φωνή βοώντος εν τη ερήμω;;
Έχω αηδιάσει, έχω αγανακτήσει, με όλα όσα γίνονται. Λυπάμαι βαθύτατα. Ντρέπομαι που είμαι Έλληνας. Θέλω να φύγω. Δεν μπορώ να βλέπω αυτή την υποτέλεια στους ξένους.
Αυτό το φόβο στα μάτια των ελλήνων πολιτικών μπροστά στο καροτσάκι του Σόϊμπλε και στο ταγεράκι της Μέρκελ. Πάνε οι άνδρες από τη φυλή μας. Μόνο μέσα στην Ελλάδα κάνουν τον καμπόσο. Εξαντλούν τη επίπλαστη δυναμική τους στις απολύσεις και στα τιμημένα γηρατειά που ξυλοφορτώνουν. Τρέμουν τα σαγόνια τους όταν πάνε στις Βρυξέλλες. Αυτοί οι ένοχοι, με τα τόσα ψέματα, χαμογελάνε αμήχανα και φοβισμένα μπροστά στους ξανθόψειρες φράγκους και στους ομοφυλόφιλους άγγλους.
Οι αποτυχημένοι του παρελθόντος, είναι οι πολιτικοί του παρόντος. Οι ένοχοι εσχάτης προδοσίας και της ερημώσεως της χώρας, αγωνίζονται δήθεν να τη σώσουν και νομοθετούν. Αύριο θά ναι ξανά υποψήφιοι. Και μείς τα θύματα, θα επιλέγουμε πάλι δημίους και μαχαίρια σφαγής.
Δεν φταίνε όμως αυτοί μόνο. Φταίνε οι "προφήτες", οι διάδοχοι των Αποστόλων, οι συνεχιστές των Πατέρων, οι ακόλουθοι των αγίων, που πήραν την επένδυση των οσίων και όχι την αποστολή, τον λόγο, τον έλεγχο.
Αναιμικές εκκλησιαστικές δηλώσεις, μισοβέζικη στάση, παρεϊστικη νοοτροπία, φιλική συμπεριφορά με τους ολετήρες.
Έτσι έκαναν οι άγιοι Πατέρες; Ο ιερός Χρυσόστομος, ο Μ. Βασίλειος;
Αχ, Εκκλησία μου Ορθόδοξη, γιατί με προδίδεις κάθε μέρα, ακόμη μια φορά. Με καλείς να βοηθήσω τους ανέργους, τους αστέγους, τους πενθούντες, τους πεινασμένους, τους κακοποιημένους και δεν λες κάτι για να σταματήσει το κακό. Μου λες να μη κλέψω, να μη παραβώ το νόμο, να πληρώνω φόρους, να μη βρίζω, να μη τα σπάω κι από την άλλη μεριά συζητάς στη Σύνοδο πως θα είναι μια χριστιανική οικογένεια. Πως όμως; Βοήθησέ με! Μίλα επιτέλους! Μου λές να φτιάχνω παιδιά και να μη δουλεύω την Κυριακή και δεν μου λες πως; Δεν με προστατεύεις από την ανελέητη φορομπηχτική πολιτική των γερμανόδουλων πολιτικών.
Εκκλησία μου, εσύ μού μεινες! Είσαι μάνα μου τελικά ή
μητριά μου; Σ΄ αγαπάω, μ΄ακούς; Εσύ μ΄ αγαπάς;
Κάνε κάτι λοιπόν, μη με χάσεις. Τι άλλο περιμένεις να δεις;
Γιατί δε διαμαρτύρεσαι; Επειδή δεν σού ΄κοψαν μισθούς και συντάξεις. Επειδή σε χαϊδεύουν στην πλάτη οι υποκριτές και οι βδέλλες των βαπτισμένων παιδιών σου. Επειδή παλιά,
μικρό παιδί, ο Φώτης πήγαινε κατηχητικό κι ο πατέρας του Αλέξη ήταν εργολάβος εκκλησιαστικών έργων, κι ο Βαγγέλης κρατάει κομποσχοίνι και ο Αντώνης είχε γιαγιά την Πηνελόπη; Τα έργα τους τώρα τι λένε;
Τί Εκκλησία είσαι; Μόνο για τις κηδείες και τα μνημόσυνα; Για την πραγματική ζωή δεν έχεις ένα λόγο; Τώρα δεν το καταλαβαίνεις ότι είναι σατανικό αυτό το μείγμα της πολιτικής και απάνθρωπο αυτο το βρωμο -πολυνομοσχέδιο. Οι ίδιοι τό λεγαν πριν και τα μαζέψαν όλα τα λόγια τους πίσω. Φταίει μετά ο λαός που ψηφίζει; Φώτισε τον ρε μάνα, δείξ' του το δρόμο, να μη ξανακάνει το λάθος. και μετά πέσ' του κι όλα τα άλλα. Τα δικά σου. Εμείς δεν μπορούμε να μπούμε στη Βουλή. Πήγαινε εσύ και μετάφερε τον πόνο και την οργή μας. Κι αν σε σφάξουν οι μασώνοι και οι λεσχίτες - λεχρίτες...ακόμη καλύτερα, θα αγιάσεις. Κάνε το θαύμα σου επιτέλους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου