Ο Δημήτρης, ο Στέφανος, η Ελένη, ο Πάμπης, ο Νεοκλής, η Σωτηρούλλα,ο Χρίστος υπήρξαν στα νεανικά τους χρόνια κορυφαία στελέχη της ΕΔΟΝ. Υπήρξαν περήφανα Εδονόπουλα και οι περισσότεροι διετέλεσαν και γενικοί γραμματείς της οργάνωσης νεολαίας του ΑΚΕΛ.
Στα χρόνια της νιότης τους, όταν ήταν ακόμα μαθητευόμενοι, αλλά και ύστερα που έγιναν οι ίδιοι κατηχητές και καθοδηγητές, έμαθαν και εδίδασκαν πράγματα που θα τους ήταν χρήσιμα στην επόμενη κομματική και πολιτική δραστηριότητά τους. Έτσι τουλάχιστον πίστευαν.
Στα τότε ωραία χρόνια της ανεμελιάς και της νιότης, έμαθαν πως ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας, ο γνωστός ΦΠΑ, είναι ισοπεδωτικός και αντιλαϊκός φόρος. Ήταν φόρος κατάρα. Ήταν εναντίον της εισαγωγής του, όταν πρωτοεισήχθη στην Κύπρο το 1992, και κάθε φορά που επιχειρείτο κάποια αύξηση του φορολογικού συντελεστή, η ΕΔΟΝ εξανίστατο.
Ως κλασικά Εδονόπουλα έμαθαν πως η ΑΤΑ είναι ευλογία. Με συνθήματα «Κάτω τα χέρια από την ΑΤΑ» έκαμναν πορείες έξω από το προεδρικό μέγαρο για να καταγγείλουν την κυβέρνηση Κληρίδη ότι δήθεν κουτσούρεψε την ΑΤΑ το 1999 με την σύμφωνο γνώμη της ΣΕΚ και της ΠΑΣΥΔΥ. Μέχρι και πρόγραμμα διακυβέρνησης για την επαναφορά της ΑΤΑ, έφτιαξαν.
Έμαθαν επίσης πως, η αύξηση του ορίου αφυπηρέτησης είναι αντινεανικό μέτρο και τάχθησαν κατά της επέκτασής του από το 60ό στο 63ο έτος.
Όλα αυτά τα επώνυμα Εδονόπουλα τώρα που βρέθηκαν στην εξουσία, άλλαξαν αμανέ. Αντί να πετάξουν στο ανάθεμα την κατάρα του ΦΠΑ, την αύξησαν και την πολλαλασίασαν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους απλούς πολίτες. Αντί την ευλογία της ΑΤΑ να την πολλαπλασιάσουν για να την απολαμβάνει ο κάθε πολίτης, την παγοποίησαν και την έβαλαν στην κατάψυξη. Η ΑΤΑ ουσιαστικά στα χέρια τους καταστράφηκε, πριν καν έρθει εδώ η Τρόικα.
Εκεί που δεν ήθελαν να ακούσουν για το 63ο, τώρα προτείνουν επέκταση του ορίου αφυπηρέτησης στα 65 χρόνια.
Γράφοντας αυτά τα παραδείγματα που δεν είναι και τα μόνα, θυμήθηκα ότι, επί υπουργίας του μ. Φαίδρου Οικονομίδη στο Υπουργείο Οικονομικών (28/2/93 – 6/11/94), η ΕΔΟΝ έκαμε επανάσταση και βγήκε στους δρόμους γιατί ο
υπουργός τόλμησε να προτείνει στην ΠΑΣΥΔΥ να συζητήσουν το θέμα της μείωσης των κλιμάκων πρόσληψης στη Δημόσια Υπηρεσία. Έγινε στον τόπο αριστερή επανάσταση, (όχι για μια απόφαση αλλά για τη συζήτηση μιας ιδέας), και τα Εδονόπουλα έφθασαν μέχρι και το προεδρικό μέγαρο για να καταγγείλουν στον Γλαύκο Κληρίδη τον υπουργό Οικονομικών. Θυμήθηκα επίσης πως, το 1998 όταν επί υπουργού Οικονομικών Χρ. Χριστοδούλου ρίχτηκε ξανά η ιδέα για διορθωτικές κινήσεις στο κρατικό μισθολόγιο, η «Χαραυγή» σε άρθρο της την Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 1998, κατήγγειλε την τότε κυβέρνηση για νεοφιλελεύθερη, νεο σ υ ν τ η ρ ητ ι κ ή α λά Θάτσερ πολιτική.
Ήταν μια προσφιλής φρασεολογία της Αριστεράς στο σύνολό της. Όποιος δεν τους άρεσε ήταν θατσερικός. Ήταν μια φρασεολογία την οποία χρησιμοποιούσε και ο Στέφανος Στεφάνου, όταν υπό την ιδιότητα του αρχισυντάκτη της «ΝΕΟΛΑΙΑΣ» (εκφραστικό όργανο της ΕΔΟΝ), στις 16 Φεβρουαρίου 1996 κατήγγειλε την τότε κυβέρνηση ότι επιβάλλει αυξήσεις στο ΦΠΑ που είναι ισοπεδωτικές φορολογίες που πλήττουν κύρια την κατανάλωση κυρίως των απόρων συμπολιτών μας. Και έλεγε ο από τότε λαλίστατος Στέφανος και άλλα πολλά κοσμητικά και ενδιαφέροντα.
Δυστυχώς σήμερα που οι κυβερνώντες, πρώην Εδονόπουλα τα έκαμαν θάλασσα, υποχρεώνονται να αυτοαναιρεθούν και να φορτώσουν στον λαό τις πιο επαχθείς φορολογίες, όπως φαίνεται και από το πρόγραμμα που υπέβαλαν στην Τρόικα.
Τελικά μετά από το πιο πάνω αληθινό παραμύθι διερωτώμαι, πόσο τραγικό είναι να είσαι Εδονόπουλο σήμερα και να διδάσκεσαι πράγματα που στη ζωή θα τα εφαρμόσεις ανάποδα και εις βάρος του απλού εργαζόμενου πολίτη που υποτίθεται τάχθηκες να υπηρετείς. Και όταν τελικά μετεξελίσσεσαι σε μηχανή επιβολής φόρων πόση αξιοπρέπεια χρειάζεται για να εξακολουθεί κάποιος να βρίσκεται στο παζάρι της πολιτικής;
Την απάντηση στα ερωτήματα αυτά μπορούν να τη δώσουν ο Δημήτρης, ο Στέφανος, η Ελένη, ο Πάμπης, ο Νεοκλής, η Σωτηρούλλα και όποιος επιθυμεί να ασχοληθεί με την ταπεινότητα της δικής μας αρθρογραφίας.
Πάντως από την επίσημη ΕΔΟΝ δεν περιμένουμε απάντηση γιατί βρίσκεται στην εποχή της σιωπής και της αλαλίας μέχρι και τον προσεχή Μάρτη που θα αρχίσει σιγά–σιγά να βγαίνει από τη ναφθαλίνη για να ξαναπάρει τους δρόμους…
Υ.Γ(1): Όταν κάποια στιγμή μερικοί νούσιμοι υπέδειξαν στην κυβέρνηση των Εδονόπουλων να κάμει πιο προσεκτική διαχείριση των δημοσιονομικών και να σταματήσει τις σπατάλες ο Σταύρος Ευαγόρου είπε ότι, η κυβέρνηση της κεντροαριστερής μαγκιάς μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Τώρα όλος ο λαός πληρώνει τα μαγκιλίκια του κάθε ανεύθυνου και επιπόλαιου πολιτικού.
* Του Χρίστου
Καρύδη - οικονομολόγου - δημοσιογράφου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου