Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

Τι θα γράφει απόψε το δικό σου ημερολόγιο;


Οι Πρωτοχρονιές του 65άρη

31 Δεκεμβρίου 1955: το παιδί
Το πρωί πήγαμε με τον αδερφό μου και είπαμε τα κάλαντα. Αν και είχε πολύ κρύο, περάσαμε πολύ ωραία. Μαζέψαμε λιχουδιές, κεράσματα και κάποια χρήματα. Ανυπομονώ να βραδιάσει, γιατί τα μεσάνυχτα θα έρθει ο Αι Βασίλης. Θα είμαι κολλήμένος στο παράθυρο και θα περιμένω μήπως τον δω στον ουρανό. Μετά, όπως κάθε χρόνο, θα κάτσουμε όλοι μαζί για το οικογενειακό πρωτοχρονιάτικο τραπέζι. Μου αρέσει πολύ, γιατί κόβουμε την βασιλόπιτα και μπορεί να κερδίσω εγώ το φλουρί. Πέρσι το έτυχε η μαμά και την φιλήσαμε όλοι.

31 Δεκεμβρίου 1966 : ο φοιτητής
Σήμερα είχαμε μια πολύ ωραία συζήτηση με τον Νίκο τον καλό μου φίλο. Με αφορμή την αλλαγή του χρόνου συζητήσαμε φιλοσοφικά ζητήματα σχετικά με το νόημα της ζωής. Συμφωνήσαμε ότι η ευτυχία έγκειται στην αρετή και την εσωτερική καλλιέργεια. Το ανώτερο ιδανικό είναι η ανθρωπιά και η καλοσύνη. Μια εξωτερική και ρηχή ζωή είναι χωρίς νόημα και σίγουρα οδηγεί στη δυστυχία. Θέσαμε στόχους για το νέο έτος. Προσωπικούς κανόνες που απαράβατα θα τηρήσουμε. Ειδικά την ερχόμενη χρονιά που θα ζήσουμε μακριά από την οικογένεια μας ως φοιτητές θα έχουμε την ευκαιρία να ασκηθούμε σε ποικίλες καταστάσεις.

31 Δεκεμβρίου 1977 : ο οικογενειάρχης
Φέτος θα γιορτάσουμε οικογενειακά την αλλαγή του χρόνου. Εγώ, η Πελαγία και το μωρό μας ο Αλέξανδρος. Ο μικρός…μεγάλωσε. Είναι τώρα σχεδόν έξι μηνών. Ένιωσα πολύ έντονα το συναίσθημα της πατρότητας από τη στιγμή πού έμαθα για την εγκυμοσύνη. Κάνω πολλά όνειρα για μας. Θέλω να
του προσφέρω ό, τι καλύτερο μπορώ και να έχουμε μια τέλεια σχέση, όταν μεγαλώσει. Για τη νέα χρονιά ονειρεύομαι να πάει καλά η επιχείρηση που ξεκινάω και να μπορούμε να έχουμε μια καλύτερη οικονομική κατάσταση, ώστε να περνάμε όμορφα όλοι μαζί. Η Πελαγία είναι για μένα λιμάνι στοργής. Χάρη σε αυτήν μπορώ να ξεκινήσω νέα πράγματα χωρίς να φοβάμαι τις αποτυχίες. Έχω την συναίνεση της εν λευκώ για τα πάντα..

31 Δεκεμβρίου 1985 : ο επιτυχημένος επαγγελματίας-εραστής
Οι δουλειές μου πάνε υπέροχα. Ό, τι επιλογή κάνω, μου βγαίνει. Νιώθω πολύ δημιουργικός. Το άστρο μου είναι φωτεινό και η λάμψη του συνεχώς δυναμώνει. Το άγχος μου είναι πώς θα επεκτείνω και σε άλλους τομείς τις επιχειρηματικές μου δραστηριότητες. Δεν βλέπω πολύ τον Αλέξανδρο, αλλά δεν πειράζει. Γι’αυτόν δουλεύω. Θα καταλάβει όταν μεγαλώσει. Καλύτερα θα είναι για εκείνον, όταν ενηλικιωθεί, να έχει οικονομική άνεση, παρά να μην έχει στον ήλιο μοίρα. Μετά τι θα του πω, αν μου ζητήσει να σπουδάσει ή να ξεκινήσει μια δουλειά και δεν μπορώ να του προσφέρω; «Λυπάμαι αλλά επειδή ήμασταν όλη την ώρα μαζί δεν μπορώ να προσφέρω κάτι άλλο»; Θα εκτιμήσει κάποια πράγματα, όταν μεγαλώσει. Είναι η καλύτερη περίοδος της ζωής μου. Νιώθω γοητευτικός και με τις γυναίκες έχω πολλές κατακτήσεις. Αυτό με ανανεώνει. Αν καθόμουν σπίτι με τις παντόφλες όλη μέρα με την Πελαγία, μόνο θα μαλώναμε. Καλύτερα έτσι.

31 Δεκεμβρίου 1999 : ο εγωιστής
Παραμονή Πρωτοχρονιάς κι εγώ τρελαίνομαι! Ο Αλέξανδρος είναι τελείως ξεροκέφαλος. Μας χάλασε τις γιορτές φέτος. Δεν θα έρθει να κάνουμε μαζί ρεβεγιόν. Δεν σέβεται τίποτε. Μου έφερε μια κοπελίτσα και ζήτησε να παντρευτεί. Δεν ξέρει τι του γίνεται. Εγώ έχω κάνει τόσα σχέδια γι’ αυτόν κι αυτός είναι στον κόσμο του. Άσε που η κοπελιά δεν είναι γι’αυτόν. Φαίνεται από το ύφος της. Θα τον χαντακώσει. Παρόλο που του τα εξήγησα με ορθολογιστικά επιχειρήματα, αυτός δεν καταλαβαίνει τίποτα. Ελπίζω να του περάσει σε λίγο καιρό. Έχω ένα σωρό μέριμνες για τις δουλειές και τις περιουσίες που πρέπει φροντίσω. Ασχολούμαι τώρα και με τις ανοησίες του μικρού. Δυστυχώς όμως βγήκα εκτός εαυτού και ανταλλάξαμε βαριές κουβέντες. Η Πελαγία επηρεασμένη από τα οιδιπόδεια της συμπλέγματα παίρνει το μέρος του. Πιστεύω ότι σύντομα θα τα καταλάβουν και θα μου ζητήσουν συγγνώμη.

31 Δεκεμβρίου 2013 : και τώρα, μόνος ..
Κάθομαι εδώ μόνος μου πάλι τέτοιες μέρες. Τώρα καταλαβαίνω την αξία της Πελαγίας. Η παρουσία της και μόνο ήταν βάλσαμο. Πάνε πέντε χρόνια που την έχασα από την καταραμένη αρρώστια. Τόσα χρόνια περίμενα και τη μετάνοια του Αλέξανδρου. Ήμουν σίγουρος ότι θα ζητήσει να αποκαταστήσουμε τις σχέσεις μας. Τόσα χρόνια ζούμε στην ίδια πόλη και δεν έχουμε επαφές. Τέλος. Αύριο μόλις ξημερώσει θα πάω να τον βρω. Θα πέσω στα γόνατα και θα ζητήσω συγχώρηση. Θα φιλήσω και τα χέρια της γυναικούλας του και τα μαλλιά των παιδιών του. Είμαι ακόμα νέος. Νιώθω ακμαιότατος. Μπορώ να κάνω μια νέα αρχή σε όλα..
——————————–

Το άλλο πρωί βρέθηκε να κρατά τα φύλλα χαρτιού του προσωπικού ημερολογίου του. Είχε σκίσει τις σελίδες που αναφέρονταν στις πρωτοχρονιές της ζωής του. Όμως δεν πρόλαβε. Η ληξιαρχική πράξη θανάτου του ανέφερε ως αιτία θανάτου την ανακοπή καρδιάς. Το ημερολόγιο μαζί με τις σκισμένες σελίδες δόθηκε στον γιο του Αλέξανδρο.
ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟ ΔΙΗΓΗΜΑ
του Κωνσταντίνου Κίνα

(προστέθηκε  ένας τίτλος σε κάθε Πρωτοχρονιάτικο σταθμό, στο αρχικό κείμενο)

ΣΧΟΛΙΟ:
Άκουσα κάποτε από έναν ιερέα να λέει με παράπονο. 
"Ξέρετε για τι στεναχωριέμαι;  Για το ότι γεννιούνται άνθρωποι, τους βαπτίζουμε, τους στεφανώνουμε, τους κηδεύουμε, ήρθαν και έζησαν και έφυγαν από αυτή τη ζωή 
και δεν πήραν χαμπάρι ότι υπάρχει ο Χριστός και τους αγαπά."
Καλή και η οικογενειακή ευτυχία και η επαγγελματική καταξίωση και όλος ο μικρόκοσμος των υλικών αγαθών με τις παραισθήσεις ευμάρειας που μας δημιουργούν. Μήπως να κάνουμε μια αρχή αναζήτησης της αληθινής ουσίας στη ζωή μας;
Τι θα γράφει απόψε το δικό σου ημερολόγιο;

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Ευχομαι απο καρδιας εγω και οι συναδελφοι μου καλη χρονια με πανω απ ολα ΥΓΕΙΑ και σε εσενα Μαχητη με ακομη δυνατοτερα θεματα να ειστε παντα καλα τα λεμε του χρονου

Μαχητής Θεσσαλονίκης είπε...

Καλή Χρονιά και σε σένα και σ ευχαριστούμε που μας κρατάς σε εγρήγορση με τα σχόλιά σου και αισθανόμαστε ότι τουλάχιστον κάποιοι μας διαβάζουν! Κάθε ευλογία στη ζωή σου