Για τον Αντώνη Σαμαρά...

Αναδημοσιεύουμε το εξαιρετικό άρθρο του συναγωνιστή Ξενή Ξενοφώντος (http://xenisxenofontos.blogspot.com) με τίτλο 2.94:

"Ειρωνικό. Σάββατο βράδυ, η αιώνια κολλητή σου, που ανέχθηκε το βάρος της φιλίας σου και τις χιλιάδες των μεταπτώσεών σου για 14 χρόνια, σου έβαλε να δεις μια βιντεογραφημένη από την ίδια κασέττα απ' τα παλιά. Είδες τα πανηγύρια του ΑΓΩΝΑ, αυτούς που φυγομάχησαν, αλλά κι εκείνον το χοντρούλλη που μίσησες και αγάπησες και ξαναμίσησες και ξαναγάπησες και που πρόωρα έφυγε πριν λίγο καιρό.

Ανάμεσα στα υπόλοιπα, είχε και σκηνές από τις βουλευτικέςεκλογές του 1996 στην Ελλάδα.

Τις θυμάσαι καλά. Ήταν οι εκλογές που έκανε ο Σημίτης στο όνομα των μαρτύρων της Κύπρου μας ("μέχρι κι εκλογές κάνουν στο πτώμα σου ρε φίλε"). Σε κείνες τις εκλογές, τότε εσύ καφρίλα αριστερός (τότε που δεν ήξερες πως βγαίνει το ψωμί), το Σημίτη και την υποχωρητικότητά του δεν την άντεχες και υποστήριξες Τσοβόλα. Είχες πάει και με κυπριακή σημαία στο συλλαλητήριο του ΔΗΚΚΙ στην Αριστοτέλους. Και ο Τσοβόλας μπήκε στη βουλή.

Όμως εκείνο το βράδυ, το θυμάσαι ότι στενοχωρήθηκες. Γιατί η Πολιτική Άνοιξη, για 0,06% (το όριο ήταν 3) δεν μπήκε. Το ένιωθες ότι δε θα έμπαινε. Αφού την είχαν κόψει τελείως οι μεγαλοκαναλάρχες της διαπλοκής. Και κάπου εκεί έπεσαν και οι τίτλοι τέλους για εκείνο το αξιοπρεπές κόμμα με τις σπουδαίες θέσεις στα εθνικά θέματα. Λίγα χρόνια μετά θα έπεφταν και οι τίτλοι τέλους για το κόμμα του Δ. Τσοβόλα.

Νόμιζες ότι η πολιτική πλέον δεν έχει θέση για τους Τσοβόλες και τους Σαμαράδες. Για τους ιδεολόγους που υπερασπίζονται πρώτα ιδέες και μετά την πάρτη τους. Που λεν όχι στο σίγουρο και ξεκινούν κάτι από την αρχή.

Ο Τσοβόλας κλείστηκε πια στο γραφείο του. Πλέον την ψυχή του την έχει κλέψει η νομική επιστήμη και η μάχιμη δικηγορία, αυτή η βδέλλα που μας ρουφά ολοκληρωτικά και που κάποιοι ανόητοι δεν μπορούν ποτέ να εκτιμήσουν, αναμασώντας αλόγιστα το "κλέφτες-ψεύτες-δικηγόροι". Κανείς απ' 'εξω δεν ξέρει το άγχος και την ψυχική καταπόνηση του συνειδητοποιημένου μάχιμου δικηγόρου.

Και ξαφνικά βλέπεις το Σαμαρά να επανέρχεται: ευρωβουλευτής, Υπουργός και σαν άλογο που καλπάζει να γίνεται αρχηγός του κόμματος από όπου έφυγε. Και το καλύτερο: το κάνει, χωρίς να θυσιάσει τις θέσεις του στα εθνικά θέματα. Μπορεί να ανέχτηκε πολλά, να κατάπιε πολλά, αλλά πέρασε στην αντεπίθεση. Και κέρδισε.

Χαμογελάς. Τα μάτια σου γεμίζουν από συγκίνηση. Εκείνη η ιστορική αδικία του 2.94%, εκείνος ο πολιτικός αποκλεισμός αυτού του μεγάλου άνδρα, αποκαθίστανται 13 χρόνια μετά.

Πολλοί μας πούλησαν Αντώνη. Πολλοί μας πρόδωσαν. Κι ελάχιστοι μας έδωσαν όραμα κι ελπίδα. Όλως παραδόξως, μας κάνεις εμάς που μεγαλώσαμε με τις σημαίες του ΠΑΣΟΚ στο σπίτι μας, να δηλώνουμε πλέον υποστηρικτές της Νέας Δημοκρατίας.

Μπορεί να είσαι αρχηγός των πολλών πια αλλά ιδεολογικά, σε ικετεύω, μείνε με τους ελάχιστους. Με αυτούς που δε μας πρόδωσαν.

Ξαναχαμογελάς. Φέρνεις στο νου δύο λέξεις: "ελπίδα" και "αξιοσύνη". Και μόνο που τις ψέλλισε πολιτικός είναι μεγάλο πράγμα."


Κλείνουμε υπενθυμίζοντας τα πιο κάτω λόγια του Αντώνη Σαμαρά. Του ευχόμαστε να βρει τη δύναμη να στηρίζει τις ίδιες πατριωτικές θέσεις με αξιοπρέπεια και μετά την εκλογή του στη προεδρία της ΝΔ: