί αναλυτικά ότι παρά τις δικές του αντιρρήσεις η οικογένεια δεχόταν πιέσεις από συναδέλφους του στο νοσοκομείο που συνεργάζονται με τον ΕΟΜ να δώσει τη συγκατάθεσή της για δωρεά οργάνων. Καταγγέλλει, μάλιστα, ότι «η εμμονή αυτή συνε-χιζόταν ακόμη και όταν κλήθηκε η νευρολόγος του νοσοκομείου που εξέτασε την ασθενή και είχε αρνηθεί να υπογράψει τον εγκεφαλικό θάνατο»! Περιγράφει «δοκιμασίες εγκεφαλικού θανάτου», οι οποίες έγιναν όλες χωρίς τη συγκατάθεση των συγγενών, μετά δε από κάθε δοκιμασία εγκεφαλικού θανάτου η ασθενής επιβαρυνόταν ανα-πνευστικά. Εξηγεί ότι «η παραμο-νή σε άπνοια -μέρος της διαδικα-σίας ελέγχου της εγκεφαλικής δραστηριότητας- προκαλεί ''ατελεκτασίες'' οι οποίες προδιαθέτουν σε πνευμονίες, ενώ η άνοδος του διοξειδίου του άνθρακα μειώνει το pH του αίματος και προκαλεί οξέωση...». «Η κατάσταση ξέφυγε από τα όρια του νοσοκομείου μας και ενεπλάκη και ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων. Η κ. (...) επείσθη, χωρίς να δει την ασθενή, να τηλεφωνήσει στους συγγενείς, για να συγκατατεθούν στην αφαίρεση οργάνων», λέει στην αναφορά του ο κ. Κοφινάς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ
Είδηση 5η:
Ενας νέος εγκεφαλικά νεκρός ανέζησε
* * *
πηγή:http://www.imgap.gr
Τη Λαμπροτρίτη 17-4-2001 τιμήθηκε μέ την επιβεβλημένη λαμπρότητα στήν Ιερά Μονή Αγίου Ραφαήλ Γρίβας η μνήμη των νεοφανών αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης. Στή γιορτή προσήλθαν ο μαθητής Λυκείου Απόστολος Ιω. Γκαζέπης από την Τερπνή Νιγρίτας Ν. Σερρών μέ τη μητέρα του Ευσταθία και άλλους συγχωριανούς, και διηγήθηκε ενώπιον του Μητροπολίτου, των στρατιωτικών Αρχών, του Καθηγουμένου της Μονής και προσκυνητών το συγκλονιστικό προσωπικό θαύμα διασώσεως από δυστύχημα. Ιατρικώς ήταν αδύνατη και η παραμικρή περίπτωση ανανήψεως λόγω του εγκεφαλικού θανάτου που επήλθε μετά από βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση. Συγγενείς άλλων ασθενών έκαναν προσπάθεια νά πείσουν τους γονείς γιά τη δωρεά οργάνων του! 'Ομως, η βαθειά πίστη της μητέρας που παρακαλούσε νυχθημερόν επί οκταήμερο τους νεοφανείς Αγίους έξω από την Εντατική συνέβαλε στήν ανάνηψη και αποθεραπεία του υιού της, ο οποίος αξιώθηκε νά δει και τους Αγίους. Τη συγκλονιστική διήγηση μαγνητοφώνησε ο διευθυντής του ";ΡάδιοΕπιλογές"; Πολυκάστρου και τη μετέδωσε από τον τοπικό ραδιοσταθμό.
Στήν ενυπόγραφη καταγραφή του φοβερού συμβάντος η κ. Ευσταθία Γκαζέπη, μητέρα του Αποστόλου, διηγείται τις τραγικές μέρες ώς την ανάνηψη του γιού της. Ανήμερα της Ζωοδόχου Πηγής και της Αγίας Ειρήνης (5-5-2000) ο 17χρονος Απόστολος συγκρούσθηκε μέ το μηχανάκι του μέ ένα αυτοκίνητο. Από το Ε.Σ.Υ. Νιγρίτας τον διεκόμισαν επειγόντως στό Νοσοκομείο Σερρών. Αλλόφρων η μητέρα έσπευσε στό Νοσοκομείο και τον βρίσκει πάνω στό φορείο καθώς τον μετέφεραν γιά τον αξονικό τομογράφο. Δέν επέτρεψαν στή μητέρα νά παρευρίσκεται, μόνο στόν κουνιάδο της, στόν οποίο μάλιστα είπαν ότι όλα ήταν κατεστραμμένα σάν νά είχε πέσει βόμβα στόν εγκέφαλό του 
, ήταν εγκεφαλικά νεκρός. Στόν πατέρα του παιδιού τόνισαν ότι, αν κατόρθωναν νά σταθεροποιήσουν την πίεση του εγκεφάλου χωρίς επιπλοκή, υπήρχε μιά ελπίδα ανάνηψης. Τόν είχαν διασωληνωμένο, σε καταστολή. Τά πρώτα τρία εικοσιτετράωρα πολύ κρίσιμα.
, ήταν εγκεφαλικά νεκρός. Στόν πατέρα του παιδιού τόνισαν ότι, αν κατόρθωναν νά σταθεροποιήσουν την πίεση του εγκεφάλου χωρίς επιπλοκή, υπήρχε μιά ελπίδα ανάνηψης. Τόν είχαν διασωληνωμένο, σε καταστολή. Τά πρώτα τρία εικοσιτετράωρα πολύ κρίσιμα.Η μητέρα ξημερώθηκε προσευχόμενη στό Χριστό, την Παναγία, τους Αγίους. Το πρωί ζήτησε και της έφεραν στό Νοσοκομείο βιβλία θαυμάτων του αγίου Ραφαήλ κι άρχισε νά διαβάζει και νά παρακαλεί συνέχεια μέρα νύχτα εκ περιτροπής μαζί μέ όσες συγγενείς και γειτόνισσες συμπαραστέκονταν. Στά ελάχιστα λεπτά που εισερχόταν στήν Μ.Ε.Θ. σταύρωνε το γιό της μέ λαδάκια από προσκυνήματα διαφόρων Αγίων.
Τόν ασθενή παρακολουθούσε ο νευροχειρουργός κ. Βόγας, τον οποίο μετακαλούσε η οικογένεια, καθώς το Νοσοκομείο δέν είχε δικό του νευροχειρουργό. Στό τρίτο εικοσιτετράωρο, η εγκεφαλική πίεση ανέβηκε, ο εγκέφαλος αιμορραγούσε, το παιδί χανόταν. Στήν απελπισία τους θέλησαν νά φέρουν κι άλλο γιατρό, παρ' ότι ο νευροχειρουργός τους διαβεβαίωσε ότι δέν ήταν ζήτημα ιατρικής φροντίδος, αλλά επιδείνωσης της καταστάσεως. Κάλεσαν τον κ. Νικόλαο Μπασκίνη από την Θεσσαλονίκη.
Και ο νέος γιατρός επιβεβαίωσε την κρίσιμη κατάσταση μέ τα αιματώματα, ιδίως στό πίσω μέρος του εγκεφάλου, μέ αμφίβολη την ανάνηψη. Υπήρχε μιά μηδαμινή ελπίδα νά κάνουν χειρουργική επέμβαση. Οι γονείς συγκατατέθηκαν. Διαπιστώθηκαν περισσότερα τραύματα από όσα έδειχνε η τομογραφία, ο εγκέφαλος ήταν πρησμένος, άφησαν ανοιχτό το κρανίο και περίμεναν την εξέλιξη. Το παιδί συνέχισε νά βρίσκεται σε κώμα, μέ μηδανική πρόβλεψη σωτηρίας γιά τόσο σοβαρή κατάσταση. 'Οταν έφυγαν οι νευροχειρουργοί, οι άλλοι γιατροί τους κάλεσαν νά τους πούν ότι το παιδί ήταν εγκεφαλικά νεκρό.
Παρασκευή βράδυ, 7 μέρες από το δυστύχημα, τα τέστ εγκεφαλικού θανάτου ήταν θετικά. Η εφημερεύουσα γιατρός τους είπε νά πάρουν κουράγιο, τουλάχιστον είχαν άλλο ένα παιδί, δυστυχώς ο Απόστολος έσβηνε, μόνο η καρδιά του κτυπούσε! Η μάνα του παιδιού μέ αβάσταχτο πόνο παρακαλούσε τον Κύριο νά αναστήσει το παιδί της, όπως ανέστησε το Λάζαρο. 'Ενιωσε μέσα της μιά φωνή, μιά πληροφορία εσωτερική, νά μην απελπίζεται, όσο ανάπνεε ο Απόστολος.
'Ολο αυτό το διάστημα μέρα νύχτα οι γονείς, οι συγγενείς, οι συμμαθητές, οι γνωστοί προσεύχονταν γιά τον Απόστολο. Επικοινώνησαν μέ το Μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ στην Μυτιλήνη και μέ το Μοναστήρι μας στή Γρίβα και παρακάλεσαν νά μνημονεύεται το όνομα του παιδιού. Τήν Τρίτη, που είχε μεσολαβήσει, η μητέρα πήγε στό Ναό της Παναγίτσας στις Σέρρες, όπου ψάλλεται παράκληση στούς νεοφανείς Αγίους. Ο Ιερεύς της έδωσε βιβλίο μέ θαύματα της αγίας Αναστασίας της Ρωμαίας, διάβασε γιά την ανάνηψη ενός βαρύτερα τραυματισμένου και πήρε κουράγιο.
Το Σάββατο (13-5-2000), καθώς περίμενε γιά την ενημέρωση, ένιωσε νέα εσωτερική πληροφορία νά κάνει κουράγιο, και το παιδί της θά γιατρευόταν. Πράγματι, από κείνη τη μέρα άρχισαν κάποια σχετικώς ευνοϊκά σημεία: 7 τέστ εγκεφαλικού θανάτου θετικά, 2 αρνητικά! Το μεσημέρι βελτιώθηκε περισσότερο η κατάσταση, τα μισά τέστ θετικά τα μισά αρνητικά!
Σημαδιακά ενύπνια στενών συγγενικών προσώπων αναπτέρωναν τις ελπίδες τους γιά ουσιαστική βοήθεια της Παναγίας και των νεοφανών Αγίων. Η αδελφή της είδε τους τρεις Αγίους νά της παραστέκονται στό διάδρομο έξω από την Εντατική και νά της κάνουν ένεση μέ μιά σύριγγα στή σπονδυλική στήλη, λέγοντας: Πήγαμε μέσα στόν Απόστολο, τώρα αυτή χρειάζεται δύναμη. Και ο μικρός της γιός ο Ηλίας είδε τον αδελφό του νά του λέει: Πάμε νά ανάψουμε τα καντηλάκια στό Εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής. Πράγματι το είπε στή γιαγιά του, πήραν λάδι και πήγαν και τα άναψαν παρακαλώντας γιά τη ζωή του Απόστολου.
Ο εγκεφαλικά νεκρός, ανέλπιστα γιά τα ιατρικά δεδομένα, άρχισε νά συνέρχεται! Τά τέστ εγκεφαλικού θανάτου ήταν αρνητικά πλέον. Ξημερώματα εκείνης της μέρας μιά άλλη θεία του είδε στόν ύπνο της πως της τηλεφωνούσε μιά άγνωστη γυναίκα γιά νά της πεί ότι ο Απόστολος ξύπνησε. Ποιά είσαι εσύ, τη ρώτησε. "Είμαι η αγία Γλυκερία" αποκρίθηκε. Η Αγία γιορτάζει στις 13 Μαΐου!
Στό ενημερωτικό ιατρικό σημείωμα ο νευροχειρουργός κ. Ευάγγελος Βόγας αναφέρει τα εξής:
« ...; Από το ιστορικό που πήρα από τους εφημερεύοντες συναδέλφους, ο ασθενής κατά την άφιξή του στα Εξωτερικά Ιατρεία βρισκόταν σε συγχυτικοδιεγερτική κατάσταση, αλλά είχε επαφή με το περιβάλλον, χωρίς νά παρουσιάζει εστιακή νευρολογική σημειολογία. Κατά τη διάρκεια της εξέτασής του στον αξονικό τομογράφο, χρειάσθηκε να διασωληνωθεί, γιατί περιέπεσε σε κωματώδη κατάσταση. Στην αξονική τομογραφία εγκεφάλου, βρέθηκαν τα εξής: κάταγμα ινιακού οστού αριστερά με υποκείμενη θλάση στο αριστερό ημισφαίριο της παρεγκεφαλίδας, εκτεταμένες αιμορραγικές θλάσεις στον δεξιό μετωπιαίο λοβό και σύστοιχο λεπτό υποσκληρίδιο αιμάτωμα, παρεκτόπιση της μέσης γραμμής προς τα αριστερά και οι δεξαμενές της βάσης του εγκεφάλου ήταν κλειστές.
» Αποφασίζεται να αντιμετωπισθεί συντηρητικά και μεταφέρεται στην Μ.Ε.Θ. Τοποθετείται καθετήρας μέτρησης ενδοκράνιας πίεσης, και από την τρύπα που διανοίγεται στην σκληρά μήνιγγα για να τοποθετηθεί ο καθετήρας ενδοπαρεγχυματικά, εξέρχεται ποσότητα του υποσκληριδίου αιματώματος. Η πρώτη μέτρηση ενδοκράνιας πίεσης είναι 42 mm Hg. Χορηγούνται υψηλές δόσεις πεντοθάλης για πρόκληση βαρβιτουρικού κώματος και η ΕΠ κρατιέται σε φυσιολογικά επίπεδα με ταυτόχρονη χορήγηση μαννιτόλης. Στις 7.5.2000 παρουσιάζει πολυουρία (24 lit/24ωρο βλάβη υποθαλάμου
, αλλά η ΕΠ ελέγχεται και οι κόρες είναι ισομεγέθεις και αντιδρώσες στο φως.
, αλλά η ΕΠ ελέγχεται και οι κόρες είναι ισομεγέθεις και αντιδρώσες στο φως.» Τις απογευματινές ώρες της 8.5.2000, παρουσιάζει αύξηση της ΕΠ, η οποία πολύ δύσκολα ελέγχεται και η δεξιά κόρη δεν αντιδρά στα φωτεινά ερεθίσματα. Γίνεται επειγόντως νέα αξονική τομογραφία, στην οποία υπάρχουν τα εξής ευρήματα: πολλαπλές αιμορραγικές θλάσεις στο δεξιό μετωπιαίο λοβό και σύστοιχο υποσκληρίδιο αιμάτωμα, αιμορραγικές θλάσεις στον πόλο του δεξιού κροταφικού λοβού και σύστοιχο υποσκληρίδιο αιμάτωμα, παρεκτόπιση της μέσης γραμμής προς τα αριστερά και οι δεξαμενές της βάσης του εγκεφάλου κλειστές.
» Στις 9.5.2000 η δεξιά κόρη ανοίγει (μυδρίαση δεξιά) και η ΕΠ ανέρχεται στα 35 mm Hg. Μεταφέρεται στο χειρουργείο, όπου γίνεται κρανιοτομία και μερική αφαίρεση του τεθλασμένου δεξιού μετωπιαίου λοβού. Στο τέλος της επέμβασης ο εγκέφαλος σφύζει, η σκληρά μήνιγγα αφήνεται ανοιχτή, ενώ οι κόρες είναι σε μυδρίαση χωρίς αντίδραση στα φωτεινά ερεθίσματα ...;
» Στις 12.5.2000 γίνονται οι δοκιμασίες εγκεφαλικού θανάτου και είναι όλες θετικές. Στίς 13.5.2000 η μυδρίαση των κορών υποχωρεί και παρουσιάζουν αντίδραση στο φως. Σταδιακά μέχρι 16.5.2000 ο ασθενής παρουσιάζει δικές του αναπνοές, αντιδρά στις βρογχοαναρροφήσεις, παρουσιάζει μασητικές κινήσεις και προσπαθεί να ανοίξει τα μάτια του. 18.5.2000: έχει επαφή με το περιβάλλον, εκτελεί εντολές, κινεί και τα τέσσερα άκρα».
'Οταν συνήλθε τελείως, παρουσίαζε μόνο ένα πρόβλημα στό αριστερό χέρι, λόγω του πολλαπλού τραυματισμού και των επεμβάσεων κατά τη διάρκεια θεραπείας στή Μ.Ε.Θ. Δέν μπορούσε νά ανοίξει τα δάκτυλά του και είχε υπαισθησία. Επισκέφθηκαν αρκετούς γιατρούς. Ο νευρολόγος κ. Ηλίας Τσορλίνης (Εργαστήριο Κλινικής Νευροφυσιολογίας) συμπέρανε: «διάχυτη εκφύλιση του ωλενίου νεύρου ΑΡ στο αντιβράχιο, κάτω από το ύψος της έκφυσης του κλάδου για τον ωλένιο καμπτήρα του καρπού, χωρίς νά υπάρχει το εστιακό block αγωγιμότητας».
'Ενα βράδυ ο ίδιος ο Απόστολος είδε τον διάκονο άγιο Νικόλαο νά λέει απευθυνόμενος στόν πατέρα του: "Πήγατε σε τόσους γιατρούς· σε μένα γιατί δέν ήρθατε;" "Πώς θά το κάνεις εσύ καλά;" ρώτησε ο πατέρας "Ξέρεις εσύ!" απάντησε ο Άγιος. Σέ δεύτερο ενύπνιό του ο Απόστολος είδε πως βρέθηκε ο ίδιος σ' ένα εκκλησάκι και στό τέμπλο ήταν η κεφαλή του αγίου Ραφαήλ. Ο ίδιος δίσταζε νά πλησιάσει. Τότε εμφανίστηκε ολόκληρος ο 'Αγιος, του είπε πόσες φορές είχε εκκλησιαστεί τον τελευταίο καιρό, έπειτα του έπιασε το χέρι λέγοντας μιά προσευχή, και μέ το άγγιγμα αυτό το χέρι πήρε μιά λάμψη. Σε λίγο καιρό αποκαταστάθηκε τελείως!
Πηγή
Είδηση 6η:
Εγκεφαλικά νεκροί νικούν το θάνατο
Μία Αυστραλή γυναίκα που είχε χαρακτηριστεί «εγκεφαλικά νεκρή» ανέκτησε τις αισθήσεις της μετά από εβδομάδες χάρη της αντίρρησης στις συστάσεις του γιατρού που ήθελε να τεθεί εκτός λειτουργίας ο αναπνευστήρας της, σύμφωνα με ρεπορτάζ της Northern Territory News .
Η πενήντα έξι ετών Gloria Cruz εισήχθη στο Royal Darwin Hospital στη Βόρεια Επικράτεια της Αυστραλίας στις 7 Μαρτίου, μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο στον ύπνο της. Όταν η αξονική τομογραφία αποκάλυψε ότι η Cruz πιθανότατα έπασχε από όγκο στον εγκέφαλο, υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση σε μια προσπάθεια να σώσει τη ζωή της, προσπάθεια που εξαρχής φαινόταν ότι θα είναι ανεπιτυχής... Tani και Gloria Cruz
«Τη στιγμή που είδα τη γυναίκα μου στη ΜΕΘ σκέφτηκα ότι θα καταρρεύσει», είπε ο σύζυγός της Gloria, Tani Cruz, σύμφωνα με τους Northern Territory News. «Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι έβλεπα τη γυναίκα που έχω αγαπήσει εδώ και 27 χρόνια. Δεν ήταν η γυναίκα μου. Το πρόσωπό της ήταν πρησμένο. Τα μαλλιά της είχαν πέσει. Σωλήνες είχαν εισαχθεί στο στόμα της. Υπήρξε ένας σωλήνας στην κορυφή του κεφαλιού της. Ένας άλλος στα χέρια της. Και ήταν ξαπλωμένη σχεδόν ημιθανής».
Οι γιατροί είπαν στον κ. Cruz ότι η σύζυγός του θα πεθάνει μέσα σε 48 ώρες, χαρακτηρίζοντας την κατάσταση της «απελπιστική». Η εισήγησή τους ήταν ο αναπνευστήρας που κρατούσε την αναπνοή της να αφαιρεθεί.
Ενώ ο Cruz καθυστερούσε να λάβει αυτή την απόφαση, ήρθε σε επαφή με έναν κοινωνικό λειτουργό και ένα «Συνήγορο του ασθενή» ο οποίος τον παρότρυνε να αφαιρέσει τον αναπνευστήρα και να επιτρέψει τη σύζυγό του να πεθάνει. «Του είπα ότι ο Θεός ξέρει πόσο πολύ την αγαπώ - που δεν θέλω αυτή να υποφέρει, αλλά δεν θέλω όμως αυτή να μας αφήσει», είπε ο Cruz. «Είμαι Καθολικός. Πιστεύω στα θαύματα».
Μετά από δύο εβδομάδες, τους επέτρεψε να αφαιρέσουν τον αναπνευστήρα, αλλά επέμεινε να παραμείνει στο στόμα της ένας σωλήνας αναπνοής έτσι ώστε να μπορεί να συνεχίσει την αναπνοή από μόνη της.
Τρεις ημέρες αργότερα, η Gloria Cruz διέψευσε τους ιατρούς εμπειρογνώμονες και ξύπνησε από το κώμα της. Σύμφωνα με τον σύζυγό της, τώρα είναι ξύπνια, κινείται, και βρίσκεται στο δρόμο προς πλήρη ανάνηψη.
«Έχουμε ισχυρή πίστη και πάντα πίστευα ότι ο Θεός θα μας βοηθήσει», λέει ο Cruz.
Ένας αυξανόμενος αριθμός εμπειρογνωμόνων έχουν αρχίσει να θέτουν υπό αμφισβήτηση τον «εγκεφαλικό θάνατο» ως κριτήριο για τον προσδιορισμό του θανάτου. Υποστηρίζουν ότι ο εγκεφαλικός θάνατος είναι ένα αυθαίρετο σύνολο κριτηρίων που αναπτύχθηκαν σε μεγάλο βαθμό για τη διασφάλιση της ευχρηστίας των οργάνων που συλλέγονται από τέτοιους ασθενείς, καθώς και για τη μείωση των ιατρικών εξόδων που συνεπάγεται η διατήρηση «εγκεφαλικά νεκρών» ασθενών στη ζωή, με την υποστήριξη της ζωής.
Μια σειρά από περιστατικά φάνηκαν να επιβεβαιώνουν την άποψη αυτή, συμπεριλαμβανομένης μιας ιδιαίτερα ανατριχιαστικής περίπτωσης κατά την οποία ένας νεαρός άνδρας που χαρακτηρίστηκε «εγκεφαλικά νεκρός» άκουγε πραγματικά τους γιατρούς να συζητούν για την αφαίρεση των οργάνων του. Λεπτά πριν οδηγηθεί στο χειρουργείο για να αφαιρεθούν τα όργανά του, ξύπνησε.
πηγή (στα αγγλικά):
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου