Ένας από τους πιο ισχυρούςς επικριτές της ισλαμιστικής Τουρκίας του Ερντογάν, ο Ντάνιελ Πάιπς, σε ένα άρθρο με τίτλο «Cyprus rides a troubled sea of oil and gas opportunity» (ΠΗΓΗ: http://www.christianpost.com/), ενώ δεν διαφοροποιείται από την πάγια τα τελευταία χρόνια γραμμή του απέναντι στην πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση Ερντογάν στην Τουρκία, διαφαίνεται ότι έχει πληροφορηθεί περισσότερα για τις ζυμώσεις και έχει ξεκάθαρη αντίληψη του τι συμβαίνει στην περιοχή, ενώ ο ψόγος για τις απούσες ΗΠΑ είναι παραπάνω από εμφανής.
Το κεντρικό θέμα στην ανάλυσή του είναι η απόσυρση από την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου του αμερικανικού Ναυτικού, το οποίο περιορίζεται όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, ένα πλοίο διοίκησης στην Ιταλία και μερικά αντιτορπιλικά κατευθυνομένων βαλλιστικών βλημάτων στην Ισπανία. Αυτό είναι ό,τι παραμένει από τον πάλαι ποτέ κραταιό 6ο Στόλο, σε μια στιγμή που η επιδιαιτητική και σταθεροποιητική παρουσία του είναι πιο απαραίτητη από ποτέ.
Ο Ντάνιελ Πάιπς δείχνει να μιλάει, σχεδόν, εκ μέρους της κυβέρνησης Αναστασιάδη στην Κύπρο, με στελέχη της οποίας είναι φανερό ότι έχει έρθει σε επαφή. Όπως αναφέρει, τα γειτονικά κοιτάσματα Κύπρου και Ισραήλ έχει οδηγήσει ουσιαστικά στη συνεκμετάλλευσή τους από την αμερικανική Noble και τις ισραηλινές Delek και Avner.
Τα 5 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου έχουν αξία
800 δισεκατομμύρια δολάρια (600 δισ. ευρώ), ένα ασύλληπτο ποσό εάν αναλογιστεί ότι η χώρα θεωρείται… χρεοκοπημένη για 20 δισεκατομμύρια ευρώ, όταν τα προσδοκώμενα έσοδα είναι δεκαπλάσια του χρέους και το ΑΕΠ είναι 18 δισεκατομμύρια ευρώ!
Ο Πάιπς παραδέχεται ότι ο φθηνότερος τρόπος εξαγωγής είναι μέσω Τουρκίας, κάτι που όμως αναφέρει πως δεν θα συμβεί όσο η Τουρκία κατέχει το 36% της νήσου. Κι εδώ αρχίζουν οι ενδιαφέρουσες «εναλλακτικές σκέψεις»: Κύπρος και Ισραήλ θα μπορούσαν να ανταλλάξουν ποσότητες πετρελαίου, ώστε το πετρέλαιο που θα φθάνει στην Τουρκία να έχει «βαφτιστεί» ισραηλινό… Εναλλακτική λύση είναι η κατασκευή σταθμού υγροποίησης φυσικού αερίου στην Τουρκία.
Κλείνοντας τη σκέψη του ο Πάιπς περνάει στο «παρασύνθημα»: Εάν η Αίγυπτος, η Γάζα, ο Λίβανος και η Συρία βρούνε φυσικό αέριο και ενταχθούν με φυσιολογικό τρόπο στον σύγχρονο κόσμο, τότε η περιοχή από την Αίγυπτο μέχρι την Κύπρο σε μια πραγματικά τεράστια δεξαμενή τροφοδοσία του κόσμου με υδρογονάνθρακες, η περιεκτικότητα της οποίας σε πετρέλαιο αγγίζει τα 3,44 δισεκατομμύρια και σε φυσικό αέριο τα 345 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια… ασύλληπτες ποσότητες (στοιχεία U.S. Geological Survey).
Τα δεδομένα αυτά μπορούν είτε να βοηθήσουν στην επίλυση είτε στην αναζωπύρωση του Κυπριακού προβλήματος, γράφει ο Πάιπς. Κάνει μια περίληψη της «επιτυχημένης» πολιτικής Νταβούτογλου, θέτοντας εμμέσως το ερώτημα για ποιον λόγο σε μια τόσο μακρά λίστα με χώρες που έχουν προβλήματα με την Τουρκία, θα πρέπει η Κυπριακή Δημοκρατία να αποτελέσει εξαίρεση, ενώ στην ουσία θεωρεί εύλογο τον φόβο νέας τουρκικής στρατιωτικής επέμβασης στο νησί.
Η κατάσταση στη Συρία είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, αφού εάν οι Αλαουίτες συγκεντρωθούν στην παραθαλάσσια περιοχή απέναντι στην Κύπρο, στο πλαίσιο κάποιας διευθέτησης της εμφύλιας σύγκρουσης στη χώρα, τότε η πίεση που έχει μέχρι σήμερα αποφύγει η Κύπρος στο προσφυγικό – μεταναστευτικό θέμα (από το 2011 2,2 εκατομμύρια Σύροι μετανάστες λόγω του πολέμου), θα γίνει τρομακτικό. Η τουρκική ηγεσία θα μπορούσε να απορροφήσει κόσμο στο κατεχόμενο τμήμα, αλλοιώνοντας περισσότερο τον πληθυσμό του νησιού, περνώντας τους μάλιστα στα κρυφά στα ελεύθερα εδάφη…
Και σα να μην υφίσταται πρόβλημα ή απειλή, η κυβέρνηση των ΗΠΑ θεωρεί φυσιολογικό το ότι το αμερικανικό Ναυτικό απουσιάζει…
ΠΗΓΗ: Washington Times, www.defence-point.gr
Read more: http://mignatiou.com/?p=15711#ixzz2kG48pKYs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου