"Βόρειος Ἤπειρος, Γῆ Ἑλληνική" - (Για τελευταία φορά) η Ἐπέτειος Αὐτονομίας Β.Ἠπείρου στο ΔΕΛΒΙΝΑΚΙ 19/5/2013

Στη χθεσινή επίμαχη μας ανάρτηση αναφερθήκαμε στη διάσπαση των βορειοηπειρωτών  στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές της Αλβανίας. Σήμερα, όπως υποσχεθήκαμε, αποκαλύπτουμε την ΛΥΣΗ αυτού του  δράματος:

Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια Αλβανικής ΣΚΛΑΒΙΑΣ της Β.Ηπείρου (από το 1913, οπότε ιδρύθηκε το αλβανικό κράτος και δόθηκε αυθαίρετα σε αυτό το Βόρειο τμήμα της Ηπείρου μας). 

 

Ευχόμαστε η 99η επέτειος ανακήρυξης της Αυτονομίας της Β.Ηπείρου, να εορταστεί για τελευταία φορά στο ακριτικό Δελβινάκι (χωριό κοντά στα ΕλληνοΑλβανικά σύνορα, κοντά στην Κόνιτσα και τα Γιάννενα, στη μεριά της ελεύθερης Ελλάδος). 

Του χρόνου, που θα τιμούμε τα 100 χρόνια από την επέτειο  
ανακήρυξης της Αυτονομίας της Β.Ηπείρου, 

η επέτειος αυτή να εορταστεί στην 

ΑΥΤΟΝΟΜΗ - ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΗ Βόρειο Ήπειρο, 
όχι στο Δελβινάκι αλλά στο Αργυρόκαστρο!

1914: Οι μητροπολίτες, η προσωρινή Κυβέρνηση και οι πολεμιστές του Αυτονομιακού Αγώνα της Β.Ηπείρου

Ακολουθεί η πρόσκληση-κάλεσμα του αγωνιστή μητροπολίτη Κονίτσης Ανδρέα με αναφορές στην Ιστορία, στον διχασμό των βορειοηπειρωτών, στην αδράνεια της Ελλ.Κυβέρνησης και στην ανάγκη για συστράτευση στον ΑΓΩΝΑ :

ΘΕΜΑ: Βόρειος Ἤπειρος, Γῆ Ἑλληνική

           
 Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ !

-Α-

            Συμπληρώνεται φέτος μιὰ ἑκατονταετία (1913-2013) ἀπὸ τὴν βίαιη προσάρτηση τῆς Βορείου Ἠπείρου στὸ νεοσύστατο, τότε, κρατίδιο τῆς Ἀλβανίας. Αὐστροουγγαρία καὶ Ἰταλία τάχθηκαν ἐναντίον τῆς ἰδέας νὰ ὑπάρχῃ Μεγάλη Ἑλλάδα στὸν χῶρο τῆς Βαλκανικῆς.  Ἔτσι, μὲ τὸ λεγόμενο «Πρωτόκολλο τῆς Φλωρεντίας», οἰ περιοχὲς Χειμάρρας, Ἀργυροκάστρου, Κορυτσᾶς καὶ Ἁγίων Σαράντα, ἐνσωματώθηκαν στὴν Ἀλβανία, ποὺ χωρὶς νὰ ἔχῃ πολεμήσει τὸν Τοῦρκο κατακτητή, ἔγινε ξαφνικά ... κράτος. Συμπαγεῖς Ἑλληνικοὶ πληθυσμοί, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίστηκαν γιὰ τὴν ἐλευθερία τους καὶ πότισαν μὲ τὸ αἷμα τους τὴν γῆ τῶν πατέρων τους, βρέθηκαν κάτω ἀπὸ καινούργιους δυνάστες, τοὺς Ἀλβανούς, ποὺ ὅταν, λίγο ἀργότερα, θὰ δείξουν τὸ πραγματικὸ πρόσωπό τους, θὰ ἀποδειχθοῦν πολὺ χειρότεροι ἀπὸ τοὺς Τούρκους. 

-Β-

            Μέσα σ’ αὐτὰ τὰ ἑκατὸ χρόνια ἔγινε πραγματικὴ κοσμογονία παντοῦ. Ὅλοι οἱ λαοὶ ἔκαναν μεγάλα καὶ ἀποφασιστικὰ βήματα πρὸς τὴν πρόοδο καὶ τὸν πολιτισμό. Δυὸ παγκόσμιοι πόλεμοι σημάδεψαν τὸν 20ὸ αἰῶνα, δυὸ πόλεμοι, ποὺ ἔφεραν τὰ πάνω - κάτω, ἀνατρέποντας ἤθη καὶ ἔθιμα, καὶ κοινωνικὲς δομές, στὶς ὁποῖες ζοῦσαν μέχρι τότε οἱ ἄνθρωποι, κυρίως στὴν Εὐρώπη. Ἀλλὰ οἱ Βορειοηπειρῶτες συνέχιζαν νὰ βιώνουν τὴν ἀλβανικὴ τραχύτητα καὶ τυραννία, ἐνῷ ἡ Ἑλλάδα, ποὺ ζοῦσε τὸ δρᾶμα τοῦ ἐθνικοῦ διχασμοῦ, ἔβλεπε τὰ κόμματα νὰ ἀλληλοσπαράζωνται, χωρὶς νὰ μπορῇ νὰ προσφέρῃ κάποια βοήθεια οὐσιαστική. Πραγματικά, τὸ 1913 ἦταν κατάπικρο γιὰ τὴν κατάφωρα ἀδικημένη Βόρειο Ἤπειρο.

-Γ-

            Ἀλλὰ νὰ ποὺ πέρασαν κιόλας ἑκατὸ χρόνια ἀπὸ τὸ φοβερὸ ἐκεῖνο 1913. Πολλὰ ἄλλαξαν, ἄλλα πρὸς τὸ καλλίτερο κι’ ἄλλα πρὸς τὸ χειρότερο. Ὅμως, δύο πράγματα - ἀρνητικὰ ὁπωσδήποτε - παραμένουν σταθερὰ στὴν σημερινὴ πραγματικότητα. Τὸ ἕνα εἶναι ἡ παγερὴ ἀδιαφορία τῆς Μητέρας Πατρίδος γιὰ τὸ Βορειοηπειρωτικό. Τὸ δεύτερο εἶναι - καὶ τὸ λέμε μὲ θλίψη βαθειά - ὁ διχασμὸς ποὺ
ἔχει ξεσπάσει τὰ τελευταῖα χρόνια ἀνάμεσα στὴν Βορειοηπειρωτκὴ Ἡγεσία.

            Παρακολουθῶντας στενὰ τὶς ἐξελίξεις βλέπω, ὅτι ἡ Ἑλλαδικὴ Ἡγεσία δὲν ἔχει μιὰ συγκεκριμένη καὶ σαφῆ θέση γιὰ τὸ ἐθνικὸ αὐτὸ θέμα. Σπανίως ἀκοῦς τὶς λέξεις «Βόρειος Ἤπειρος». Κι’ αὐτὸ ὅταν οἱ κυβερνῶντες στὴν γείτονα συνεχῶς  προκαλοῦν μὲ τὸν ἕνα ἤ μὲ τὸν ἄλλο τρόπο, κι’ ὅταν οἱ περιβόητοι «Τσάμηδες» ἐγείρουν θορυβωδῶς παράλογες καὶ ἐξωφρενικὲς ἀξιώσεις. Ὁ Μπερίσα ἀπροκάλυπτα μιλάει γιὰ τὴν «μεγάλη ἀλβανία» καὶ μεῖς δὲν μποροῦμε ; δὲν θέλουμε ; (δὲν γνωρίζω, ὁ Θεὸς γνωρίζει) νὰ προφέρουμε τὶς λέξεις «Βόρειος Ἤπειρος». Ἐδῶ, οἱ Παλαιστίνιοι καὶ οἱ Κοῦρδοι, ποὺ βρίσκονται ἀπέναντι σὲ ἰσχυρὰ κράτη, δὲν παύουν νὰ ἀγωνίζωνται καὶ νὰ μάχωνται γιὰ τὴν ἐθνική τους ἀποκατάσταση. Καὶ μεῖς, ἀλλοίμονο, μοιάζουμε σὰν τοὺς ... «φτωχοὺς συγγενεῖς», ποὺ φοβοῦνται μήπως κάποιοι τοὺς μαλώσουν ...

-Δ-

            Τὸ χειρότερο, ὅμως, εἶναι ὁ διχασμὸς ποὺ ἔχει ξεσπάσει στοὺς κόλπους τῆς Βορειοηπειρωτικῆς Ἡγεσίας τοὺς τελευταίους καιρούς. Βέβαια, ἀπὸ τὰ πανάρχαια χρόνια οἱ Ἕλληνες
δύσκολα τὰ «εὕρισκαν» μεταξύ τους. Ὁ Τρωϊκὸς πόλεμος, οἱ ἐπίγονοι τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, ὁ Ἀγώνας τοῦ 1821, γιὰ νὰ παραλείψουμε κι’ ἄλλες ἀνάλογες περιπτώσεις, ἔδειξαν πόση ζημιὰ προκαλεῖ στὰ ἐθνικὰ ζητήματα ὁ διχασμός. Ἐνῷ, ἀντίθετα, ἡ ἑνότητα καὶ ἡ ὁμοψυχία δημιουργοῦν, κυριολεκτικά, θαύματα. Δὲν ἀμφισβητοῦμε τὴν φιλοπατρία κανενός. Εἶναι, ὅμως, ἀνάγκη νὰ μονοιάσουν οἱ ἀδελφοὶ Βορειοηπειρῶτες, γιατὶ οἱ καιροὶ ποὺ ἔρχονται εἶναι δύσκολοι καὶ οἱ ἡμέρες ἰδιαίτερα «πονηρές».

-Ε-

            Ἡ Μητρόπολή μας θὰ τιμήσῃ καὶ φέτος τὸν Αὐτονομιακὸ Ἀγῶνα τῆς Βορείου Ἠπείρου. Τὴν Κυριακή, 19 Μαΐου 2013, στὸ ἡρωϊκὸ Δελβινάκι, θὰ τελεσθῆ ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία καὶ τὸ μνημόσυνον τῶν πρωτεργατῶν καὶ τῶν ἀγωνιστῶν τῆς Αὐτονομίας. 

Κατόπιν θὰ ψαλῇ τρισάγιο στὸν τάφο τοῦ Δρυϊνουπόλεως ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, θὰ ἐπακολουθήσῃ ἡ ὁμιλία τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου κ. Ἀνδρέου καὶ ἡ ἐκδήλωση θὰ κλείσῃ μὲ τὴν εἰρηνικὴ πορεία μέχρι τὸ Ἡρῶον, ὅπου θὰ ψαλῇ τρισάγιο, θὰ κατατεθῆ στέφανος καὶ θὰ ἀναγνωσθῇ πρὸς ἔγκριση σχετικὸ ψήφισμα, ἐνῷ θὰ ψαλῇ ὁ Ἐθνικὸς Ὕμνος. Θὰ σᾶς περιμένω ὅλους.   

Διάπυρος εὐχέτης ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι

Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Πηγή